Bəcəh
| Bəcəh | |
|---|---|
 | |
| Ümumi məlumatlar | |
| Hündür nöqtəsi | 109 m[1] |
| Yerləşməsi | |
| 24°01′13″ şm. e. 32°53′05″ ş. u. | |
| Ölkə | |
|
|
|
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Bəcəh (ərəb. بجح; q.misir znmwt)[3] — tarixi Nubiya ərazisində, Nil çayı boyunca və Misirin cənubundakı Əsvan mühafəzəsi daxilində ada və arxeoloji sahə. 1902-ci ildə bəndin tikintisi başa çatdıqdan sonra ada Əsvan SES-in su anbarında yerləşir.[4][5]
Qədim Misir[redaktə | mənbəni redaktə et]
Ada əvvəllər Nil çayının birinci axarında yerləşirdi və onun istehkamı qədim Yuxarı Misir və Nubiyaya çıxışa nəzarəti təmin edirdi. File və Agilkiya adalarına, eləcə də onların su anbarındakı qədim arxeoloji sahələrinə yaxın yerdə yerləşən ada Ümumdünya İrsi siyahısına əlavə edilmişdir.[6]
Bəcəh adası qədim misirlilər üçün müqəddəs sayılırdı.[7] Onlar inanırdılar ki, Osiris bu adada dəfn edilib[8] və onun üzərində dayanan məbəd Abaton (yunanca "ayaqsız yer") kimi tanınırdı, çünki oraya yalnız kahinlərin ayaq basmasına icazə verilirdi.[9] Məbəd həm Seneka,[10] həm də Lukan tərəfindən qeyd edilmişdir.[11]
B.e. III əsrin ortalarında və ya axırlarında Kuş çarı Talaxidamaninin səfirliyi hədiyyələrlə Abatonu ziyarət etmişdir.[12]
İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]
- ↑ https://www.geonames.org/358853.
- ↑ 1 2 GEOnet Names Server. 2018.
- ↑ Allen, James P. Middle Egyptian Literature 2014, p.12
- ↑ Sidney Peel, The Binding of the Nile and the New Soudan, p.76 (1904)
- ↑ Canay Ozden, The Pontifex Minimus: William Willcocks and Engineering British Colonialism Arxivləşdirilib 2020-01-09 at the Wayback Machine, p. 196, Annals of Science, 2013.
- ↑ Yale University Publications in Anthropology, Yale University 1936, p.96
- ↑ The Island of Bigeh, www.philae.nu, date unknown, (accessed 17 February 2014 from archive.org)
- ↑ Burton, Anne (1972).
- ↑ Dijkstra, Jitse H. F. (2008).
- ↑ Seneca, Q. N. iv. 2
- ↑ Lucan, x.323
- ↑ Josefine Kuckertz (2021), "Meroe and Egypt" Arxivləşdirilib 2023-07-04 at the Wayback Machine, in Wolfram Grajetzki, Solange Ashby and Willeke Wendrich (eds.