Adi qalxansifət
Adi qalxansifət | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Elmi təsnifat | ||||||||||
Domen: Ranqsız: Ranqsız: Ranqsız: Ranqsız: Ranqsız: Aləm: Yarımaləm: Klad: Klad: Tipüstü: Tip: Klad: Yarımtip: İnfratip: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Sinifüstü: Klad: Klad: Klad: Sinif: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Dəstəüstü: Dəstə: Klad: Klad: Yarımdəstə: İnfradəstə: Klad: Klad: Klad: Fəsilə: Yarımfəsilə: Cins: Növ: Adi qalxansifət |
||||||||||
Beynəlxalq elmi adı | ||||||||||
|
Gloydius halys (lat. Gloydius halys) — heyvanlar aləminin pulcuqlular dəstəsinin gürzəkimilər fəsiləsinin qalxansifətlər cinsinə aid heyvan növü.
Qısa məlumat
[redaktə | mənbəni redaktə et]Orta ölçüyə malikdir. Bədəninin uzunluğu 69 sm, quyruğu isə 11 sm təşkil edir. Bəzən bu növün tünd qırmızı və qara rəngdə olanlarına rast gəlir.
Yayılması
[redaktə | mənbəni redaktə et]Azərbaycan, Rusiya, Qazaxıstan, Qırğızıstan, şimali Türkmənistan, Tacikistan, Özbəkistan, şimal-qərbi Çin, Monqolustan ərazilərində rast gəlmək olar.
Həyat tərzi
[redaktə | mənbəni redaktə et]Bu növ ilanlara dekən olar ki, hər yerdə görmək olar. Yarımsəhra, dağ çölləri, dağ meşələri, alp və subalp çəmənliklərində və hətta 3000 metr yüksəkliklərdə belə görmək olar.
İnsanların çox yaşadığı ərazilərdə az təsadüf edilir. Bu əsasən yazın sonu, yayın əvvəlinə təsadüf edir. Çütləşmə aprel-may aylarına baş verir. Yaz və payızda gündüz, yayda isə gecə həyatı keçirir. Dişi avqust ayında 3–14 bala verir. Balalar 160–190 mm uzunluğa və 5–7 q çəkiyə malik olur. Əsasən kərtənkələlər, kiçik quşlar və gəmiriçilərlə qidalanır.
Zəhəri
[redaktə | mənbəni redaktə et]Bu ilanın zəhəri insan üçün təhlükəlidir. Dişlənmiş yerdə və qana keçən zəhər daxili orqanlarda güçlü qanaxma yaradır. Bununla belə 5–7 gündən sonra sağalma başlayır.
Atlar və digər ev canlılarının calınması isə birmənalı olaraq ölümlə nəticələnir.[3]
İstinadlar
[redaktə | mənbəni redaktə et]- ↑ Integrated Taxonomic Information System (ing.). 2004.
- ↑ The Reptile Database (ing.). / P. Uetz 2015.
- ↑ Орлов Б. Н. Гелашвили Д. Б. Ибрагимов А. К. Ядовитые животные и растения СССР — М.: Высшая школа, 1990. — С. 120. — ISBN 5-06-001027-9