Mişel Soni
| Mişel Soni | |
|---|---|
| fr. Michel Sogny | |
 | |
| Ümumi məlumatlar | |
| Doğum tarixi | 21 noyabr 1947 (77 yaş) |
| Doğum yeri | |
| Musiqiçi məlumatları | |
| Fəaliyyəti | pianoçu, bəstəkar |
| Musiqi aləti | piano |
| michelsogny.net | |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Mişel Soni (21 noyabr 1947, Po) — Macarıstan əsilli fransız pianoçu, bəstəkar, pedaqoq və yazıçı. O, fortepianoda ifa etməyi öyrənmək üçün yeni bir yanaşma inkişaf etdirdi.[1][2] Onun metodu hər yaşda olan bir çox tələbəyə bu alətlə məşq etməkdən həzz almağa imkan verdi, çünki pianoda ifa uşaqlıqda öyrədilməzsə, ümumiyyətlə əlçatmaz hesab olunur.[3]
Bioqrafiya
[redaktə | mənbəni redaktə et]Mişel Soni musiqi ustalığını Paris Musiqi Akademiyasında Jules Gentil və Yvonne Desportes rəhbərliyi altında aldı. O, psixologiya üzrə magistr, ədəbiyyat üzrə bakalavr və fəlsəfə doktoru dərəcəsinə malikdir,[4] və 1974-cü ildə Vladimir Jankeleviçin rəhbərliyi altında Paris Universitetini bitirmişdir. Mişel Soqni SOS İstedadlar Fondunun təsisçisidir.
Valeri Jiskar d'Esten və Ferens Listin böyük nəvəsi Blandine Ollivier de Prévaux ilə birlikdə, Soni Ferens Listin Fransız Assosiasiyasının qurucu üzvlərindən biri idi.[5]
Mişel Soni piano üsulu
[redaktə | mənbəni redaktə et]Soninin metodologiyası onun Paris və Cenevrədəki məktəblərində tədris olunur. 1974-cü ildən bəri 20 000-dən çox tələbə Soni üsulu ilə fortepiano çaler.
Metod iki əsas komponentdən ibarətdir: Didaktik işlər – kiçik məşqləri təmsil edən Proleqomenlər.[6] Polégomènlər musiqi simfoniyası və səs qavrayışını inkişaf etdirir.[7] İkinci istiqamət, konsentrasiyanın əl jestləri və mövqeləri kimi texniki bacarıqların inkişafına yönəldiyi tədqiqatlar dövründən ibarətdir.[8]
Artıq yetkin yaşda fortepiano təcrübəsinə başlayan Soninin tələbələrindən biri fransız dili professoru Mişel Paris idi.[9] Soninin 4 illik metodologiya kursunu bitirdikdən sonra 30 yaşında Mədəniyyət Nazirliyinin himayəsi ilə Champs-Elysée Teatrında solo konsert proqramı ilə çıxış etdi.[10]
Mişel Soninin digər uğurlu tələbəsi 1983 və 1984-cü illərdə Champs-Elysée Teatrında çıxış edən Claudine Zévaco idiş[11]
1981-ci ildə Fransa Senatı Mişel Soninin metodologiyasının bütün Fransada tətbiqini müzakirə etmək üçün Mədəniyyət Naziri Jak Lengə müraciət etdi.
Xarici linklər
[redaktə | mənbəni redaktə et]- Mişel Soninin rəsmi saytı
- Mişel Soni, l'art de la resilience Le Figaro
- Mişel Soni Akademiyası
- Mişel Soninin şəxsi veb saytı
- SOS İstedadlar Fondu
- İşlər Artchipeldə
- https://www.laflutedepan.com/recherche? Effiltre=1&Effiltre2=0&tri=0&page=0001&boutique=&instrument=&style=&motcle=michel+sogny
İstinadlar
[redaktə | mənbəni redaktə et]- ↑ Valérie Sasportas (23 April 2010). " Michel Sogny, La musique sans soupirs " Arxivləşdirilib 2022-05-17 at the Wayback Machine. Le Figaro.
- ↑ Radio Classique (December 2015). "L’art et la Méthode de Michel Sogny" Arxivləşdirilib 2016-03-14 at the Wayback Machine.
- ↑ " L'histoire d'une adulte prodige ", Piano n°19, 2005–2006.
- ↑ Le Processus de l'esprit créateur chez Liszt
- ↑ Association française Franz Liszt 1972 ", Documentation Association Franz Liszt, octobre 1972
- ↑ François Lancel, "En avant la musique", Le Parisien, mai 1981
- ↑ Stephan Friedrich, "L'Art et la Méthode", Classica L'Express", décembre 2015, p. 4
- ↑ Georges Hilleret, "Le bonheur de jouer Bach après quelques mois de pratique", Télé 7 Jours, 26 mai 1984
- ↑ Stephan Friedrich, "Michèle Paris – L'adulte prodige", Classica L'Express, décembre 2014, p. 9
- ↑ Edgar Schneider, "Jours de France", Le Carnet de la Semaine, 3 mai 1980
- ↑ "En Bref- Récital à la Fondation Cziffra", Le Monde, 26 mai 1984