Məcid Ağayev

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Məcid Ağayev
Məcid Oruc oğlu Ağayev
Doğum tarixi 1835
Doğum yeri
Vəfat tarixi 1978
Vəfat yeri
Dəfn yeri
Həyat yoldaşı Kinənaz xanım
Milliyyəti Talış
Fəaliyyəti çoban

Məcid Oruc oğlu Ağayev (1835, Tikəband, Lerik rayonu1978, Tikəband, Lerik rayonu) — çoban, Azərbaycan uzunömürlüsü.

Həyatı[redaktə | mənbəni redaktə et]

Sovet məlumatlarına görə, Məcid Ağayev 1835-ci ildə Talış xanlığının Tikəband kəndində (indiki Azərbaycanın Lerik rayonu) anadan olub.[1][2].

1840-cı illərdə kəndə quldurlar hücum edir və M. Ağayev Tehran şəhərində kölə kimi aparılır. Sonradan doğma kəndinə qayıtmışdır.[1]

O, əmək fəaliyyətinə 1847-ci ildə başlayıb.[3] Oktyabr inqilabından sonra Məcid kolxozda çoban kimi işə düzəlir. 1972-ci ildən Ümumittifaq pensiyasına çıxmışdır.

Lerik rayon Sovetinin deputatı, Azərbaycan Ağsaqqallar Şurasının sədri olmuşdur.

1973–1978-ci illərdə SSRİ-nin ən yaşlı insanı olmuşdur.

O, 1978-ci ildə 143 yaşında vəfat edib.

"Kino səyahətləri almanaxı" telejurnalının 127-ci nömrəsinin süjetlərindən biri də Məcid Ağayevə həsr olunub.

Ailəsi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Məcid Ağayev ilk dəfə 1860-cı illərin əvvəllərində ailə həyatı qurmuşdur. Məcidin birinci həyat yoldaşından səkkiz övladı olmuşdur. Ağayevin birinci arvadı vəba epidemiyası nəticəsində dünyasını dəyişib.[2]

İkinci dəfə Məcid Ağayev 1905-ci ildə 15 yaşlı Kinənəzla ailə həyatı qurmuşdur. Ağayevin ikinci həyat yoldaşından yeddi övladı olmuşdur.[1][2]

Ən böyük oğlu 1868-ci ildə anadan olub. Ağayevin sonuncu övladı Şirinbacı adlı qızı olub, 1941-ci ildə Ağayevin 104 yaşı olanda dünyaya gəlib.

Rejissor və prodüser İntiqam Hacılı Məcid Ağayevin qız nəvəsidir.

Həmçinin bax[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. 1 2 3 "Странные сближения во времени". 2017-03-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2016-12-02.
  2. 1 2 3 "Реальность долголетия". 2016-08-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2016-12-02.
  3. "Альманах кинопутешествий" № 127, сюжет 2 — "Лерик — родина долгожителей"