Tərsanə
Naviqasiyaya keç
Axtarışa keç
Tərsanə[1] və ya verf[2] — gəmilərin tikintisi və ya təmiri üçün yer və ya müəssisə.
Sovet dövründə bu cür müəssisələr üçün "gəmiqayırma zavodu" adından istifadə olunurdu. O, gəmilərin və gəmilərin tikintisi, konvertasiyası, modernləşdirilməsi, təmiri və utilizasiyası üzrə ixtisaslaşmışdır.
Etimologiyası
[redaktə | mənbəni redaktə et]Tərsanə sözü Azərbaycan dilinə italyan dilindəki "tersaná" sözündən keçmişdir,[3][4] bu söz isə öz növbəsində ərəb dilində "darüssəna" (ərəb. دَار اَلصِّنَاعَة, mənası – "sənaye evi") sözündən yaranmışdır.[1][5] Verf sözü Niderland dilindəki "werf" sözündən keçmişdir.[6]
İstinadlar
[redaktə | mənbəni redaktə et]- ↑ 1 2 "tərsanə, Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. Obastan - onlayn lüğətlər və ensiklopediyalar". Obastan - onlayn lüğətlər və ensiklopediyalar. 2023-06-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-06-26.
- ↑ "verf, Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. Obastan - onlayn lüğətlər və ensiklopediyalar". Obastan - onlayn lüğətlər və ensiklopediyalar. 2023-06-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-06-26.
- ↑ "Tersane". 29 oktyabr 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 oktyabr 2013.
- ↑ "Assaggi da un dizionario di italianismi nel mondo". 25 iyun 2009. 12 oktyabr 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 oktyabr 2013.
- ↑ Wehr, Hans (1979), “صناعة Arxivləşdirilib 2017-06-19 at the Wayback Machine”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services.
- ↑ Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера «Верфь ж., начиная с Петра I, 1704 год; см. Христиани 39; Смирнов 73. Из нж.-нем., голл. werf, откуда и нов.-в.-н. werft (заимств. в 1700 году из голл.); см. Мёлен 237; Преобр. 1, 78; Клюге-Гётце 686»
Əlavə ədəbiyyat
[redaktə | mənbəni redaktə et]- Альфред Генрихович Нюберг. // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). СПб.. 1890–1907.
- Верфь // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] (3-е изд.). М.: Советская энциклопедия. гл. ред.: А. М. Прохоров. 1969–1978.