Meliton Kantariya

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
Meliton Kantariya
gürc. მელიტონ ქანთარია
Şəxsi məlumatlar
Doğum adı მელიტონ ქანთარია
Doğum tarixi 5 oktyabr 1920(1920-10-05)
Doğum yeri
Vəfat tarixi 27 dekabr 1993(1993-12-27) (73 yaşında)
Vəfat yeri
Dəfn yeri
Vətəndaşlığı
Hərbi fəaliyyəti
Mənsubiyyəti Sovet Sosialist Respublikaları İttifaqı
Qoşun növü piyada
Xidmət illəri 1940-cı ildən
Rütbəsi kiçik çavuş, əsgər[1]
Döyüşlər
Təltifləri Sovet İttifaqı Qəhrəmanı
"Lenin" ordeni "Qırmızı bayraq" ordeni 1-ci dərəcəli "Vətən müharibəsi" ordeni "Vladimir İliç Leninin anadan olmasının 100 illiyi münasibətilə" yubiley medalı "1941–1945-ci illər Böyük Vətən müharibəsində Almaniya üzərində qələbəyə görə" medalı "1941–1945-ci illərdə Böyük Vətən müharibəsində qələbənin 20 illik yubileyi" medalı "1941–1945-ci illər Böyük Vətən müharibəsində qələbənin 30 illiyi" yubiley medalı "1941–1945-ci illər Böyük Vətən müharibəsində qələbənin 40 illiyi" yubiley medalı "Berlinin alınmasına görə" medalı "Varşavanın azad edilməsinə görə" medalı "Əmək veteranı" medalı "SSRİ Silahlı Qüvvələrinin 50 illiyi" yubiley medalı "SSRİ Silahlı Qüvvələrinin 60 illiyi" yubiley medalı "SSRİ Silahlı Qüvvələrinin 70 illiyi" yubiley medalı Badge "25 Years of Victory in the Great Patriotic War"
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Meliton Kantariya (gürc. მელიტონ ქანთარია, rus. Мелитон Варламович Кантария; 5 oktyabr 1920, Cvari, Salencix bələdiyyəsi[d] – 27 dekabr 1993, Moskva) — Sovet ordusunun gürcü əsilli çavuşu.[2] Mixail Yeqorov və Aleksey Berest ilə birlikdə 1945-ci ilə Reystağa Sovet bayrağını sancmışdır.

Həyatı

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Gürcüstandakı kiçik qəsəbələrdən biri olan Cvaridə (hazırda şəhərdir), kəndli ailəsində anadan olmuşdur. 1940-cı ilə qədər kolxozda işləmişdir. Həmin il Qırmızı Ordunun sıralarına qatılmışdır. İkinci Dünya müharibəsi dövründə 1-ci Belarusiya cəbhəsinin 756-cı atıcı alayının 150-ci tüfəng diviziyasında xidmət etmişdir. 1945-ci il aprelin 30-da Mixail Yeqorov və Aleksey Berest ilə birlikdə Reystağa Sovet bayrağını sancmışdır.[3]

Müharibədən sonra

[redaktə | mənbəni redaktə et]

1946-cı ildə ordudan tərxis olundu. Sonraki dövrdə Suxumidəki dövlət qurumlarından birinin direktoru vəzifəsində çalışdı. 1947-ci ildə Sovet İttifaqı Kommunist Partiyasının üzvü oldu. Oçamçira şəhərində yaşamağa başladı və daha sonra Gürcüstan SSR Ali Sovetinin deputatı oldu. 1965-ci ildə Qırmızı Meydandakı Moskva Qələbə Günü Paradında Yeqorov və Konstantin Samsonovla birlikdə zəfər pankartnı Meliton Kantariya da daşıyırdı.[4] 1992–1993-cü illərdə Abxaziyada başlayan müharibə zamanı Meliton Kantariyanın evi dağıldı. Bundan sonra Meliton Kantariya ailəsi ilə birlikdə Moskvaya köçdü. İki aydan sonra 1993-cü ilin dekabrında Moskva xəstəxanasında öldü. O, 1994-cü ilin yanvar ayının əvvəlində doğulduğu Cvaridə dəfn edildi.

2010-cu ildə Poklonnaya təpəsində Yeqorov və Kantariyaya həsr olunmuş abidənin açılışı baş tutdu.[5] 2011-ci ildən etibarən dəfn olunduğu məktəb Meliton Kantariyanın adını daşıyır.

Ailəsi

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Meliton Kantariyanın atasının adı Varlam anasının adı isə Lidiyadır. Atası Varlam Kantariya Birinci Dünya müharibəsində iştirak etmiş və bir çox medallar ilə təltif edilmişdir. İkinci Dünya müharibəsi dövründə atası cəbhənin ərzaqla təmin edilməsində iştirak etmiş və "1941-1945-ci illər Böyük Vətən müharibəsində rəşadətli əməyə görə" medalı, "Qafqazın müdafiəsinə görə" medalı kimi medallarla təltif edilmişdir.[6]

Meliton Kantariyanın iki həyat yoldaşı olmuşdur. Həyat yoldaşlarından biri 1983-cü ildə, digəri isə 1984-cü ildə mədə xərçəngindən vəfat etmişdi. Onun Rezo və Şota adında iki oğlu və Çiala adında bir qızı olmuşdur. Qızı 1996-cı ildən Yunanıstanda yaşayır. Qohumlarının bir qismi Çalençix bölgəsində, digərləri isə Tiflis, Rusiya ve Yunanıstanda yaşayır.[6]

Mükafatları

[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  1. ↑ 1 2 Deutsche Nationalbibliothek Record #130015075 // Ümumi tənzimləmə nəzarəti (GND) (alm.). 2012—2016.
  2. ↑ "Наградной лист в электронном банке документов "Подвиг народа" (архивные материалы ЦАМО, ф. 33, оп. 687572, д. 830, л. 30)". 2012-02-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-11-05.
  3. ↑ "Федеральный закон РФ от 7 мая 2007 г. N 68". 2017-08-20 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-11-01.
  4. ↑ РИА Новости. Фотоархив. 9.5.1965[ölü keçid]
  5. ↑ "Газета "Коммерсантъ" № 237 от 22.12.2010, стр. 5 На веки увековечные. На Поклонной открыли памятник борьбе русских и грузин с немецкими фашистами". 2019-12-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-11-01.
  6. ↑ 1 2 "В Джвари установят бюст Мелитона Кантария". 2015-07-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-11-01.

Xarici keçidlər

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Ədəbiyyat

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  • Исландия — Канцеляризмы [Электронный ресурс]. — 2008. — С. 748. — 768 с. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов ; 2004–2017, т. 12). — ISBN 978-5-85270-343-9.
  • Неустроев С. А. Русский солдат: путь к рейхстагу. Екатеринбург, 1996.
  • Сгибнев А. А. Человек из легенды. М., 1966.
  • Цкитишвили К. В., Чинчилакашвили Т. Г. Герои Советского Союза из Грузии. Тб., 1981;

Məqalələr

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  • Егоров М. А, Кантария М. В. Знамя Победы. — М. : Воениздат, 1975.
  • Егоров М. А., Кантария М. В. Знамя Победы. Бой первый – бой последний / лит. запись Б. Данюшевского. — М. : Молодая Гвардия, 1975. — 111 с., 16 л. ил. — ББК Т3(2)622.5.
  • Купарев А. С., Гончаров Г. А. Знаменосцы Победы. История легенды. — Киров: ООО "Кировская областная типография", 2017. — 320 с. — 1000 экз. — ISBN 978-5-498-00480-8.
Mənbə — "https://az.wikipedia.org/w/index.php?title=Meliton_Kantariya&oldid=7398743"