Hüseyn Arif

Hüseyn Arif
Hüseyn Camal oğlu Hüseynzadə
İlk adı	Hüseyn Hüseynzadə
Təxəllüsü	Arif
Doğum tarixi	15 iyun 1924(1924-06-15)
Doğum yeri	Yenigün, Qazax qəzası, Azərbaycan SSR, ZSFSR, SSRİ
Vəfat tarixi	14 sentyabr 1992(1992-09-14) (68 yaşında)
Vəfat yeri	Bakı, Azərbaycan
Dəfn yeri	Ağstafa rayonu
Milliyyəti	azərbaycanlı
Həyat yoldaşı	Məleykə Hüseynzadə
Uşaqları	Arif, Zöhrə, Səhər
Fəaliyyəti	şair
Fəaliyyət illəri	1942–1992
Əsərlərinin dili	azərbaycanca
Mükafatları
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Hüseynzadə Hüseyn Camal oğlu (Hüseyn Arif; 15 iyun 1924(1924-06-15), Yenigün, Qazax qəzası – 14 sentyabr 1992(1992-09-14), Bakı) — azərbaycanlı şair, 1949-cu ildən AYİ-nın üzvü, "Qızıl oraq" mükafatı, (1971), Azərbaycan SSR Dövlət Mükafatı laureatı (1978), Azərbaycan SSR-in Xalq şairi (1989).

Həyatı

1924-cü il iyunun 15-də Qazax qəzasının Moskvada Maksim Qorki adına Ədəbiyyat İnstitutunun aspiranturasına daxil olub (1951-1952). Azərbaycanın Xarici Ölkələrlə Dostluq və Mədəni Əlaqələr Cəmiyyətində şöbə müdiri (1957-1959), "Azərnəşr"in Bədii Ədəbiyyat Redaksiyasında böyük redaktor (1965-1967), "Gənclik" nəşriyyatında bədii ədəbiyyat redaksiyasının müdiri (1967-1968), Azərbaycan Aşıqlar Birliyinin sədri (1984-1992) vəzifələrində işləyib.

1976-cı ildə Hüseyn Arifin oğlu (Arif Hüseynzadə) rəhmətə gedib. Məhz o gündən sonra əslində Hüseyn Hüseynzadə olan Hüseyn Arif bu adı özünə təxəllüs götürüb.

1991-ci ildə Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Ağsaqqallar Şurasının üzvü seçilib.

1992-ci il sentyabrın 14-də Bakıda vəfat edib, doğulduğu kənddə dəfn olunub.

Ədəbi fəaliyyəti

Ədəbi fəaliyyətə İkinci Dünya müharibəsi illərindən başlayıb. Liberettosu əsasında 1957-ci ildə "Azad" tamaşası M.F.Axundov adına Opera və Balet teatrında, "Yolda" poeması əsasında yazdığı eyniadlı pyesi 1974-cü ildə M.Qorki adına Gənc Tamaşaçılar Teatrında tamaşaya qoyulub.

1971-ci ildə "Dağ kəndi" poemasına görə "Qızıl oraq" mükafatına layiq görülüb. Əsərləri keçmiş SSRİ və bir sıra xarici ölkə xalqlarının dillərinə tərcümə olunub. Mahnılarına musiqilər bəstələnib. 1976-cı ildə Yuqoslaviyada (Sarayevo) Beynəlxalq poeziya günlərinin, 1979-cu ildə Liviyada SSRİ gunlərinin iştirakçısı olub.

Mükafatları

Hüseyn Arifin xatirə lövhəsi

• II dərəcəli "Vətən Müharibəsi" ordeni — 1985
• Azərbaycan SSR xalq şairi — 1989
• Azərbaycan SSR Dövlət mükafatı — 1978

Əsərləri

1. Yeni həyat yollarında (şerlər). Bakı: Azərnəşr, 1950, 45 səh.
2. Mən sülhə səs verirəm. Bakı: Azərnəşr, 1951, 31 səh.
3. Rus dili müəlliməsi (şerlər). Bakı: Uşaqgəncnəşr, 1954, 52 səh.
4. Məhəbbət nəğmələri. Bakı: Azərnəşr, 1956, 22 səh.
5. Dostluq telləri (şerlər). Bakı: Uşaqgəncnəşr, 1960, 80 səh.
6. Yolda (poema). Bakı: Azərnəşr, 1962, 111 səh.
7. Ömür çeşməsi. Bakı: Azərnəşr, 1963, 112 səh.
8. Sibir töhfələri (şerlər). Bakı: Azərnəşr, 1964, 56 səh.
9. Torpaq eşqi. Bakı: Azərnəşr, 1964, 84 səh.
10. Yollar və xatirələr. Bakı: Azərnəşr, 1966, 334 səh.
11. Duru göl əfsanəsi. Bakı: Gənclik, 1969, 74 səh.
12. Seçilmiş əsərləri (şerlər və poemalar). Bakı: Azərnəşr, 1969, 230 səh.
13. Bahar gələndə. Bakı: Azərnəşr, 1969, 120 səh.
14. Sən mənimlə get. Bakı: Gənclik, 1970, 248 səh.
15. Söylə, yadındamı? Bakı: Gənclik, 1972, 205 səh.
16. Qocalan deyiləm. Bakı: Gənclik, 1978, 351 səh.
17. Seçilmiş əsərləri (iki cilddə). I c. Bakı: Azərnəşr, 1975, 300 səh.
18. Seçilmiş əsərləri (iki cilddə). II c. Bakı: Azərnəşr, 1975, 283 səh.
19. Ömür gözəlsə. Bakı: Gənclik, 1978, 351 səh.
20. Şamxor su-elektrik stansiyası (şerlər). Bakı: İşıq, 1979, 24 səh.
21. Ömür deyir (şerlər). Bakı: Gənclik, 1981, 138 səh.
22. Ayrı düşəli (şerlər). Bakı: Gənclik, 1983, 280 səh.
23. Dilqəm (şerlər və poemalar). Bakı: Yazıçı, 1984, 240 səh.
24. Seçilmiş əsərlər (2 cilddə). I c. Bakı: Yazıçı, 1985, 408 səh.
25. Seçilmiş əsərlər (2 cilddə). II c. Bakı: Yazıçı, 1985, 252 səh.

Məqalələri

• Aşıq Alını axtarıram. "Elm və həyat" jurnalı, Bakı, 1968, №2, səh.12.
• Aşıq Alı. "Azərbaycan" jurnalı, Bakı şəhəri, 1969, №9, səh.199-203.

Filmoqrafiya

• Mən Hüseyn Arifəm... (film, 2010)