Sudan etirazları

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Sudan etirazları
Tarix 19 dekabr 2018 — avqust-sentyabr 2019
Yeri  Sudan
Səbəbi


  • Uğurlu olmayan iqtisadi siyasət[1]
  • Yanacaq və çörəyin qiymətinin qalxması[2]
  • korrupsiya[3]
  • azad sözün olmaması və hökumət əlehdarlarının sıxışdırılması[4]
Nəticəsi hərbi çevriliş və Ömər əl-Bəşirin devrilməsi[2]
Münaqişə tərəfləri

Etirazçılar[5]

Sudan Ömər əl-Bəşir

Komandan(lar)

Liderləri yoxdur

Ömər əl-Bəşir

Tərəflərin qüvvəsi
  • Sudan vətəndaşları

İctimai siyasi təşkilatlar:

    • «Sudan Kommunist Partiyası»
    • «Sudan Həmkarlar İttifaqı»
    • «Baas» (Sudan bölməsi
    • «Umma»
  • Sudan höküməti
    • Sudan polisi
    • Sudan Milli Təhlükəsizlik və Kəşfiyyat Şöbəsi

ictimai-siyasi təşkilatlar:

  • «Sudan Milli Konqresi»
İtkilər

Hökumət məlumatlarına görə:
30 etirazçı ölmüş[6];
ранены 200+[7]
арестованы 800+[8]
Amnesty International məlumatına görə isə:
40-dan çox insan həyatını itirmişdir[9][10]

hökumətin məlumatına görə:
2 polis əməkdaş ölmüş
187 hərbçi yaralanmışdır[10][11]

Ümumi itkilər
  • min. 61
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Sudan etirazları — 2018-ci il dekabrın 19-dan Sudanın bir çox şəhərlərində, çörəyin qiymətinin qalxması, yaşayış xərclərinin artması və ölkədə vəziyyətin pisləşməsi əlehinə başlayan etiraz aksiyaları. Hökumət etirazların süni xarakter daşıdığını və bu işdə İsrailin əlinin olduğunu bəyan edir[2][12][13]. 11 aprel 2019-ci ildə Sudanda baş vermiş hərbi çevriliş nəticəsində Prezident Ömər əl-Bəşir hakimiyyətdən uzaqlaşdırılmışdır[14][15].

Səbəblər[redaktə | mənbəni redaktə et]

Ölkədə çörəyin qiymətinin qalxması ilə etirazlar baş qaldırmışdır. Bir neçə həftə ərzində şəhərlərdə çörək qıtlığı yaşanmış, çörək bişirilən yerlərdə növbələr yaranmışdır. Ölkədə mal çatışmamazlığı və qiymətlərin qalxması 70 faizlik infilyasiyadan sonra baş verir. Milli valyutada artıq dəyədən düşür və devalivasiya 80 % təşkil edir[16][17]. Sərt iqtisadi tədbirlərin görülməsi xalq arasında etirazlara səbəb olur[18].

İqtisadi problemlər hətta 2017-ci ilin oktyabrında ABŞ sanksiyalarının aradan qaldırılmasından sonra belə səngiməmiş, əksinə alovlanmışdır. Ölkədə korrupsiya isə yüksək olaraq qalır (Transparency International təşkilatının rəsmi məlumatına əsasən 180 ölkə arasında 170 yer[19]) və Cənubi Sudanın müstəqillik əldə etməsi ilə neft yataqlarının 4-də 3 itirməsi onun iqtisadiyyatına mənfi təsir göstərir[20].

Bununla yanaşı etirazlar nəticəsində siyasi səbəblər də ortaya atılır. Ömər əl-Bəşirin 30 illik hakimiyyəti dövründə hakimiyyət instutları deqradasiyaya uğramışdır. Hər hansı bir müxalif fikirə qarşı qəddarlıq siyasəti də etiraza səbəb olmuşdur[4]. 2018-ci ilin avqustunda Ömər əl-Bəşirin 2020-ci il prezident seçkilərində iştirak etməyəcəyini bəyan etsə dənamizədliyini dəstəkləyərək, onun üçüncü müddətə yüksəlməsinə baxmayaraq, gözlənilməzliyi və gələcək seçkilərdə iştirak etməyəcəyinə dair əvvəlki bəyanatına baxmayaraq «Sudan Milli Konqresi» onu növbəti seçkilərdə dəstəkləyəcəyini bəyan edir[21]. Bu tədbirlər müxaliflərin sayının artmasına səbəb olur. Sudanlı aktivistlər onun namizədliyinə qarşı bir kampaniyabaşladırlar[21].

Xronologiya[redaktə | mənbəni redaktə et]

Etirazlar başlamazdan əvvəl sudanlı müxalifətçi Sadiq əl-Mehdi ölkəyə döndü. Etirazlar 19 dekabr 2018-ci ildə ölkədə baş vermiş iqtisadi çətinliklərdən qaynaqlanır. İlk olaraq Qedaref və Atbara[22] şəhərləri ayağa qalxır. Bir müddət sonra etirtazlar şiddət və vandalizmlə müşahidə edilir[22][23][24]. Etirazçılar hakim partiyanın yerli iqamətgahını yandırılar. Bundan sonra Fövqəladə vəziyyət və monendant saatı elan edilir.[22].

20 dekabr etirazlar digər şəhərlərə keçir. Ən böyük etirazlar Xartum şəhərində baş tutur. Burada etirazşıların sayı 3 minə çatır. Artabda isə etirazşıların sayı min nəfərə çatır. Rəsmi məlumata əsasən Qedaref və Şimali Nildəki etirazlar 8 nəfərin ölümünə səbəb olur[2].

21 dekabr etirazlar Xartum, Omdurman və Əl-Obeyd şəhərlərində etirazlar baş qaldırır. Bəzi şəhərlərdə baş vermiş etirazçılara qarşı göz yaşardıcı qaz və səs qumbaralarından istifadə edilir. Bəzi şəhərlərdə hökumət əlehinə göstərişlərə fövqəladə vəziyyət və komendant saatı elan edilir. Hartum əyalətinin Təhsil Naziri 2018-cı il dekabrın 23-dən Hartum şəhərindəki bütün məktəblərdə dərslərin qeyri-müəyyən vaxta qədər ləğv etmək qərarına gəlir[25].

24 dekabr Anadolu Ajansinın məlumatına əsasən Sudan hərbçiləri «xalqın maraqları və ölkənin təhlükəsizliyi naminə» hökumətə dəstək verdiklərini bildirdi.[26].

25 dekabr Bəşir yerli stadionda çıxış edərək hadisəni "hər bir xainə və agentə" və həbsi ilə bağlı şayələr yayanlara cavab adlandırıb. Prezident hökumətin inkişaf və tikinti layihələrini həyata keçirəcəyini və vəziyyəti yaxşılaşdıracağını bəyzn edir[27].

27 dekabr Sudanın Rabitə naziri Bəşər Arur «Tahrir əs-Sudan» hərəkatının liderinin həbsi üçün İnterpola müraciət etdiklərini bəyan edir.

28 dekabr Bəşir Cümə namazında məsciddə olarkən bura gələn inanvlılar «Bəşir get!» deyə səslənməyə başlayırlar. Bundan sonra prezident öz mühafizəçiləri ilə birlikdə məscidi tərk edir[28].

29 dekabr artıq həkim, hüquqşunas, müəllim və tələbə həmkarlar ittifaqları etirazlara qoşulur. Etirazları iki müxalif partiyada dəstəkləyir[29].

1 yanvar 2019-cu il Hökuməti formalaşdıran 22 siyasi partiya, prezident Əl-Bəşirin istefasını və hökumətin Keçid Şurasının yaradılmasını tələb edən ərizə imzaladılar. Ərizədə həmçinin hökumət və parlamentin ləğvi üçün tələblər də irəli sürülür[30].

2 yanvar hökumət Twitter, Facebook və WhatsApp[31] sosial şəbəkələrinə girişi bloklayır.

4 yanvar Əs-Seyid ər-Rəhman məscidi ətrafına toplanan etirazçılara göz yaşardıcı qaz tətbiq edilir[32].

6 января Səhiyyə naziri Məhəmməd Əbu Zeyid Mustafanın istefasından sonra Hartum və Madanda yeni bir qüvvə ilə etirazlar başladı[33]. Polis etirazçılara göz yaşardıcı qaz tətbiq edir[34].

9 yanvar два демонстранта погибли, ещё шестеро получили ранения в ходе продолжающихся протестов[35].

10 yanvar The Times ruslara aid «Vaqner» hərbi qrupunun etirazşıları patrulladığını bəyan edir[36][37]. 11 yanvar tarixində Sunadın Daxili İşlər Naziri Əhməd Bilal osman bu xəbəri yalanlayır[38].

19 yanvar iki etirazçı nümayişlər zamanı aldığı yaralardan həyatını itirir[39].

25 yanvar polis generalı Haşim Əbülrəhim Omdurman və Xartumda iki nəfərində öldüynü təstiqləyir.[6].

10 fevral minlərlə etiazçı qadın həbsxannasına gələrək bütün qadınların o cümlədən Faizu Nukud buraxılmasını tələb edir. Mitinqi Sudanın Həmkarlar ittifadı təşkil edir[40].

21 fevral hökumət qüvvələri mitinqi təşkil edənlərin 25 nəfərini həbs edir. Onmlar arasında Sufdan Kommunist partiyasının sədri Məhəmməd Noxtar əl Xatibdə olur.[41][42].

22 fevral dinc nümayişin polislər tərəfindən sərt formada qarşısı alınır. Onlara göz yaşardıcı qaz tətbiq edilir. Nümayiş liderləri Faruk məscidi ətrafında həbs edilir. Onlar arasında bir çox partiuya fəalı və həmkarlar ittiafaqının üzvləri olur. altı nəfər isə dindirildikdən sonra azadlığa buraxılır[43]. Bundan sonra Ömər əl-Bəşir ölkədə 1 illik fövqəladə vəziyyət elan edir. Bununla yanaşı ölkənin milli təhlükəsizlik və kəşfiyyat orqanların rəhbəri Salah Abdullah Saleh bildirir ki, Ömər əl-Bəşir Sudan Milli Konqresi partiyasının rəhbərliyindən gedir və övbəti seçkilərdə namizədliyini irəli sürməyəcəkdir[44].

23 fevral Prezident Əl Bəşir ölkənin hökumətini, bütün qubernatorları və əyalət hökumətlərini istefaya göndərir[45].

24 fevral Xartumda və Omdurman keçirilən çox minlik mitiqdə əhali prezidentin fövqəladə vəziyyət elan etməsinə etiraz edir. Toplanan etirazçılara göz yaşardıcı qaz tətbiq edilir və yollar balanılır[46].

25 fevral Ölkənin yeni baş naziri Məhəmməd Tahir Ayla, Sudanın birinci vitse-prezidenti Əhməd Avad İbn Auf və əyalət qubernatorları and içir. Bundan başqa Sudan prezidenti ictimai qurumların, iclasların, tətillərin qadağan edilməsi barədə təcili qərar qəbul etdir[47][48].

Həmin gündən etirazlar bərpa olunur. Onun səbəbi rejimin fövqəladə hall vəziyyətini elan etməsi və hökumət rəhbərliklərinə hərbişilərin təyin edilmədi olur[49].

26 fevral həkim və tələbələr oturaq aksiyalara başlayır. Polis onlara qarşı göz yaşardıcı qaz tətbiq edir[50].

27 fevral Milli Konqresin liderlərindən biri olan Amin Hassan Omar partiya içində 2020-ci ildə prezident seçkiləri üçün yeni bir namizədin təqdim elməsinə hazır olduqlarını bildirir. Bundan öncə isə əl-Bəşir kütləvi etirazların başlamasından sonra seçkidə iştirakdan imtina etmişdir[51].

28 fevral Prezident əl-Bəşir təhlükəsizlik güclərinə etiraz içtirakçılarına qarşı geniş səlahiyyətlər verdi. Polis xüsusi icazə olmadan belə evləri axtarmasına, insan və nəqliyyat vasitələrinin hərəkətlərini məhdudlaşdırmasına, hökumət əleyhinə fəaliyyətlərdə şübhəli şəxsləri həbs etməsinə və istintaq zamanı əmlaklarını müsadirə etməsinə icazə verir. Prokurorluq indi nümayişçiləri dəstəkləyən şübhəli millət vəkilləri və hərbçilərii immunitetdən məhrum edə bilər. Ölkədə fövqəladə təcili məhkəmələr təşkil edilir[52].

Əl-Bəşir tərəfindən alınan bütün tədbirlərə baxmayaraq, ölkədəki etirazlar davam edir. Yüzlərlə adam Xartum və Omdurman küçələrinə çıxaır. Polis etirazşılara qarşı göz yaşardıcı qaz tətbiq edir[53].

1 mart Ömər Əl Bəşir Milli Konqres Partiyasının sədri vəzifəsindən ayrılır və onun müavini Əhməd Harun növbəti konqresə qədər vəzifəyə təyin edilir[54].

1 mart gecəsində fövqəladə məhkəmələr 870 nümayişçini iki həftədən 10 ilə qədər azadlıqdan məhrumetmə cəzasına məhkum etsə də, etirazlar günorta namazından sonra davam etdir. Gələcəkdə 250 nümayişçinin mühakimə olunacağı gözlənilir[55].

3 mart müxaliflərin lideri Sadik əl-Mehdi prezident əl-Bəşiri ölkədəki böhrana son qoymaq üçün keçid dövrünü elan etməyə və istefaya çağırdıе[56].

5 mart Sudan həmkarlar ittifaqı fövqəladə vəziyyət əlehinə etrazları başladır. Öz növbəsində Umma partiyasının sədri Sadiq əl-Mehdi ölkənin prezidentini xalqa qarşı çıxmağı dayandırmağa və könüllü istefaya çağırdı.[57].

11 mart Sudan Milli Qanunvericilik Məclisi ölkədə fövqəladə bir vəziyyət tətbiqini təsdiqlədi, ancaq onu 6 aya qədər endirdi[58].

12 mart Fövqəladə məhkəmə 9 qadınla hökumət əleyhinə etiraz aksiyalarında iştirak etməsi ilə əlaqədar cəzalandırılıb. Hüquq müdafiəçiləri bildirirlər ki, ölkədəki yüzlərlə qadının şəriət normalarına uyğun olaraq cəza alır, amma vəkillər məhkəmənin qərarına etiraz edirlər. Demokratik Hüquqşünaslar Alyansı nümayəndəsinin sözlərinə görə, vəkillərin təzyiqi səbəbiylə cəza hələ icra edilməmişdir[59].

13 mart Prezident əl-Bəşir 21 nazirdən ibarət olan yeni hökumətini tam formalaşdırır[60].

Hərbi çevriliş[redaktə | mənbəni redaktə et]

11 aprel 2019-cu ildə ölkədə baş vermiş çevriliş sayəsində prezident hakimiyyətdən salınır.

Görülən tədbirlər və kömək[redaktə | mənbəni redaktə et]

27 dekabr 2018-ci ildə Xartum Beynəlxalq Hava Limanına İl-76 təyyarəsi eniş edir. Bu təyyarədə 30 ton un göndərilmişdi. Yükün naməlum bir xeyriyyəçi tərəfindən göndərildiyi bildirilir - Prezident Ömər əl-Bəşirin şəxsi dostu olduğu ifadə edilir[12]. 29 dekabr 2018-ci ildə 32 ton un ilə ikinci təyyarə gəlir. Sudan hökumətinin Qatar, Türkiyə və Bəhreyn tərəfindən dəstəklənməsindən sonra yardımlar gəlməyə başlayır. Bununla yanaşı Dubay əmirliyinin təhlükəsizlik müdir müavini general Dahi Halfan kömək çağırışı etdi və Sudan prezidentini fəlakət dövründə xalqının ən aktiv şəkildə qoruyucusu olduğunu bildirdi[12][13].

31 dekabrda Sudan prezidenti kütləvi hökumət əleyhinə aksiyalar zamanı baş verən şiddət hadisələrini araşdırmaq üçün komissiyanın təkili haqqında əmr verdi[61].

İtkilər[redaktə | mənbəni redaktə et]

Hökumətin məlumatına görə 7 yanvar 2019-cu ildə 19 nəfər etirazçı həyatını itirmişdir. Bununla yanaşı 2 polisdə həlak olmuşdur. Təhlükəsizlik qüvvələri arasında 178, dinc əhali arasında isə 219 nəfər ağır yaralanmışdır[10][24]. 12 yanvarda ölənləri sayı 24-də çatır[62]. 25 yanvarda itkilər otuza çatır[6].

Müxalifətin sözlərinə görə yanvarın əvvəllərində etirazlar zamanı 22 nəfər həlak olmuşdur. Amnesty International insan haqları üzrə təşkilatı isə 37 ölüm qeydə almışdır.

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. ↑ "'It's more than bread': Why are protests in Sudan happening?". 2019-01-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  2. ↑ 1 2 3 4 "Митингующие требуют немедленной отставки президента Судана". 2018-12-25. 2019-01-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-02.
  3. ↑ "What prompted the protests in Sudan?". 2019-04-20 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  4. ↑ 1 2 "This Is the Uprising Sudan's Genocidal Dictator Always Feared". 2019-06-28 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  5. ↑ "Why is the First and Former Flag of Sudan Resurfacing on Social Media?". 2019-07-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  6. ↑ 1 2 3 "Протесты в Судане: погибли еще двое демонстрантов". 2019-01-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  7. ↑ "В Судане более 200 человек пострадали в ходе протестов". 2020-12-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  8. ↑ "Более 800 человек арестовали в Судане с начала массовых протестов". 2019-04-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  9. ↑ "В Судане силовики применили слезоточивый газ против протестующих, пишут СМИ". 2021-11-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  10. ↑ 1 2 3 "В Судане 19 человек погибли за неделю антиправительственных протестов". 2018-12-27. 2019-01-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-02.
  11. ↑ "Омар аль-Башир пообещал вывести Судан из кризиса". 2018-12-31 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  12. ↑ 1 2 3 Сикорский, Дмитрий. "Санкции Запада приведут Россию и Судан к тесному политико-экономическому сотрудничеству". 30.12.2018. 2018-12-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-01.
  13. ↑ 1 2 Степанова, Марина. "У Омара аль-Башира серьезная поддержка: второй спасительный борт с тоннами муки сел в Судане". 30 Декабря 2018. 2019-04-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-01.
  14. ↑ "Arxivlənmiş surət". 2022-09-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  15. ↑ "Arxivlənmiş surət". 2019-04-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  16. ↑ "Митингующие требуют немедленной отставки президента Судана". 2019-01-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  17. ↑ "Беды друга Путина. Чем опасны для Кремля протесты в Судане". 2019-01-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  18. ↑ "IMF says Sudan must float currency to boost growth, investment". 2019-01-31 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  19. ↑ "CORRUPTION PERCEPTIONS INDEX 2018". 2019-01-30 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  20. ↑ "Arxivlənmiş surət". 2019-04-20 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  21. ↑ 1 2 "Omar al-Bashir's nomination draws fire from all sides in Sudan". 2019-02-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  22. ↑ 1 2 3 "В Судане массовые протесты и столкновения с полицией". 2018-12-31 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  23. ↑ Нестеров, Роман. "Президент Судана: «Мы не откажемся от безопасности»". 30 Декабря 2018. 2019-04-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-01.
  24. ↑ 1 2 Никитин, Александр. "Омар аль-Башир пообещал вывести Судан из кризиса". 30 Декабря 2018. 2018-12-31 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-01.
  25. ↑ "В столице Судана отменили занятия в школах из-за протестов". 2019-01-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  26. ↑ "Военные Судана сообщили о поддержке правительства — СМИ". 2018-12-24. 2019-01-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-02.
  27. ↑ "Президент Судана назвал виновных в организации протестов в стране". 25 декабря 2018. 2019-01-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-02.
  28. ↑ "Протесты в Судане: президент аль-Башир бежал с пятничной молитвы". 2018-12-31 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  29. ↑ "За 10 дней протестов в Судане погибли 19 человек — СМИ". 2019-01-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  30. ↑ "Суданские партии потребовали создать Переходный совет по управлению страной". 2019-01-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  31. ↑ "Sudan restricts social media access to counter protest movement". 2019-01-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  32. ↑ "В Судане полиция применила слезоточивый газ против демонстрантов". 2019-01-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  33. ↑ "В Судане возобновились протесты против действующей власти". 2019-01-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  34. ↑ "Полиция применила слезоточивый газ против протестующих в Судане". 2019-01-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  35. ↑ "Жертвами протестов в Судане стали 2 человека, шестеро ранены". 2019-01-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  36. ↑ "The Times: бойцы ЧВК «Вагнер» участвовали в патруле антиправительственных митингов в Судане". 2019-01-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  37. ↑ "Russian mercenaries help put down Sudan protests". 2022-03-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  38. ↑ "Министр внутренних дел Судана прокомментировал слухи о российских наемниках на территории страны". 2019-01-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  39. ↑ "Два человека скончались от ранений после протестов в столице Судана". 2019-01-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  40. ↑ "Суданские силы безопасности использовали слезоточивый газ, чтобы разогнать протестующих женщин". 2019-02-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  41. ↑ "В Судане арестовали дочь лидера оппозиции". 2019-02-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  42. ↑ "Суданские спецслужбы арестовали лидеров оппозиции". 2019-02-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  43. ↑ "Военные разогнали очередную акцию протеста в Судане". 2019-02-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  44. ↑ "Президент Судана объявил о введении в стране чрезвычайного положения на год". 2019-02-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  45. ↑ "Новые премьер-министр и первый вице-президент Судана были приведены к присяге". 2019-02-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  46. ↑ "В Судане проходят акции протеста". 2019-02-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  47. ↑ "Срочно: Президент Судана запретил публичные собрания, шествия и забастовки". 2019-02-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  48. ↑ "Президент Судана запретил в стране митинги протеста". 2019-02-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  49. ↑ "В Судане возобновились антиправительственные демонстрации". 2019-02-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  50. ↑ "Протесты в Судане продолжаются, несмотря на жесткий запрет власти". 2019-03-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  51. ↑ "Правящая партия Судана готова найти альтернативу президенту Баширу". 2019-02-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  52. ↑ "Президент Судана предоставил полиции полномочия для разгона митингов". 2019-03-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  53. ↑ "Sudan protests persist despite Bashir's state of emergency". 2019-03-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  54. ↑ "Президент Судана покинул пост главы правящей партии". 2019-03-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  55. ↑ "Sudan: Scores of protesters tried in emergency courts as Bashir cedes party leadership". 2019-03-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  56. ↑ "Оппозиция Судана предлагает объявить «переходный период»". 2019-03-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  57. ↑ "Суданская оппозиция призвала к проведению всеобщей забастовки". 2019-03-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  58. ↑ Парламент Судана ограничил чрезвычайное положение президента Башира
  59. ↑ "Суд Судана приговорил демонстранток к телесному наказанию – СМИ". 2019-03-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  60. ↑ "В Судане сформировали новое правительство на фоне акций протеста". 2019-03-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
  61. ↑ "Суданские партии потребовали создать Переходный совет по управлению страной". 2019-01-02. 2019-01-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-02.
  62. ↑ "СМИ сообщили о росте числа жертв народных волнений в Судане". 2019-01-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-11.
Mənbə — "https://az.wikipedia.org/w/index.php?title=Sudan_etirazları&oldid=6816621"