Qaraxanilər sülaləsi

Vikipediya, azad ensiklopediya
Jump to navigation Jump to search
Qaraxanilər sülaləsi
Ölkə
Banisi Bilgə Qul Qədir xan
Sonuncu hökmdar IV Məhəmməd Buğra xanOsman xan Qaraxani
Əsası qoyulub 840
Soyun kəsilməsi -
Milliyyət Türk
Titullar
xaqan, xan, xatun

Qaraxanilər (840–1212) —Qaraxanilər dövlətini idarə etmiş türk sülaləsi.

Tarixi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Qaraxanilərin kökü ilə bağlı 8 fərziyyə var, hamısını da fərqli alimlər ortaya atıb:

  1. Uyğur fərziyyəsi: J. Deqinye, J. H. Klorot, J. P. Abel Remyusa, M. Fraen, J. Reyno, H. Vamberi, Vilhelm Radlov və J. Markvart[1]
  2. Türkman fərziyyəsi: J. V. Hammey, Purgstall, G. Weil
  3. Yağma fərziyyəsi: V. Minorski, Faruk Sümer, Reşat Genç[2]
  4. Karluk fərziyyəsi: F. Qrenar, Eduard Şavannes, M. Fuat Köprülü
  5. Yağma fərziyyəsi: M. F. Köprülü
  6. Çigil fərziyyəsi: V. Bartold[3]
  7. Aşina fərziyyəsi : Zəki Vəlidi Toqan
  8. Türkeş fərziyyəsi: Sadettin Gömeç[4]

Böyük xaqanları (840–1041)[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. Bilgə Qul Qədir xanxaqan (840–893).
  2. Bazir Arslan xanxaqan (893–920).
  3. Oğulcaq xanxaqan (893–940).
  4. Satıq Buğra xanxaqan (940–955).
  5. Musa Baytaş Buğra xan – xaqan (955–970).
  6. I Harun Buğra xan – xaqan (970–993).
  7. Nəsr bin Əli xan – xaqan (993–999).
  8. I Əhməd xan – xaqan (999–1015).
  9. Mənsur Arslan xan – xaqan (1015–1024).
  10. II Əhməd xan – xaqan (1024–1026).
  11. Yusif Qadir xan – xaqan (1026–1041).

Şərq xanlığı (1041–1211)[redaktə | mənbəni redaktə et]

Yeddiçay, Şərqi Türkistan mərkəzi Balasaqun, 1130-cu ildən mərkəzi Qaşqar. Titul: xan.

  1. Süleyman Arslan xan – xan (1041–1055)
  2. II Məhəmməd Buğra xan – xan (1055–1057).
  3. I İbrahim Buğra xan – xan (1057–1059).
  4. Mahmud Toğrul xan – xan (1059–1074).
  5. Ömər Toğrul xan – xan (1074–1075).
  6. II Harun Buğra xan – xan (1075–1102).
  7. Əhməd Arslan xan – xan (1102–1130).
  8. II İbrahim Buğra xan – xan (1130–1156)
  9. III Məhəmməd Buğra xan – xan (1156–1180).
  10. II Yusif Tamğaç xan – xan 1180–1205).
  11. IV Məhəmməd Buğra xan – xan (1205–1211)

Şərq xanlığı Özkənddə (1141–1211)[redaktə | mənbəni redaktə et]

Orta Asiya. Mərkəzi Özkənd. Titul: xan.

  1. Hüseyn Toğrul Qara xan – xan (1141–1156)
  2. Mahmud Toğan xan – xan (1156–1162)
  3. III İbrahim Buğra xan – xan (1162–1178)
  4. Əhməd Qadir xan 1178–1210
  5. Mahmud Gücarslan xan 1210–1211

Qərb xanlığı (1041–1212)[redaktə | mənbəni redaktə et]

Orta Asiya. Mərkəzi Səmərqənd. Titul: xan.

  1. Məhəmməd xan Qaraxani – (1041–1052).
  2. İbrahim Tamğaç xan (1052–1068)
  3. Şəmsmülk Nəsr xan – xan(1068–1080).
  4. Xızır xan Qaraxani – xan (1080–1087).
  5. Əbülmüzəffər Əhməd xan – xan (1087–1095).
  6. I Məsud xan Qaraxani – xan (1095–1097).
  7. Süleyman Təkin xan – xan (1097–1098).
  8. I Mahmud xan Qaraxani – xan (1998–1099).
  9. Cəbrayıl Qədir xan – xan (1099–1102).
  10. II Məhəmməd xan Qaraxani – xan (1102–1129).
  11. III Nəsr xan Qaraxani – xan (1129).
  12. Əhməd xan Qaraxani – xan (1129–1130).
  13. Həsən xan Qaraxani – xan (1130–1132).
  14. II İbrahim xan Qaraxani – xan (1132–1132).
  15. II Mahmud xan (Qaraxani) – xan (1132–1141).
  16. III İbrahim xan Qaraxani – xan (1141–1156).
  17. Əli xan Qaraxani – xan (1156–1163).
  18. II Məsud xan Qaraxani – xan (1163–1178).
  19. IV İbrahim xan Qaraxani – xan (1178–1201).
  20. Osman xan Qaraxani – xan(1201–1212).

Memarlıq[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. Hikmet Yurdu, Yıl: 6, C: 6, Sayı: 11, Ocak–Haziran 2013/1, ss.415–424, Karahanlıların Menşe Ve Kuruluş Faraziyeleri, Muhammet Kemaloğlu
  2. SÜMER, Faruk, Oğuzlar (Tarihleri-Boy Teşkilatı-Destanları), İstanbul, 1999
  3. BARTHOLD, V. V, Moğol İstilasına Kadar Türkistan, İstanbul, 1981.
  4. GÖMEÇ, Saadettin, Kök Türk Tarihi, Ankara, 1997.

Mənbə[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • [1] История СССР, с древнейших времен, т. 1, с. 429. (rus.)
  • [2] Щербак А.М. К истории образования узбекского национального языка. ВЯ, 1954, № 6, с. 107–115. (rus.)
  • [3] Гафуров Б.Г. История таджикского народа, т. 1, с. 213.  (rus.)
  • [4] Svat Soucek, A History of Inner Asia, Cambridge University Press (Februar 2000) ISBN 978-0-521-65704-4  (ing.)

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]