Suriya milliyətçiliyi
Suriya milliyətçiliyi, həmçinin pansuriya milliyətçiliyi və ya pansuriyaçılıq — "Böyük Suriya" kimi tanınan mədəni və ya siyasi bir varlıq kimi Suriya regionu milliyətçiliyi.
Bu, Suriya Ərəb Respublikasının hakim Ərəb Sosialist Bəəs Partiyasının rəsmi dövlət doktrinası olan ərəb milliyətçiliyindən fərqlidir. Bu, 1946-cı ildə Fransanın mandat idarəçiliyinə müvəffəq olmuş müasir Suriya dövlətinin mövcudluğundan əvvələ aiddir. Bu termin ərəbcə əş-Şam (ərəb. ٱلـشَّـام) kimi tanınan Suriyanın tam müəyyən edilməmiş Levant regionuna aiddir.[1]
İndiki Suriya Ərəb Respublikası hökumətinə qarşı mübarizə aparan bəzi Suriya müxalifət qüvvələri Əsəd rejiminin Bəəsçi narrativlərinə etiraz edərək "Qızıl əsrə" geri dönmək məqsədilə tarixi Suriya milliyətçiliyinin güclü tərəfdarlarıdır. Azad Suriya Ordusu Suriyada vətəndaş müharibəsi zamanı öz bayraqlarına və hərbi geyimlərinə milliyətçi nişanların simvollarını daxil etmişdir.[2]
Həmçinin bax[redaktə | mənbəni redaktə et]
İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]
- ↑ Kamal S. Salibi. A House of Many Mansions: The History of Lebanon Reconsidered. I.B.Tauris. 2003. 61–62. ISBN 978-1-86064-912-7. 2023-09-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2024-02-12.
To the Arabs, this same territory, which the Romans considered Arabian, formed part of what they called Bilad al-Sham, which was their own name for Syria. From the classical perspective Syria, including Palestine, formed no more than the western fringes of what was reckoned to be Arabia between the first line of cities and the coast. Since there is no clear dividing line between what are called today the Syrian and Arabian deserts, which actually form one stretch of arid tableland, the classical concept of what actually constituted Syria had more to its credit geographically than the vaguer Arab concept of Syria as Bilad al-Sham. Under the Romans, there was actually a province of Syria, with its capital at Antioch, which carried the name of the territory. Otherwise, down the centuries, Syria like Arabia and Mesopotamia, was no more than a geographic expression. In Islamic times, the Arab geographers used the name arabicized as Suriyah, to denote one special region of Bilad al-Sham, which was the middle section of the valley of the Orontes river, in the vicinity of the towns of Homs and Hama. They also noted that it was an old name for the whole of Bilad al-Sham which had gone out of use. As a geographic expression, however, the name Syria survived in its original classical sense in Byzantine and Western European usage, and also in the Syriac literature of some of the Eastern Christian Churches, from which it occasionally found its way into Christian Arabic usage. It was only in the nineteenth century that the use of the name was revived in its modern Arabic form, frequently as Suriyya rather than the older Suriyah, to denote the whole of Bilad al-Sham: first of all in the Christian Arabic literature of the period, and under the influence of Western Europe. By the end of that century it had already replaced the name of Bilad al-Sham even in Muslim Arabic usage.
- ↑ J. Gilbert, Victoria. Syria for the Syrians: The Rise of Syrian Nationalism, 1970-2013 (PDF). Boston, Massachusetts, USA: Northeastern University. 2013. 54–64, 67–81. 8 April 2023 tarixində arxivləşdirilib (PDF).
Əlavə ədəbiyyat[redaktə | mənbəni redaktə et]
- Suleiman, Yasir. The Arabic Language and National Identity: A Study in Ideology. Edinburgh University Press. 2003.