Viktor Tsoy
| Viktor Tsoy | |
|---|---|
 | |
| Sənətçi məlumatları | |
| Doğum tarixi | 21 iyun 1962[1][2] |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 15 avqust 1990[1][2] (28 yaşında) |
| Vəfat yeri | |
| Vəfat səbəbi | yol-nəqliyyat hadisəsi |
| Dəfn yeri |
|
| Vətəndaşlığı | |
| Peşəsi | şair, aktyor, müğənni, gitaraçı[d], bəstəkar, mahnı müəllifi[d], kino aktyoru, rəssam, müğənni-bəstəkar[d], söz yazıçısı, fireman[d], rock musician |
|
|
|
| Üslub | rok, yeni dalğa |
| Musiqi aləti | gitara, vokal |
| Səs tembri | bariton |
| Fəaliyyət illəri | 1978–1990 |
 |
|
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Viktor Robertoviç Tsoy (rus. Виктор Робертович Цой; 21 iyun 1962[1][2], Leninqrad – 15 avqust 1990[1][2], Engure Parish[d], Engure Municipality[d]) — sovet rok musiqiçisi, koreya əsilli şair, rəssam, "Kino" rok qrupunun yaradıcısı və rəhbəri.Bir neçə filmdə aktyor kimi çəkilmişdir.
Bioqrafiya[redaktə | əsas redaktə]
Viktor Tsoy bədən tərbiyəsi müəlliməsi Valentina Vasilyevna Tsoy və koreya mənşəli mühəndis Robert Maksimoviç Tsoyun ailəsində dünyaya gəlmişdir. 1974-1977-ci illərdə incəsənət məktəbinə getmişdir. Bu illərdə Palata №6 adlı qrupda bas-gitarist kimi fəaliyyət gostərmişdir. İncəsənət məktəbindən davamiyyət səbəbinə görə xaric edildikdən sonra texniki-peşə məktəbində "ağac oyma" sənəti üzrə oxumuşdur. Gəncliyində Vladimir Vısotski, Mixail Boyarski və Brüs Linin fanatı olmuşdur. Sonralar onun imicində Bryus Linin təsiri hiss olunurdu. Şərq əlbayaxa döyüş növləri ilə maraqlanır, netske adlanan yapon fiqurlarını düzəldirdi.
Yaradıcılığı[redaktə | əsas redaktə]
1970-ci illərin sonu, 1980-ci illərin başlanğıcında həvəskar rok qrupu olan "Piliqrim"-in üzvü Aleksey Rıbin və "Palata №6" qrupunun bas-gitaristi Viktor Tsoy arasında davamlı danışıqlar başladı. Onlar Mayk Naumenko (Zoopark)və ya Andrey Panovun (Svin) mənzillərində görüşərək "Автоматические удовлетворители" pank qrupunun ərsəyə gətirmək üçün hazırlıqlar həyata keçirirdilər.
Avtomobil qəzasında ölümü[redaktə | əsas redaktə]
Viktor Tsoy 15 avqust 1990-cı il 12:28 radələrində avtomobil qəzasında həlak olub. Qəza Latviyada Sloka-Talsi yolunun 35-ci kilometrliyində rəsmi versiyaya görə sükan arxasında yatıb və özünə məxsus Moskviç-2141-də İkarus markalı avtobusla toqquşub. Tsoy 19 avqust 1990-cı ildə Boqoslovskoe məzarlığında dəfn edilib.
Ölümün səbəbləri haqqında başqa versiyalar da vardır. Belə ki, "Sledstvie veli..." sənədli filmlərini hazırlayanlar təxmin edirlər ki, Tsoy sərt döngəni dönərkən maqnitofonundakı kasetin üzünü dəyişməyə çalışıb ki, bu da fikrinin yayınmasına və nəticədə qəzaya səbəb olub.
Diskoqrafiya[redaktə | əsas redaktə]
- 1982 — «45»
- 1983 — «46»
- 1984 — «Начальник Камчатки»
- 1985 — «Это не любовь»
- 1986 — «Ночь»
- 1988 — «Группа крови»
- 1989 — «Звезда по имени Солнце»
- 1989 — «Последний герой»
- 1990 — «Чёрный альбом»
Filmoqrafiya[redaktə | əsas redaktə]
- 1986 — "Ya-Xxa" (rus. «Йа-Хха») (sənədli video). Rejissor Raşid Nuqmanov
- 1986 — Tətilin sonu (rus. «Конец каникул»). Rejissor Sergey Lısenko
- 1987 — Rok (sənədli kadrlar). Rejissor Aleksey Uçitel
- 1988 — "Assa". Rejissor Sergey Solovyov
- 1988 — "İynə" (rus. «Игла»). Rejissor Raşid Nuqmanov
- 1992 — "Sonuncu qəhrəman" (rus. «Последний герой»). Rejissor Aleksey Uçitel
Xarici keçidlər[redaktə | əsas redaktə]
Tematik saytlar | ||||
|---|---|---|---|---|
| Lüğətlər və ensiklopediyalar | ||||
| Şəcərə və nekropolistika | ||||
| ||||
- ↑ 1 2 3 4 Almaniya Milli Kitabxanası, Berlin Dövlət Kitabxanası, Bavariya Dövlət Kitabxanası və b. Record #119297396 // Ümumi tənzimləmə nəzarəti (GND) — 2012—2016.
- ↑ 1 2 3 4 Find a Grave — 1995.