Milli Azərbaycan Komitəsi

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç

Milli Azərbaycan Komitəsi — Azərbaycan siyasi mühacirlərinin 1941-ci ilin sonunda Berlində təsis olunmuş təşkilatı.

Tarixi[redaktə | mənbəni redaktə et]

1941-ci ildə Berlində təsis olunmuşdur. Almaniya Xarici İşlər Nazirliyinin dəvətilə Buxarestdən Berlinə gələn Mustafa Vəkilovu, Mir Yaqub Mehdiyevi, Xosrov Paşa Sultanovu buraya dəvət edərək, Hilal Münşi ilə birgə Milli Azərbaycan Komitəsini yaratdı. Komitəyə 4 nəfər daxil idi. Onun tərkibi təsdiq üçün Almaniya Xarici İşlər Nazirliyinə təqdim edildi. Bu sənədlə yanaşı, Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin Azərbaycanın dövlət müstəqilliyinin Almaniya tərəfindən dərhal tanınması, vahid Azərbaycan ordusunun yaradılması və s. təkliflərin nəzərdə tutulduğu geniş bəyanatı da nazirliyə təqdim olundu.

Fəaliyyəti[redaktə | mənbəni redaktə et]

Komitə Almaniya rəhbərliyi ilə əməkdaşlığı yalmz Şimali Qafqazadək mümkün sayırdı. Belə hesab olunurdu ki, alman orduları bolşevik rejimini devirdikdən sonra Qafqaza girməməli, onun taleyini region xalqlarının özləri həll etməlidir. Lakin Almaniya hökuməti bu təklifləri qəbul etmədi. Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin təkliflərinin Almaniya rəhbərliyi tərəfindən qəbul edilməməsinin başlıca səbəbi müharibənin əvvəlində SSRİ üzərində sürətli qələbə çalınacağına dair yanlış inamı ilə bağlı idi. Nasional-sosialistlər əlavə yardıma ehtiyac olmadan da qalib gələcəklərinə əmin idilər. Nəticədə, Almaniya hökuməti ilə ixtilaf yarandı, Komitənin almanlarla əməkdaĢlığı, əslində, baş tutmadı. 1943-cü ilin avqustunadək mövcud olan komitə Almaniya rəhbərliyi ilə əlaqələrdən çəkinmişdir.[1]

Həmçinin bax[redaktə | mənbəni redaktə et]

Ədəbiyyat[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • İbrahimli X., Azərbaycan siyasi mühacirəti (1920-1991), B., 1997;
  • Qasımov M., Güney Kafkasya Böyük devletlerin mengenesinde: Azerbaycan tarihi 1920-1945 yılları, İstanbul, 2005.

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. Milli Azərbaycan Komitəsi // Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Ensiklopediyası. II. Bakı: "Lider". 2005. səh. 196. ISBN 9952-417-44-4.