İmereti
| İmereti | |
|---|---|
| gürc. იმერეთის მხარე | |
.jpg) | |
|
|
|
| Ölkə | |
| İnzibati mərkəz | Kutaisi |
| Tarixi və coğrafiyası | |
| Yaradılıb | 1995 |
| Sahəsi |
|
| Əhalisi | |
| Əhalisi | |
| Rəqəmsal identifikatorlar | |
| ISO kodu | GE-IM |
| Rəsmi sayt | |
.svg) |
|
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
İmereti diyarı (gürc. იმერეთის მხარე), Qərbi Gürcüstanda tarixi bölgə və Gürcüstanın doqquz ən böyük inzibati vahidindən (mxaresindən) biridir. Tarixi Azərbaycan mənbələrində Başaçıq adıyla tanınırdı.[2][3] Ölkənin inzibati mərkəzi Kutaisi (Qutayıs) şəhəridir.
İnzibati-ərazi bölgüsü[redaktə | əsas redaktə]
İmereti ölkəsi on iki bələdiyyəyə bölünür:
- Kutaisi şəhəri
- Bağdati bələdiyyəsi
- Çiatura bələdiyyəsi
- Xaraqauli bələdiyyəsi (Sovet vaxtında Orconikidze adıyla tanınırdı)
- Xoni bələdiyyəsi
- Saçxere bələdiyyəsi
- Samtredia bələdiyyəsi
- Tercola bələdiyyəsi
- Tkibuli bələdiyyəsi
- Tsxaltubo bələdiyyəsi
- Vani bələdiyyəsi
- Zestafoni bələdiyyəsi
Coğrafiyası[redaktə | əsas redaktə]
Rioni çayının hövzəsində yerləşən İmereti əsasən aqrar bölgədir. Burada çoxlu sayda ağ tut və üzüm yetişdirilir.
Tarixi[redaktə | əsas redaktə]
.jpg)
Qədimdə İmereti laz Eqrisi (yunanca Lazika kimi tanınan) dövlətinin tərkibində olmuşdur. Eqrisi hökmdarı 524-cü ildə məsihiliyi dövlətin rəsmi dini elan etmişdir. Dini birlik dövləti getdikcə Gürcüstanla yaxınlaşdıraraq nəticədə X əsrin sonunda Eqrisinin Gürcüstan çarlığına qatılmağına səbəb olmuşdur. Teymurləngin ölkəyə basqını gürcü feodalların birliyinə ağır zədə vurmuşdur. Daxili münaqişə nəticəsində İmereti XV əsrdə Gürcüstandan ayrılaraq özünü paytaxtı Qutayısda olan müstəqil çarlıq elan etmişdir. Lakin çox keçmədən çarlıq bütün Cənubi Qafqaz kimi bölgəyə tamah salmış Osmanlılar və Səfəvilər arasında müharibəyə səbəb olmuşdur. 1555-ci il sazişinə əsasən İmereti Türkiyədən asılı elan edilmiş və ona böyük miqdarda xərac vermək məcburiyyətində qalmışdır. XVIII əsrdə İmereti çarı I Solomon II Yekaterinaya müraciət edib rus qoşunlarının köməyi ilə İmereti qalalarını türklədən azad etmişdir. Rus hakimiyyəti İmeretini Kiçik Qaynarca sülh müqaviləsinə əsasən 1774-cü ildə Türkiyəyə xərac vermək məcburiyyətindən qurtarmışdır. Nəhayət 1811-ci ildə İmereti çarlığı rəsmi olaraq Rusiya imperiyasının tərkibinə girmişdir.
Əhalisi[redaktə | əsas redaktə]
Ölkənin təxminən yeddi yüz minlik əhalisi demək olar ki, tamamilə (99,3% və ya 533.906 nəf. (2014)) etnik gürcülərdən ibarətdir. Yerdə qalan təqribən on min nəfər ruslardan (0,25%), ermənilərdən (0,13%)) və dövlət qayıdış proqramı çərçivəsində təzəlikcə bura köçmüş Axısqa türklərindən ibarətdir.[4]
İmeretililər gürcü xalqının subetnik qrupu hesab edilirlər. Onlar gürcü dilinin xüsusi İmereti ləhcəsində danışırlar. Keçmişdə məişətlərində yerli özünəməxsus elementlər müşahidə olunurdu.
İstinadlar[redaktə | əsas redaktə]
- ↑ http://www.geostat.ge/cms/site_images/_files/english/population/01%20Population%20by%20municipalities%20for%20the%20beginning%20of%20the%20year.xls
- ↑ Qarabağnamə. Mirzə Adıgözəl bəy (7-ci fəsil).
- ↑ Gülüstani-İrəm Arxivləşdirilib 2013-06-26 at the Wayback Machine. Abbasqulu ağa Bakıxanov (müqəddimə).
- ↑ İnteqrasiya və köçürmə arasında: Axısqa türkləri. Oskari Pentikaynen və Tom Triyer.
