Arctic Monkeys

Vikipediya, azad ensiklopediya
Jump to navigation Jump to search

Arctic Monkeys — 2002-ci ildə Şeffilddə qurulan ingilis rok qrupu. Qrup üzvləri Aleks Törner, Ceymi Kuk, Nik O'Melli və Mett Heldersdir. Qrupun üzvü Endi Nikolson ilk albom çıxdıqdan qısa müddət sonra 2006-cı ildə qrupu tərk etdi.

Arctic Monkeys
Arctic Monkeys 2014-ci ildə Roskilde Festivalında çıxış edərkən
Arctic Monkeys 2014-ci ildə Roskilde Festivalında çıxış edərkən
Əsas məlumatlar
Üslub İndi-rok
qaraj roku
post-pank revayvl
psixedelik rok
alternativ rok
post-Britpop
Fəaliyyət illəri 2002-ci ildən
Ölkə Şeffild, İngiltərə
Digər adı Death Ramps
Dil ingiliscə
Leybl Domino, Warner
Heyət Aleks Törner
Ceymi Kuk
Mett Helders
Nik O'Melli
Keçmiş üzvlər Endi Nikolson
Arctic Monkeys rəsmi saytı
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Arctic Monkeys İnternet vasitəsilə ictimaiyyətin diqqətini cəlb edən ilk qruplardan biri kimi bilinir[1] , onların debüt albomu Whatever People Say I Am, That's What I'm Not (2006), Böyük Britaniyanın qrafik tarixində ən çox satılan debüt albomu oldu və ən böyük debüt albomlarından biri kimi qarşılandı.[2] 2007 Brit Awards-da Ən Yaxşı İngilis Albomu mükafatını qazandılar. Qrupun ikinci albomu Favourite Worst Nightmare (2007) də tənqidçilər tərəfindən bəyənildi və 2008 BRIT Mükafatlarında Ən Yaxşı İngilis Albomu mükafatına layiq görüldü. Onlar Humbug (2009) və Suck It and See (2011) albomlarını yayımlamağa davam etdilər.

Qrupun beynəlxalq uğuru tənqidçilər tərəfindən bəyənilən beşinci albomu AM (2013) ilə artdı, bu albom qlobal hit olan "Do I Wanna Know?" ilə bilinir. O, dörd Billboard çartında birinci oldu və ABŞ-da platin sertifikatına layiq görüldü. 2014 BRIT Mükafatlarında albom, Britaniyada İlin Albomu mükafatını qazanan üçüncü albom oldu.[3] Onların altıncı albomu, Tranquility Base Hotel & Casino (2018), qrupun əvvəlki gitara yüklü işindən əsaslı şəkildə ayrıldı, əvəzinə piano yönümlü idi. 2019 Grammy Mükafatlarında Ən Yaxşı Alternativ Musiqi Albomu nominasiyasını aldı, bu da onu Whatever People Say I Am, That's What I'm Not (2006)-dan sonra ikinci etdi

2022-ci ilə qədər Arctic Monkeys bütün dünyada 23 milyondan çox rekord satdı. Böyük Britaniyada qrup ilk beş albomu ilə İngiltərədə bir nömrəli debüt edən indi-rok qrupu oldu.[4] Qrup yeddi Brit Mükafatı qazandı; Üç dəfə Ən Yaxşı İngilis Qrupu, İlin Britaniya Albomu, üç dəfə "dubl edən" (yəni hər iki kateqoriyada qalib gələn) ilk qrup oldu; Whatever People Say I Am, That's What I'm Not (2006) albomuna görə Merkuri Mükafatı, Ivor Novello Mükafatı və 20 NME Mükafatı qazandılar. Bundan əlavə beş Grammy Mükafatına namizəd olublar[5] 2007, 2013 və 2018-ci illərdə Merkuri Mükafatına namizəd olublar.[6] Həm Whatever People Say I Am, That's What I'm Not, həm də AM NME-nin və Rolling Stone-un müxtəlif nəşrlərində Bütün Zamanların Ən Yaxşı 500 Albomu siyahısında yer alır.

Tarixi[redaktə | mənbəni redaktə et]

2002–2005: İlk illər və rekord müqaviləsi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Arctic Monkeys 2002-ci ilin ortalarında dostlar Aleks Törner, Mett Helders və Endi Nikolson tərəfindən yaradılmışdır.[7][8] Törner və Helders qonşu və yaxın dost idilər,[7][8] Nikolsonla isə orta məktəbdə tanış olmuşdular. Törner gitarada, Helders barabanda, Nikolson basda və yeni qrup üzvü Ceymi Kuk ikinci gitaraçı kimi ifa edirdi.[8][9] "Arctic Monkeys" adı Kukun ideyası idi və Şimali İngiltərədən olan biri üçün təhqiramiz ifadə hesab olunur.[10] Başlanğıcda Törner solist olmaqdan çəkinirdi.[8] Qrup Neepsenddə Yellow Arch Studios-da[11] və ilk konsertini 13 iyun 2003-cü ildə Şeffild şəhərinin mərkəzindəki The Grapes-də etdi.[8][12] 2003-cü ildə bir neçə çıxışdan sonra qrup Şeffilddəki[8] 2fly[8][13] studiyasında 18 demo yazdı. Demo kolleksiyası pərəstişkarlara konsertlərdə CD-lərə qeyd olunmuş şəkildə pulsuz paylandı.[8][14] Pərəstişkarlardan biri demo toplusunu "Beneath the Boardwalk" adı ilə qeyri rəsmi olaraq internetə yüklədi.[8][14] [14] Rəsmi olmayan demolar MySpace sosial şəbəkəsində məşhurlaşdı.

Qrup İngiltərənin şimalında populyarlıq qazanmağa başladı,[15] BBC Radiosu və İngilis tabloid mətbuatının diqqətini çəkdi. Yerli həvəskar fotoqraf Mark Bull qrupun ifalarını lentə aldı və "Fake Tales of San Francisco" musiqi videosunu çəkdi və onu öz internet saytında yayımladı.[14] Qrupun MySpace saytının populyarlığı ilə bağlı sualı cavablandıran üzvlər, bunun nə olduğundan xəbərsiz olduqlarını və saytı əvvəlcə onların pərəstişkarları tərəfindən yaradıldığını söylədi.[14] 2005-ci ilin may ayında Arctic Monkeys, "Fake Tales of San Francisco" və "From the Ritz to the Rubble" mahnılarını özündə əks etdirən "Bang Bang" leybli ilə Five Minutes with Arctic Monkeys adlı mini albom yayımladılar.[8][16]Bu 500 CD və 1000 ədəd yeddi düymlü vinil buraxılışı ilə məhdud idi, eyni zamanda iTunes Musiqi Mağazasından yükləmək mümkün idi.[8] Tezliklə qrup Reading və Leeds Festivallarının az tanınan qruplar üçün ayrılan Carling Səhnəsində çıxış etdi.[8]

Nəhayət, onlar 2005-ci ilin iyununda Domino ilə müqavilə bağladılar.[8][17] Qrup, Domino sahibi Laurens Bellin onların işi ilə maraqlandıqlarını söylədi.[17] Birləşmiş Krallığın Daily Star qəzeti qrupun bunun ardınca oktyabr ayında EMI ilə 1 milyon funt sterlinqlik nəşr müqaviləsi və ABŞ üçün Epic Records ilə 725.000 funt sterlinqlik müqavilə bağladıqlarını  bildirdi.[18] Arctic Monkeys öz saytında yalanladı. Domino Avstraliya və Yeni Zelandiya üçün nəşriyyat hüquqlarını EMI-yə, Yaponiya üçün isə müstəqil şirkət Hostess-ə lisenziya vermişdi.[15] Onların Linkolnşirdəki Chapel Studios-da qeydə alınan "I Bet You Look Good on the Dancefloor" adlı ilk sinqlı 17 oktyabr 2005-ci ildə buraxıldı və birbaşa UK Singles Chart-da 1-ci oldu.[19][20] Onların 16 yanvar 2006-cı ildə buraxılmış ikinci sinqlı "When the Sun Goes Down" (əvvəllər "Scummy" adlanırdı) birbaşa UK Singles Chart-da 1-ci yerə yüksəldi.[8][21][22][23] Qrupun kiçik marketinq və zəif reklam ilə qazandığı nəaliyyət, bəzilərini yeni qrupların necə tanınmasına dair dəyişiklik olacağını düşünməyə vadar etdi.[1]

2006: Whatever People Say I Am, That's What I'm Not[redaktə | mənbəni redaktə et]

Arctic Monkeys 2006-ci ildə

Qrup 2005-ci ilin sentyabrında Linkolnşirdəki Chapel Studios-da britaniyalı prodüser Cim Abbis ilə birlikdə "Whatever People Say I Am, That's What I'm Not" adlı ilk albomunu istehsal etdi. Whatever People Say I Am, That's What I'm Not, ilk həftədə 363.735 nüsxə sataraq, Birləşmiş Krallığın tarixində ən tez satılan debüt albomu oldu.[24] Bu, Popstarın 306.631 nüsxəlik əvvəlki rekordu üstələdi və təkcə ilk günündə Top 20 siyahısındakı albomların ümumi sayısından daha çox nüsxə – 118.501 nüsxə satdı.[25] Albomun üz qabığında qrupun yaxın dostu olan Kris Makklur əlində siqarət ilə göstərilirdi.[8][26] Bu hadisə Şotlandiyadakı NHS rəhbəri tərəfindən "siqaret çəkməyin yaxşı olduğu təbliğ etdiklərinə" görə tənqid edildi. CD-nin üz nəşrində olan şəkil siqaretlə dolu külqabının kadrıdı idi.[8][26] Qrupun məhsul meneceri ittihamı rədd etdi və bunun əksini təklif etdi - "Şəkildə siqaret çəkənin bundan heç bir fayda qazanmadığını görə bilərsiniz" dedi.[26]

Buraxılış bir ay sonra, 21 fevral 2006-cı ildə ABŞ-da yayımlandı,[8][27] ilk həftəsində 34.000 ədəd satıldıqdan sonra Billboard albom siyahısında 24-cü yeri tutdu, Amerikada satış rekordu qıran ikinci indi-rok albomu oldu.[8][28] Bununla da, ABŞ-ın ilk il satışları albom üçün İngiltərədəki ilk həftənin satışları ilə uyğun gəlmədi. ABŞ tənqidçiləri qrup haqqında İngiltərədəki həmkarlarına nisbətən daha təmkinli idilər və "Böyük Britaniya mətbuatının yeni qrupları həddən artıq şişirtməsinin daha bir nümunəsi" ehtimalına cəlb olunmaq istəmirdilər.[29] Qrupun 2006-cı ilin iyununda Şimali Amerika səfəri hər dayanacaqda xoş rəğbətlə qarşılandı.[30][31][32] Albom 2017-ci ildə RIAA tərəfindən ABŞ-da 500.000-dən çox satıldığı üçün Qızıl sertifikata layiq görüldü.[33] Həmçinin Birləşmiş Krallığın NME jurnalı qrupun debüt albomunu "bütün zamanların 5-ci ən böyük Britaniya albomu" elan etdi.[34] 2006-cı ildə baş tutan NME Mükafatlarında, "Ən yaxşı İngilis qrupu, Ən Yaxşı Yeni Qrup və "I Bet You Look Good on the Dancefloor" ən yaxşı trek nominasiyalarında üç mükafat qazandı.[35][36]

Arctic Monkeys yeni material yazmağa vaxt itirmədi və 24 aprel 2006-cı ildə Who the Fuck Are Arctic Monkeys? adlı beş trekdən ibarət mini albom dərc etdi.[8][37] Mini albom müddətinə görə Birləşmiş Krallıq sinql və ya albom cədvəllərinə düşə bilmədi.[8]

Birləşmiş Krallıqda mini albomun buraxılmasından qısa müddət sonra qrup elan etdi ki, Endi Nikolson "intensiv turne dövründən" yorğunluq səbəbindən qrupun qarşıdakı Şimali Amerika turunda iştirak etməyəcək.[8][38] İngiltərəyə qayıtdıqdan sonra Nikolson Arctic Monkeys-dən ayrılacağını və öz layihəsinə başlayacağını təsdiqlədi.[8] O, həmçinin qrupun son altı aydakı şöhrəti və uğuru ilə bacara bilməyəcəyini söylədi.[8] Qrup rəsmi internet saytında verdiyi açıqlamada: "Hər kəsə Endinin artıq qrupda olmadığını söyləməkdən kədərlənirik" dedi və sonra Dodgems qrupunun üzvü O'Mellinin, Endi Nikolsonun yerini əvəz edəcəyi məlum oldu.[8][39]

Arctic Monkeys qrupunun Nikolson olmadan ilk buraxılışı olan "Leave Before the Lights Come On" sinqlı 14 avqust 2006-cı ildə çıxdı.[40] Törner mahnının onların şöhrət qazanmazdan əvvəl yazdığı son mahnılardan biri olduğunu söylədi və, "Albomda olacağına ümid edirəm" dedi.[41] Birləşmiş Krallıqra 4-cü yerə yüksələn sinql, qrupun 1-ci yerə çatmayan ilk sinqlı oldu.[42] Nikolson keçmiş qrup yoldaşları və onun əvəzedicisi O'Melli ilə Leeds Festivalında yenidən bir araya gəldi.[43] İki həftə sonra baş tutan Mükafat mərasimində Nikolson deyil yalnız orijinal qrup üzvləri iştirak etdi.[44]

2007: Favourite Worst Nightmare[redaktə | mənbəni redaktə et]

Qrupun ikinci albomu "Favourite Worst Nightmare" 23 aprel 2007-ci ildə, "Brianstorm" sinqlının buraxılmasından bir həftə sonra buraxıldı.[45][46] İlk albom kimi Favourite Worst Nightmare-də albom cədvəllərondə tez bir zamanda 1-ci yeri tutdu.[47] Törner mahnıları "keçən dəfəkindən çox fərqli" adlandırdı və əlavə etdi ki, bəzi treklərin səsi "bir az doludur - bir az "From the Ritz to the Rubble", "The View from the Afternoon" kimidir.[48] 10 fevral 2007-ci ildə Şeffildin Leadmill-də ifa olunan gizli konsert yeddi yeni mahnı (Favourite Worst Nightmare-dən altısı və digəri) debüt etdi.[49] Buraxılış haqqında ilk rəylər müsbət idi və onu "çox, çox sürətli və çox, çox yüksək" kimi təsvir etdilər.[50]

Qrup dünyanın hər yerindən PLUG Müstəqil Musiqi Mükafatlarında[51] həmçinin ABŞ-da Ən Yaxşı Yeni Sənətçi, Yaponiya, İrlandiya, ilin Albomu mükafatları, Ən Yaxşı Mükafatlar, 2007 NME Mükafatlarında Scummy Man qısametrajlı filmi üçün Albom və Ən Yaxşı Musiqi DVD-si mükafatlarını aldı.[52] 2008-ci il BRIT Mükafatlarında Ən Yaxşı İngilis Qrupu və Ən Yaxşı İngilis Albomu mükafatlarını qazanaraq ili başa vurdu.[53] Ardıcıl ikinci il qrup Merkuri Mükafatına namizəd oldu.[54]

29 aprel 2007-ci ildə, Favourite Worst Nightmare Böyük Britaniya Albomları Cədvəlində 1-ci yerdə qərarlaşdı, albomdakı bütün 12 trek Birləşmiş Krallıq Sinqllar Siyahısında İlk 200-də yer aldı .[55] Qrup daha sonra "Fluorescent Adolescent" mahnısını sinql kimi buraxdı və The Jonathan Ross Show-da klounlar kimi geyinərək mahnını ilk dəfə canlə ifa etdi.[56][57] Favourite Worst Nightmare-dən üçüncü sinql olan "Teddy Picker", 3 dekabr 2007-ci ildə buraxıldı.[58]Bu buraxılışdan əvvəl qrup "Teddy Picker" sinqlının B tərəflərindən ikisini ehtiva edən Death Ramps təxəllüsü ilə son dərəcə məhdud sayda 250 ədəd vinil buraxdı.[59]

Buraxılışının ilk həftəsində albom 227.993 ədəd nüsxə satdı,[60] ilk albom olan Whatever People Say I Am, That's What I'm Not kimi Birləşmiş Krallıq Albomlar Qrafikində bir nömrəyə yüksələ bildi, lakin 130.000 ədəd daha az satdı. Brianstorm və Fluorescent Adolescent albomunun ilk iki sinqlı hər ikisi Böyük Britaniyanın ən yaxşı hitləri idi.[61][62] Favourite Worst Nightmare ilk gündə 85.000 satışı, top 20-nin qalan hissəsini üstələyərkən, albomdakı on iki mahnının hamısı İngiltərə Sinqllar Siyahısında ilk 200-ə daxil oldu.[63] 2013-cü ilin sentyabrına qədər albom Birləşmiş Krallıqda 821.128 nüsxə satdı və o vaxtdan 2018-ci ilə qədər 3 dəfə platin sertifikatı qazandı.[64] ABŞ-da albom ilk həftəsində təxminən 44.000 nüsxə sataraq yeddinci yerdə yekunlaşdı.[65]

Arctic Monkeys 22 İyun 2007-ci ildə Qlastonberi Festivalına başçılıq etdi, onun əsas məqamları BBC2 -də yayımlandı.[8] Nümayiş zamanı qrup Dizzee Rascal və Simian Mobile Disco ilə çıxış etdi və Shirley Bassey-in "Diamonds Are Forever"  mahnısını ifa etdi.[66] Qrup həmçinin 16 iyun 2007-ci ildə Dublinin Malahide qalasında böyük bir konsert verdi və ertəsi gün ikinci tarix əlavə edildi.[67] 28-29 iyul 2007-ci il tarixlərində qrup Mançesterdə yerləşən 55.000 tutumlu Old Trafford Cricket Groundda bu günə qədər ən böyük konsertini verdi.[68][69] Şoular NME tərəfindən "bir nəslin konsertləri" kimi alqışlandı və hətta 1996-cı ildə Knebworth House-da Oasis-in rekord qıran şouları ilə müqayisə edildi.[69] LCCG konsertləri Arctic Monkeysin statusunu möhkəmləndirdi. Oasisin onlardan əvvəl etdiyi kimi, öz nəsillərinin qrupunu müəyyənləşdirdi.[69] Qrup 2007-ci ilin sentyabrında Austin City Limits Musiqi Festivalında çıxış etməyi planlaşdırırdı.[70] Digər Avropa festivallarına 2007-ci ildəki Rock Werchter-də daxil idi.[71] Qrup 19 və 20 iyun 2007-ci ildə Cardiff International Arenada iki şou göstərdi.[72] Onlar 8 və 9 dekabr 2007-ci ildə  Alexandra Palace-da iki dəfə London konserti verdilər.[73] 1 sentyabr 2007-ci ildə Bar M-də (indiki Ibiza Rocks Bar) Reverend and the Makers ilə birlikdə çıxış etdilər.[74] 17 dekabr 2007-ci ildə Mançester Apollonda turun sonuncu çıxışını etdilər, bu şou At the Apollo adlı canlı albom və video buraxılışı üçün çəkilmişdi, növbəti il ​​kinoteatrlarda nümayiş olundu.[75][76][77]

2008–2010: Humbug

Arctic Monkeys 2010-cu ilin mart ayında Londonda yerləşən Shepherd's Bush Empire səhnəsində.

Törnerin qastrol səfərində olduğu və yan layihəsi olan The Last Shadow Puppets ilə qeyd etdiyi qısa fasilədən sonra, qrup albomun yarısını Rancho De La Luna-da 2008-ci ilin payızının əvvəlində Queens of the Stone Age- dən Coş Homme ilə, Yeni Zelandiya, Avstraliya turlarında, yarısı 2009-cu ilin yaz ayında, Ceyms Ford ilə yanvar ayında səsyazma sessiyaları keçirildi. Bu tur zamanı əsas sinql "Crying Lightning ", Humbug mahnıları "Pretty Visitors", "Dangerous Animals" və "Potion Approaching" (o vaxtlar "Go-Kart" kimi tanınırdı) birlikdə canlı debüt etdi. Daha sonra Mett Helders tərəfindən bir video gündəliyində albomun 14 trekdən ibarət olacağı və Törnerin materialın qarışdırılmasına nəzarət etmək üçün Nyu Yorkda qalacağı açıqlandı. Lakin 1 iyun 2009-cu ildə açıqlanan yekun trek siyahısında yalnız 10 trekin siyahısı var idi.

Arctic Monkeys-in internet saytında elan edildiyi kimi, Humbug-dan ilk sinql iyulun 6-da yayımlanan "Crying Lightning" idi. Həmin gün ilk radio premyerası baş tutdu. 12 iyul 2009-cu ildə "Crying Lightning" sinqlı Böyük Britaniya Singles Chart-da 12-ci yerdə yekunlaşdı. İkinci sinql olan "Cornerstone", 16 noyabr 2009-cu ildə buraxıldı. 2010-cu ilin fevralında Humbugda yer alacaq üçüncü və son sinqlın 22 martda buraxılan "My Propeller" olacağı elan edildi. Yeni sinqlın buraxılışından qısa müddət əvvəl qrup Martın 27-də Teenage Cancer Trust-a dəstək olaraq Royal Albert Hall-da özünə məxsus Böyük Britaniya çıxışı etdi.

Arctic Monkeys, 2009-cu ilin yanvar ayında dünya üzrə Humbug Turunun ilk yarısına çıxdı. Bu tamaşalar zamanı onlar Humbugdan bir sıra mahnıları, üstəlik "Brianstorm" kimi köhnə trekləri və Nick Cave and the Bad Seeds-dən "Red Right Hand" mahnısını ifa etdilər. İzləyicilərinin az olduğu Şimali Amerikada onlar Monreal Oşeaga Festivalında , eləcə də Nyu Cersidə qısaldılmış dəstlər ifa etdilər. Tur 2010-cu ilin əvvəlində Meksikada başa çatdı. 

2011–2012: Suck It And See

Solist Aleks Törner 2011-ci ildə Çikaqodakı Lollapalooza festivalında

2011-ci ilin may ayında NME qəzeti qrupun Ceyms Ford ilə birlikdə olduğunu və dördüncü studiya albomunu ən tez yazın sonunda buraxacağını bildirdi.  Q jurnalı dördüncü Arctic Monkeys albomunun Humbug ilə müqayisədə "daha əlçatan vintaj" olacağını bildirdi. Q çap nəşri 299-da deyilir: "Bu, pərdələri geri çəkən və günəş işığını içəri buraxan qrupun səsidir".

Albom 2010 və 2011-ci illərdə Los-Ancelesdəki Sound City Studios -da qeydə alınıb. 4 mart 2011-ci ildə qrup öz internet səhifəsində Mett Heldersin aparıcı vokalları ilə "Brick by Brick" adlı yeni trekini premyera etdi . 10 mart 2011-ci ildə qrup albomun Suck It and See adlanacağını və 6 iyun 2011-ci ildə buraxılacağını açıqladı.

Onların dördüncü albomunun "Don't Sit Down 'Cause I've Moved Your Chair" adlı ilk sinqlı 12 apreldə rəqəmsal yükləmə kimi, 16 apreldə isə Rekordlar Günü üçün "Brick by Brick" ilə vinil üzərində buraxıldı. 17 apreldə İngiltərə Singles Chart-da 28-ci yerə yüksəldi. 30 Mayda 7 və 10 düymlük vinildə sinqlin 2 B tərəfli versiyası buraxıldı. Qrup pərəstişkarlarına albomu satın alıb-almamaq barədə qərar verməzdən əvvəl bütün albomu öz internet saytında dinləməyə icazə verdi. Suck It and See daha sonra 6 iyun 2011-ci ildə buraxıldı və albom siyahılarında birbaşa 1-ci yerə yüksəldi. Bununla da, Arctic Monkeys tarixdə ardıcıl dörd albomu siyahılarda birinci yerə çıxardan ikinci qrup oldu.

Daha sonra 14 avqustda qrupun internet saytında 7" ölçüsündə sinqlin məhdud buraxılışlı vinili buraxıldı. Mahnı Belçikada 15-ci yerə çatdı. 2011-ci ilin sentyabrında qrup Mett Heldersin iştirak etdiyi "Suck It And See" adlı video klipi yayımladı, daha sonra eyni adlı sinql yayımlandı. 2011-ci ilin iyulunda qrup Londonda iTunes Festivalından qeyd olunmuş 6 canlı mahnı yayımladı.

Albom kommersiya baxımından da uğurlu olmuşdur. Buraxılışının ilk həftəsində albom 82.000 ədəddən çox sataraq Birləşmiş Krallıqda bir nömrəli debüt etdi. Ümumilikdə albom 333.000 ədəd satıldı. NME albomun üz qabığını, Beatles'ın White Albumun üslubundan sonra çəkilmiş krem ​​monoxrom sənət əsərini tarixin ən pislərindən biri adlandırdı. İyul ayında albom 2011-ci ilin Ən Yaxşı Albomu üçün Mojo mükafatını qazandı. Mojo albomu "2011-ci ilin ən yaxşı 50 albomu" siyahısında 39-cu yerdə yerləşdirdi. 30 Mayda, rəsmi buraxılışdan bir həftə əvvəl Domino Records bütün albomu SoundCloud-da yayımladı İctimaiyyətə açıqlandıqdan bir neçə saat ərzində ilk iki trek hər biri 10.000-dən çox dinlənməyə çatdı və həftənin sonuna qədər hər biri 100.000-dən çox oxutma topladı.

Arctic Monkeys 2011-ci ilin may ayında Suck It and See Turuna çıxdı. Onlar The Strokes, Arcade Fire və Primal Scream ilə birlikdə Benicàssim Festival 2011-ə başçılıq etdilər. Fevralın 7-də təsdiq etdilər ki, onlar 10 və 11 iyunda Şeffilddəki Don Valley Bowl-da iki dəfə "kütləvi evə qayıtma şousu" göstərəcəklər. 5-7 avqust 2011-ci il tarixlərində Lollapalooza-da, 21 avqustda Hollandiyanın Lowlands şəhərində çıxış etdilər. Tur 2012-ci ilin mart ayına qədər davam etdi.

Oktyabrın 27-də onlar b tərəf olan "Evil Twin" üçün video klip yayımladılar. Mahnını 28 oktyabrda The Graham Norton Show -da ifa etdilər. Əlavə olaraq "Black Treacle" sinqlı ümün də klip yayımlandı.

2013–2016: AM

Arctic Monkeys 25 iyun 2013-cü ildə InMusic Festivalında çıxış edərkən

26 fevral 2012-ci ildə qrup YouTube kanalında "R U Mine?" adlı yeni mahnı yüklədi. Martın 4-də yalnız yükləmələrə görə İngiltərə Singles Chart-da 23-cü yerə yüksəldi. 21 apreldə mahnı "Electricity" sinqlında b tərəf olaraq yer aldı.

27 iyul 2012-ci ildə Arctic Monkeys London Yay Olimpiya Oyunlarının açılış mərasimində çıxış edərək "I Bet You Look Good on the Dancefloor" mahnısını və Beatles qrupunun "Come Together" mahnısının koverini ifa etdi.

22 may 2013-cü ildə Kaliforniyanın Ventura şəhərindəki, Ventura Teatrında AM Turuna başladı və burada onlar "Do I Wanna Know? " adlı yeni mahnını debüt etdilər. 1 iyun 2013-cü ildə qrup Hyustonda, TX- da keçirilən Free Press Summer Fest-də çıxış etdi. 14 iyunda qrup İsveçdə Hultsfred Festivalında "Mad Sounds" adlı başqa mahnı debüt etdi. Dörd gün sonra, 18 iyun 2013-cü ildə qrup "Do I Wanna Know?" mahnısının rəsmi videosunu buraxdı. Mahnının studiya versiyası, müşayiət olunan vizuallarla yanaşı, iTunes vasitəsilə də satın alına bilinirdi və Böyük Britaniyanın Singles Chart-da 11-ci yerdə daxil oldu. 23 iyun 2013-cü ildə Arctic Monkeys Almaniyada Southside Festivalına başçılıq etdi.

Qrupun beşinci studiya albomu olan AM , 9 sentyabr 2013-cü ildə buraxıldı. Albom Kaliforniyanın Coşua Tree şəhərindəki Rancho de la Lunada qeydə alınıb və Queens of the Stone Age qrupunun üzvü Coş Homme həmçinin Elvis Kostellonun qonaq çıxışları oldu. Bundan əlavə, 27 iyunda qrup Motorpoint Arena Şeffilddə evə dönüş konserti ilə yekunlaşan səkkiz dəfə olacaq Böyük Britaniya arena turunu elan etdi. Qrup  28 iyun 2013-cü ildə Glastonbury Festivalında Piramida səhnəsində çıxış etdi. Arctic Monkeys həmçinin 2013-cü ildə Polşanın Gdynia şəhərində keçirilən Open'er Festivalına başçılıq etdi və iyulun 4-də əsas səhnədə oynadı. 20 iyulda qrup Benicàssim 2013-də səhnə aldı

11 avqust 2013-cü ildə albomun üçüncü sinqlı olan "Why'd You Only Call Me When You're High? ", B tərəfində "Stop The World I Wanna Get Off With You" mahnısı ilə buraxıldı. Sinql 18 avqust 2013-cü ildə UK Singles Chart-da 8-ci yeri tutaraq, 2007-ci ildə "Fluorescent Adolescent" mahnısından sonra qrupun ilk UK Top 10 sinqlı oldu.

AM tənqidçilər tərəfindən yaxşı rəylər aldı. Əsas tənqidçilərin rəylərinə 100- dən normallaşdırılmış reytinq təyin edən Metacritic-də albom 36 rəy əsasında orta hesabla 81 bal toplayıb. Clash jurnalından Simon Harper qeyd edir: "Rokun titanları ilə hip-hop dahilərindən qaynaqlanan AM , qaranlıq və qorxuducu, eyni zamanda dəhşətli dərəcədə həyəcanlandıran əlamətdar vuruşlar üzərində qurulub." Entertainment Weekly-dən Ray Rahman ona 'A-' verdi və dedi ki, " AM Velvet Underground melodiyalarını, Black Sabbath rifflərini və oynaq mahnıları qarışdırır və bunu etməklə əylənir." Time Out albom haqqında dedi: "Britaniyanın ən böyük qruplarından biri gözlənilməz, lakin olduqca xoş bir şəkildə daha da gücləndi. Subay kişilər, sizi çağırıram: FHM -i yerə qoyun və AM -ı qaldırın ." 10/10. NME yazdı ki, AM "mütləq və şübhəsiz ki, onların karyerasının ən böyük rekordudur". 8/10 PopMatters -dən JC Maçek III Törneri "indiyə qədərki ən poetik vəziyyətdə" olduğuna görə təriflədi və albomu "bir-birinə inanılmaz dərəcədə uyğun gələn heyrətamiz şəkildə birləşən və müxtəlif albom" adlandırdı. The Guardian jurnalından Tim Jonze qeyd etdi ki, albom "həmin müxtəlif istiqamətləri - Humbugun əzələli riffləri və Suck It and See -nin həsrətli popunu - onların ilk səsyazmalarına səbəb olan parlaq enerji və əyləncə hissi ilə birləşdirməyi bacarır". Pitchfork-dan Ryan Dombal AM-i "paranoyak və lənətli" adlandırdı

9 sentyabr 2013-cü ildə AM buraxıldıqdan sonra albom ilk həftəsində 157.000-dən çox nüsxə sataraq Böyük Britaniya albom siyahılarında 1-ci yerdə yekunlaşdı. Nəticədə, Arctic Monkeys Böyük Britaniyada ardıcıl beş nömrə 1 albomu ilə ilk indie rok qrupu kimi tarixə düşdü. Albom geniş bəyənmə qazandı və Arctic Monkeys-ə Merkuri Mükafatına üçüncü nominasiyasını gətirdi. Albom həmçinin Ən Yaxşı İngilis Albomu üçün Brit mükafatını qazandı. ABŞ-da albom ilk həftəsində 42.000 nüsxə satdı və Billboard 200-də altı nömrədə yer aldı. 2017-ci ilin avqustunda AM Birləşmiş Ştatlarda bir milyondan çox vahid satış və albom ekvivalenti vahidləri üçün RIAA tərəfindən platin sertifikatına layiq görüldü.

Turner AM-ni 1970-ci illərin ağır rok ilə hip-hop nağara ritmlərini birləşdirərək qrupun "indiyə qədərki ən orijinal" kimi təsvir etdi. Solmen bildirib ki, "Arabella" mahnısı albomun iki üslubunu bir trekdə ən təsirli şəkildə ifadə edir.

23 və 24 may 2014-cü il tarixlərində Arctic Monkeys Tame Impala , Miles Kane və Royal Blood -un dəstəyi ilə Finsberi Parkında iki gün ərzində təxminən 80.000 izdihamla oynayan ən böyük konsertlərdən birini keçirdi. Arctic Monkeys həmçinin 2014-cü ilin avqustunda Reading və Lids Festivalına başçılıq edirdi. Qrup 2014-cü ilin sonlarında AM Turunu bağlayan bir neçə şou nümayiş etdirdi. 2014-cü ilin dekabrında "Do I Wanna Know?" Ən Yaxşı Rok Performansı üçün Qremmi Mükafatına namizəd oldu.

24 avqust 2014-cü ildə qrup AM Tour-dan sonra fasilə elan etdi.Törner və Helders bu müddət ərzində başqa layihələr həyata keçirdilər. 2016-cı ildə Törner The Last Shadow Puppet-in ikinci albomu Everything You've Come to Expect-i elan etdi. Helders İqqi Popun Post Pop Depression albomunda barban çaldı. 2016-cı ilin iyul ayında qrup xeyriyyə məqsədi ilə 'AM' albomunun üz qabığı üslubunda hazırlanmış fil heykəlini nümayiş etdirdi. Layihə Şeffild Uşaq Xəstəxanasının incəsənət yolu üçün pul topladı.

2017–2021: Tranquility Base Hotel & Casino

2016-cı ilin dekabrında Törner BBC Radio Şeffild-ə qrupun fasiləsinin başa çatdığını və altıncı studiya albomu üzərində işin başladığını təsdiqlədi. Albom 2017-ci ilin sentyabrında hazırlanmağa başladı.

Qrupun 2018-ci ildə Royal Albert Hall-da baş tutan konserti

Tranquility Base Hotel & Casino albomu 11 may 2018-ci ildə işıq üzü gördü. Qrup 2018-ci ilin yayında Firefly Musiqi Festivalı, TRNSMT, Rock Werchter, Lollapalooza, Austin City Limits  Voodoo Experience olmaqla bir neçə festivala başçılıq etdi. Dinləyiciləri qütbləşdirən stilistik sapmasına baxmayaraq, Tranquility Base Hotel & Casino ümumilikdə müsbət rəylər aldı və ən yaxşı albom üçün 2018 Merkuri Mükafatına və Ən Yaxşı Alternativ Musiqi Albomu üçün Grammy mükafatına namizəd oldu . Bu, qrupun Böyük Britaniyada ardıcıl altıncı bir nömrəli debütü və 25 il ərzində ölkənin ən tez satılan vinil rekordu oldu. Buraxılışından sonra albom "Four Out of Five" və "Tranquility Base Hotel & Casino" sinqlları, çoxsaylı televiziya çıxışları, eləcə də ümumdünya turu ilə təşviq edildi. Onlar Mexikodakı Foro Sol Stadionunda 64,467 tamaşaçı ilə bu günə qədər ki, ən böyük konsertlərini nümayiş etdirdilər.

Reflektor Magazine icmalında albom haqqında bunları söylədi: "Beş illik sükutdan sonra çox gözlənilən Arctic Monkeys təəccüblü və hipnotik Tranquility Base Hotel & Casino ilə çox geri qayıdırlar. Bu yeni albom heyrətamiz bir ixtira, məlum ərazilərdən kənarda dolaşan və çaşqın bir səyahət kimi görünür. Bəşəriyyətin ilk dəfə "Tranquility Base" səthində Aya ayaq basması kimi, Arctic Monkeys də naməlum bir kainata düşürlər və orada yeni bir şeylərini ortaya qoyurlar, özlərinin gözlənilməyən yönünü"

Tranquility Base Hotel & Casino ilin ən yaxşı Britaniya və ya İrlandiya albomuna verilən illik mükafat olan 2018 Merkuri Mükafatına namizəd olub. Bu, qrupun mükafat üçün dördüncü nominasiyası oldu. Albom 61-ci İllik Grammy Mükafatlarında Ən Yaxşı Alternativ Musiqi Albomu nominasiyasına namizəd oldu və "Four Out of Five" sinqlı ilə Ən Yaxşı Rok Performansı nominasiyasına namizəd göstərildi.

Albom bir çox il sonu siyahılarında da yer aldı. Musiqi şərhçiləri il sonu siyahılarının məcmusunu yaradan "İlin Albomu"nda Tranquility Base Hotel & Casino ilin on dördüncü ən yaxşı albomu kimi göstərdi. The Independent və Mojo də daxil olmaqla jurnallar Tranquility Base Hotel & Casino-nu ilin ikinci ən yaxşı albomu kimi qeyd etdi. 

2018-ci ildə Royal Albert Hallda Tranquility Base Hotel & Casino Tour konsertindən Live at the Royal Albert Hall adlı canlı albom 4 dekabr 2020-ci ildə buraxıldı. Konsertdən və albomdan qazanılan bütün pullar War Child xeyriyyə təşkilatına bağışlandı.

2022–bu gün: The Car

8 dekabr 2021-ci ildə qrup, Reading və Leeds Festivalının 2022-ci il iterasiyasında Bring Me the Horizon, Megan Thee Stallion, Rage Against the Machine və Holzi ilə birlikdə şənbə ko-headliner olaraq elan edildi.[78][79][80]

23 avqust 2022-ci ildə Zürich Openair festivalında Arctic Monkeys "I Ain't Quite Where I Think I Am" adlı yeni mahnısını debüt etdi.[81][82] Ertəsi gün onlar yeddinci studiya albomu olan The Car-ın 21 oktyabr 2022-ci il buraxılacağını elan etdilər.[83][84] 30 avqustda albomun ilk sinqlı olan "There'd Better Be A Mirrorball" musiqi videosu ilə birlikdə buraxıldı.[85]

Diskoqrafiya[redaktə | mənbəni redaktə et]

Qastrol səfərləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • Whatever People Say I Am (2005–2006)
  • Favourite Worst Nightmare (2007–2008)
  • Humbug (2009–2010)
  • Suck It and See (2011–2012)
  • AM (2013–2014)
  • Tranquility Base Hotel & Casino (2018–2019)
  • The Car (2022–2023)

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. ↑ 1 2 Laura, Barton. "The question: Have the Arctic Monkeys changed the music business?". The Guardian. London. 25 October 2005. 8 March 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 June 2006.
  2. ↑ "The 100 Best Debut Albums of All Time. 30. Whatever People Say I Am, That's What I'm Not". Rolling Stone. 4 September 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 28 October 2014.
  3. ↑ Bramley, Ellie Violet. "Arctic Monkeys add album prize to group gong at Brits". The Guardian. 19 February 2014. 2 March 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 February 2014.
  4. ↑ "Arctic Monkeys make Official Albums Chart history with AM". Official Charts. 15 September 2013. 29 September 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 September 2013.
  5. ↑ "BRITs Profile: Arctic Monkeys". brits.co.uk. 19 October 2014. 19 October 2014 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 August 2019.
  6. ↑ Savage, Mark. "Mercury Prize won by James Blake". BBC News. 31 October 2013. 30 August 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 August 2019.
  7. ↑ 1 2 McLean, Craig. "Craig McLean spends three months on the road with the Arctic Monkeys". The Guardian. 1 January 2006. 30 August 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 July 2018.
  8. ↑ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 Muir, Ava. "Arctic Monkeys' Career So Far: From Rubble to the Ritz". Exclaim!. 21 June 2018. 9 November 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 March 2021.
  9. ↑ "Episode 53: Via Hillsborough, Please (ft Andy Nicholson)". 30 August 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 January 2020.
  10. ↑ Hunter, Sam. "EXCLUSIVE: We've worked out the origin of Arctic Monkeys band name" (ingilis). 2019-12-20. 2022-09-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-04-08.
  11. ↑ Aizlewood, John. "Monkeys are top of the tree". London Evening Standard. London. 27 January 2006. 5 June 2011 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 June 2012.
  12. ↑ "Artist Profile – Arctic Monkeys". EMI. 24 March 2006 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 7 June 2006.
  13. ↑ "2fly studios". 2fly studios. 16 May 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 April 2014.
  14. ↑ 1 2 3 4 5 Park, Dave. "Arctic Monkeys aren't fooling around (Part I)". Prefix Magazine. 21 November 2005. 29 July 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 June 2006.
  15. ↑ 1 2 Brandle, Lars. "Fever rises for Arctic Monkeys". Monsters and Critics. 30 January 2006. 14 November 2006 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 June 2006.
  16. ↑ Webb, Rob. "Arctic Monkeys Five Minutes With Arctic Monkeys". Prefix Magazine. 30 May 2005. 19 July 2018 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 March 2021.
  17. ↑ 1 2 McKay, Alastair. "Record labels: The Domino effect". The Independent. London. 3 February 2006. 4 February 2009 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 June 2006.
  18. ↑ Colothan, Scott. "Arctic Monkeys Sign £1million Publishing Deal". Gigwise. 7 October 2005. 12 December 2008 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 October 2005.
  19. ↑ Wilkinson, Matt. "The Full Story Of Arctic Monkeys' Breakout Hit 'I Bet You Look Good On The Dancefloor'". NME. 17 October 2018. 25 September 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 March 2021.
  20. ↑ "Arctic Monkeys: Artist Chart History". Official Charts Company. 24 September 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 March 2021.
  21. ↑ Bassil, Ryan. "The Guide to Getting into Arctic Monkeys". Vice. 10 May 2018. 29 January 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 March 2021.
  22. ↑ Roberts, Colin. "Arctic Monkeys When The Sun Goes Down". Drowned in Sound. 16 January 2006. 17 June 2021 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 March 2021.
  23. ↑ "End of Year Singles Chart Top 100 – 2006". Official Charts Company. 25 October 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 March 2021.
  24. ↑ Kumi, Alex. "Arctic Monkeys make chart history". The Guardian. London. 30 January 2006. 23 August 2011 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 June 2006.
  25. ↑ "Arctic Monkeys eye debut record". BBC News. 24 January 2006. 25 June 2006 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 June 2006.
  26. ↑ 1 2 3 "Arctic Monkeys defend album cover". BBC News. 3 February 2006. 16 October 2009 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 June 2006.
  27. ↑ "Document unavailable - ProQuest". Şablon:ProQuest. 4 March 2021 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 December 2020.
  28. ↑ "Arctic Monkeys crack US Top 30". NME. 2 March 2006. 4 March 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 April 2007.
  29. ↑ "US reluctant to heed Monkeys hype". BBC News. 17 March 2006. 13 August 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 1 June 2006.
  30. ↑ Moody, Annemarie. "Arctic Monkeys: Platinum Primates rule dancefloor". The Arizona Republic. 5 June 2006. İstifadə tarixi: 8 June 2006.
  31. ↑ Peterson, Ryan. "Arctic Monkeys fast and furious". Fort Worth Star-Telegram. 8 June 2006. 1 July 2006 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 June 2006.
  32. ↑ "Arctic Monkeys spark another British invasion". Houston Chronicle. 8 June 2006. 28 June 2011 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 November 2010.
  33. ↑ "American certifications – Arctic Monkeys". Recording Industry Association of America. 24 September 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 February 2017.
  34. ↑ "NME's best British album of all time revealed". 26 January 2006.
  35. ↑ "Arctic Monkeys make history at ShockWaves NME Awards". NME. 6 June 2011 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 March 2021.
  36. ↑ "ShockWaves NME Awards 2006: The Shortlist". NME. 8 June 2007 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 March 2021.
  37. ↑ Erlewine, Stephen Thomas. "Who the Fuck Are Arctic Monkeys?". AllMusic. 8 November 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 March 2021.
  38. ↑ "Arctic Monkeys lose a member". NME. 26 May 2006. 10 January 2010 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 June 2006.
  39. ↑ Turner, Alex; Cook, Jamie; Helders, Matt. "Andy Nicholson". arcticmonkeys.com. 19 June 2006. 11 July 2006 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 July 2006.
  40. ↑ Brown, Ally. "Arctic Monkeys - Leave Before The Lights Come On". The Skinny. 14 August 2006. 24 September 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 March 2021.
  41. ↑ "Arctic Monkeys play gig in tiny pub". NME. 25 May 2006. 5 February 2009 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 July 2006.
  42. ↑ "Official Singles Chart Top 100". Official Charts Company. 27 October 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 March 2021.
  43. ↑ "Arctic Monkeys re-unite in Leeds". NME. 27 August 2006. 2 September 2006 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 1 October 2006.
  44. ↑ "Arctic Monkeys win Mercury Prize". BBC News. 6 September 2006. 8 January 2009 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 July 2009.
  45. ↑ "Arctic Monkeys Favourite Worse Nightmare - Digipak UK CD album (CDLP) (397574)". eil.com. 2016-11-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-09-24.
  46. ↑ Hermes, Will. "Favourite Worst Nightmare". Entertainment Weekly. 22 April 2007. 20 November 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 February 2016.
  47. ↑ "Official Albums Chart Top 100". Official Charts Company. 2018-08-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-09-24.
  48. ↑ "Arctic Monkeys say new album is 'very different'". NME. 5 January 2007. 22 November 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 January 2007.
  49. ↑ "Arctic Monkeys make surprise live return". NME. 11 February 2007. 13 February 2007 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 February 2007.
  50. ↑ "Arctic Monkeys set to unleash 'Favourite Worst Nightmare'". Monsters and Critics. 11 April 2007. 23 April 2007 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 April 2007.
  51. ↑ "PLUG: Independent Music Awards". PLUG Awards. 31 March 2008 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 March 2021.
  52. ↑ Brandle, Lars. "Arctic Monkeys Snatch Two NME Trophies". Billboard. 1 March 2007. 11 December 2007 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 June 2012.
  53. ↑ "Brit Awards 2008: The winners". BBC. 20 February 2008. 9 August 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 March 2021.
  54. ↑ "Arctic Monkeys break America". Muse. 3 May 2007. 27 September 2007 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 March 2021.
  55. ↑ "Arctics' album storms to the top". BBC. 29 April 2007. 5 May 2007 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 March 2021.
  56. ↑ "Official Singles Chart Top 100". Official Charts Company. 24 September 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 March 2021.
  57. ↑ "Arctic Monkeys dress up as clowns for TV appearance". Nme.com. 9 July 2007. 24 September 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 December 2020.
  58. ↑ "Arctic Monkeys announce new single". NME. 3 October 2007. 13 October 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 March 2021.
  59. ↑ "Arctic Monkeys release new songs secretly". NME. 30 November 2007. 24 September 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 March 2021.
  60. ↑ "Key Releases: 29.08.09". Music Week: 40. 29 August 2009.
  61. ↑ "Official Singles Chart Top 100". Official Charts Company. 28 April 2007. 24 September 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 March 2021.
  62. ↑ "Official Singles Chart Top 100". Official Charts Company. 21 July 2007. 24 September 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 March 2021.
  63. ↑ "Arctics' album storms to the top". BBC. 29 April 2007. 5 May 2007 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 30 April 2007.
  64. ↑ "Arxivlənmiş surət". 22 February 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 August 2019.
  65. ↑ Hasty, Katie. "Lavigne Remains No. 1 As Joe Debuts High". Billboard. 2 May 2007. 4 November 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 September 2022.
  66. ↑ "View topic – Glastonbury 2007 ~ Arctic Monkeys Forum Fan Site –". arctic-monkeys.com. 16 July 2011 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 July 2011.
  67. ↑ "Malahide Castle, Dublin". arcticmonkeys.com. 15 February 2007. 20 February 2007 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 February 2007.
  68. ↑ "Arctic Monkeys Live 2007". NME. 27 July 2007. 24 September 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 March 2021.
  69. ↑ 1 2 3 "Arctic Monkeys shine at giant Old Trafford shows". NME. 30 July 2007. 13 August 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 March 2021.
  70. ↑ Powell, Austin. "ACL Fest Saturday Interviews". Austin Chronicle. 14 September 2007. 24 September 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 March 2021.
  71. ↑ Salmon, Chris. "Werchter for the weekend". The Guardian. 6 July 2007. 16 August 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 March 2021.
  72. ↑ "Arctic Monkeys announce Cardiff gigs". NME. 27 March 2007. İstifadə tarixi: 17 March 2021.
  73. ↑ "Arctic Monkeys return to UK with special guests". NME. 9 December 2007. 14 August 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 March 2021.
  74. ↑ "Arctic Monkeys storm Ibiza Rocks with intimate gig". NME. 2 September 2007. 15 August 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 March 2021.
  75. ↑ Arctic Monkeys AllMusic saytında
  76. ↑ Uncut review Arxivləşdirilib 19 may 2011 at the Wayback Machine
  77. ↑ Arctic Monkeys to Issue Live DVD Arxivləşdirilib 2022-01-27 at the Wayback Machine Pitchfork. Retrieved 11 November 2011.
  78. ↑ "Arctic Monkeys, Megan Thee Stallion, Dave and more to play Reading and Leeds Festival". DIY. 8 December 2021. 10 June 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 August 2022.
  79. ↑ "Reading and Leeds 2022: Arctic Monkeys joined by Megan Thee Stallion and Rage Against The Machine as headliners". Sky News. 8 December 2021. 12 April 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 29 December 2021.
  80. ↑ Beaumont-Thomas, Ben. "Reading and Leeds festival 2022 announce lineup with Arctic Monkeys, Dave and more". The Guardian. 8 December 2021. 31 August 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 29 December 2021.
  81. ↑ Richards, Will. "Watch Arctic Monkeys debut new song 'I Ain't Quite Where I Think I Am' live at Zurich gig". NME. 23 August 2022. 24 August 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 August 2022.
  82. ↑ Brodsky, Rachel. "Watch Arctic Monkeys Debut New Song "I Ain't Quite Where I Think I Am"". Stereogum. 23 August 2022. 4 September 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 August 2022.
  83. ↑ Monroe, Jazz. "Arctic Monkeys Announce New Album The Car". Pitchfork. 24 August 2022. 24 August 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 August 2022.
  84. ↑ Skinner, Tom. "Arctic Monkeys announce their seventh studio album, 'The Car'". NME. 24 August 2022. 4 September 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 August 2022.
  85. ↑ https://www.nme.com/news/music/listen-to-arctic-monkeys-first-single-in-four-years-thered-better-be-a-mirrorball-3300149 Arxivləşdirilib 2022-09-08 at the Wayback Machine Şablon:Bare URL inline
Mənbə — "https://az.wikipedia.org/w/index.php?title=Arctic_Monkeys&oldid=6658108"