Süngü

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
İynəli süngü, XIX əsr

Süngü (ştık alm. stich‎ — “nizə zərbəsi”) — silahın (tüfəng, karabin, pulemyot) lüləsinə bərkidilmiş, süngü ilə döyüş zamanı nizə kimi istifadə olunmasına imkan verən soyuq deşici silah;[1] əsgər ləvazimatının bel kəmərinə də (başqa yerdə) taxmaq olar.

XVII əsrdən Birinci Dünya müharibəsinə qədər süngü piyada hücumları üçün əsas silah hesab olunurdu. Hal-hazırda süngü ikinci dərəcəli silah və ya istifadə edilən sonuncu silah sayılır. Süngünün sonrakı versiyası bıçaqlı süngüdür.

Latun əsaslı süngülər, XVII əsr
  1. Brayley, Martin, Bayonets: An Illustrated History, Iola, WI: Krause Publications, ISBN 0-87349-870-4, ISBN 978-0-87349-870-8 (2004), pp. 9-10, 83-85