Sergey Raxmaninov

Vikipediya, azad ensiklopediya
Jump to navigation Jump to search
Sergey Raxmaninov
rus. Сергей Васильевич Рахманинов
Sergei Rachmaninoff cph.3a40575.jpg
Ümumi məlumatlar
Doğum adı Сергей Васильевич Рахманинов
Doğum tarixi 1 aprel 1873(1873-04-01)[1][2][…]
Doğum yeri
Vəfat tarixi 28 mart 1943(1943-03-28)[3][4][…] (69 yaşında)
Vəfat yeri
Dəfn yeri
Vətəndaşlığı
Musiqiçi məlumatları
Fəaliyyəti bəstəkar, pianoçu, dirijor, musiqişünas, virtuoz[d]
Fəaliyyət illəri 1892-ci ildən
Janrlar opera, simfoniya, klassik musiqi
Musiqi aləti piano
Təhsili
İmzanın şəkli
rachmaninoff.org
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Sergey Vasilyeviç Raxmaninov (rus. Сергей Васильевич Рахманинов; 1 aprel 1873[1][2][…], Starorusski qəzası[d], Novqorod quberniyası[d], Rusiya imperiyası28 mart 1943[3][4][…], Beverli-Hillz, ABŞ) — məşhur rus bəstəkarı, pianoçusudirijoru.

Həyatı[redaktə | mənbəni redaktə et]

Sergey Vasilyeviç Raxmaninov 20 mart 1873-cü ildə Rusiyanın Novqorod şəhərində anadan olmuşdur. XX yüzilliyin ən məşhur pianoçu[5] və bəstəcilərindən biridir. Rus romantizminin son məşhur bəstəcisi adını daşıyır. Ölkəsindəki Bolşevnik dövründən sonra ABŞ-da köçmüş və ABŞ vətəndaşlığını almışdır.

Erkən illəri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Sergey Raxmaninov Rusiyanın şimal-qərbində Novqorod şəhəri yaxınlığındakı Semyonovoda (əslən) Tatar ailəsinin beşinci uşağı olaraq 1 aprel 1873-cü ildə doğulmuşdur. Atası hərbçi, anası isə general qızı olaraq musiqi müəllimi olmuşlar. Oğullarını da bu sahə üzrə yetişdirmişlər.

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. 1 2 3 4 5 6 Риман Г. Рахманинов (rus.). // Музыкальный словарь: Перевод с 5-го немецкого издания / под ред. Ю. Д. Энгель, пер. Б. П. Юргенсон Москва: Музыкальное издательство П. И. Юргенсона, 1901.Т. 3. С. 1084.
  2. 1 2 Rachmaninoff, Sergei Vasilievich (ing.). // The Enciclopædia Britannica 12 London, NYC: 1922.Vol. XXXII Pacific Ocean Islands to Zuloaga. P. 219.
  3. 1 2 Рахманинов Сергей Васильевич // Большая советская энциклопедия (rus.): [в 30 т.]. / под ред. А. М. Прохоров 3-е изд. Москва: Советская энциклопедия, 1969.
  4. 1 2 Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.
  5. İjon-Piser Sullyet, 88 notes pour piano solo, "Solo nec plus ultra", Neva Editions, 2015, p.50. ISBN 978 2 3505 5192 0.

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]