Cakomo Kazanova: Redaktələr arasındakı fərq
k Bot redaktəsi əlavə edilir: mzn:محک منو حذف کن 170 |
k r2.7.2) (Bot redaktəsi çıxardılır: mzn:محک منو حذف کن 170 |
||
Sətir 97: | Sətir 97: | ||
[[lt:Giacomo Casanova]] |
[[lt:Giacomo Casanova]] |
||
[[ml:കാസനോവ]] |
[[ml:കാസനോവ]] |
||
[[mzn:محک منو حذف کن 170]] |
|||
[[nl:Giacomo Casanova]] |
[[nl:Giacomo Casanova]] |
||
[[no:Giacomo Casanova]] |
[[no:Giacomo Casanova]] |
20:14, 28 avqust 2012 tarixindəki versiya
Bu məqaləni vikiləşdirmək lazımdır. |
Cakomo Kazanova | |
---|---|
it. Giacomo Girolamo Casanova | |
Doğum tarixi | 2 aprel 1725[1][2][…] |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 4 iyun 1798[2][3][…] (73 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Təhsili |
|
Fəaliyyəti | tərcüməçi, şair, kitabxanaçı, bankir, roman yazıçısı, diplomat, yazıçı, avtobioqraf[d] |
Mükafatları | "Qızıl şpor" |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Cakomo Cirolamo Kazanova (it. Giacomo Girolamo Casanova) şevalye de Senqalt - zadəgan titulunu özünə vermiş, 2 aprel 1725-ci ildə Venesiyada anadan olmuş, 4 iyun 1798-ci ildə Çexiya respublikasındakı Duxsov qəsrində vəfat etmiş, məşhur italyan məcaraçı səyyahı və yazıçısı. Böyük Sovet Ensiklopediyasına görə Çovani Çakomo
Həyatı
Kazanova XVII əsrin 28 noyabr 1742-ci ildə Padua universitetində dünyəvi və kilsə hüququnu öyrənərək doktor titulu alır. Neapol, Roma, Konstantinopol, Paris şəhərlərinə səyahət etdikdən sonra Venesiyaya dönən Kazanova küfürlikdə günahlandırılaraq 1755-ci ildə həbsxanaya atılır. Memuarına əsasən onun həbs edilməsi üçün əsas dəlil onda tapılmış Zoqar kitabı olmuşdur. 1756 cı ildə o, Parisə qaçaraq, orada yerli içtimayi və şəxsi həyat tərzlərini öyrənməyə başlayır. Memuarında yazmış olduğu kimi, yeni imiclə Avropada peyda olan Kazanova Berlinə gələrək Böyük Fridrixin pərəstişini qazanır. 1760-cı ildə XIII Kliment Roma papası elan olunur. Elə bu vaxt Kazanova "Qızıl şpor" ordeninə layiq görülür. 1764-1765 ci illərdə Rusiyaya gələrək Sankt Peterburqda II Yekaterina ilə görüşür. Daha sonra o, Avstriya, Almaniya, Fransa, İspaniya, İtaliyada səyyah və sərgərdan həyat sürür. Onun tanışlarının içində Volter, İohann Volfqanq Göte və Volfqanq Amadey Motsart kimi mütəfəkkirlər olmuşdur. 1775-ci ildə Venesiyaya dönmək üçün icazə alan Kazanova şəhəri daxili işlər xidmətinin inkvizisiya tribunalının gizli agenti olur. 1782 ci ildə alleqorik romanında zadəgən Grimaldini təhqir etdiyinə görə Venesiyanı tərk edərək Çexiyaya gələrək əlkimya və Kabbala ilə məşqul olan qraf Valdşteyn gəsrinə yerləşir.
Memuarı
1789 cu ildə fransız dilində ona ölümündən sonra şöhrət qazandırmış öz memuarını ("Mənim həyat tarixim" - fr. Histoire de ma vie ) yazmağa başlamışdır. 1822-1828 ci ildə memuarın alman dilində müxtəsər tərcüməsi dərc olunur. 1826-1838 illərdə J. Laforqa tərəfindən redaktə olunmuş fransız nəşrləri dərc olunur. J. Laforqa redaktəsində seksual mövzular (xüsusilə hemoseksual epizodlar) ixtisarlarla verilmişdir. Katoliklər və inqilab əlehdarlarının gözündə Kazanova sərbəst siyasi və dini görüşlü opponentə çevrilmiş olur. Kazanovanın memuarının orijinal mətni tam şəkildə 1960 cı ildə işıq üzü görmüş olur.
Cakomo Cirolamo Kazanova öz memuarında Luiza O`Merfi belə xatırlayır[5]:
Mən bir alman rəssamına 6 luidor (fransız qızıl pulu) verdim ki, onu naturadan çılpaq təsvir etsin, amma o, canlı çıxdı. O, onu qarnı üstə uzanmış, əlləri və sinəsi ilə yastığa dayanaraq çəkmişdir, başını elə tutmuşdur ki, sanki kürəyi üstə uzanmışdır. Mahir rəssam onun ayaq və budlarını elə təsvir etmişdir ki, göz oxşayır. Altında mən O-Morphi yazmasını tapşırdım. Bu söz Homerdən deyil, amma yunanca ola bilir; mənası o, Gözəldir. |
Xarici keçidlər
- Eduard und Elisabeth bei den Megamikren (PDF; Fraktur-Reprint in der Arno-Schmidt-Referenzbibliothek der GASL) (20,29 MB)
- Die Memoiren vollständig in sechs Teilen, Übersetzer Conrad
- Casanova Memoiren in englisch, 1902, mit Zusatzband über seine Zeit nach dem Ende der Memoiren
- Schloss Duchcov
- Casanova Memoiren in französisch: Original (PDF-Datei; 17,55 MB)
- Иллюстрации Сальвадора Дали к рассказам Джакомо Казановы
İstinadlar
- ↑ Mangini N. CASANOVA, Giacomo // Dizionario Biografico degli Italiani (it.). 1978. Vol. 21.
- ↑ 1 2 Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.
- ↑ Giacomo Casanova // Encyclopædia Britannica (ing.).
- ↑ 1 2 Wurzbach D. C. v. Casanova de Seingalt, Johann Jakob (alm.). // Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich: enthaltend die Lebensskizzen der denkwürdigen Personen, welche seit 1750 in den österreichischen Kronländern geboren wurden oder darin gelebt und gewirkt haben Wien: 1856. Vol. 2. S. 297.
- ↑ Giacomo Casanova, Histoire de ma vie, F.A. Brockhaus, Wiesbaden et Plon, Paris 1960-1961.