İzakaya

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Tokionun Qotanda bölgəsində yerləşən bir izakaya.

İzakaya (居酒屋?)Yaponiya barlarının bir növü. İrland barları, tapaslar və meyxanalar ilə müqayisə olunur.[1] "İzakaya" sözü yapon dilində "i" (qalmaq) və "sakaya" (sake dükanı) sözlərinin birləşməsindən yaranmışdır.[2] Bəzən izakayalara "akaçoçin" (qırmızı lampa) da deyirlər, çünki onların qabağında çox vaxt qırmızı lampalar asılır.

İzakayalar ilk dəfə Edo dövründə ortaya çıxmağa başlamışdır. İzakaya haqqında ilk beynəlxalq xəbər 1962-ci ildə verilmişdir.[3]

İzakayalar meyxana və barlara oxşayırlar, lakin aralarında bəzi fərqlər var.[4][5][6] İzakayalarda insanlar tatamilərdə oturub içkilərini içirlər. Bundan əlavə, bəzi izakayalar müştəriləri üçün taçi-nomi (dur-iç) stili də təklif edirlər. Bu stildə müştərilər içkilərini ayaqüstə içirlər.[7] Müştərilərə oşibori adlı dəsmal da verilir. Oşibori qışda isti, yayda soyuq halda verilir. Menyular ya masaya qoyulur, ya da divardan asılır. Sifariş masaya gətirilir və sifarişçilər arasında bölüşdürülür.

İzakayalarda əsas 2 format geniş yayılmışdır: tabe-hoday (nə qədər yeməyi bacarırsan) və nomi-hoday (nə qədər içməyi bacarırsan). Bu formatlarda müştəri müəyyən qiymət ödəyir və müəyyən zaman limitində (2-3 saat) istədiyi qədər içki və yemək sifariş edə bilir. Adətən əvvəlcə edamamehiyayakko, daha sonra yakitorikara-aqe, axırda isə düyülü və ya əriştəli yemək sifariş edilir.[8]

İzakayalarda əsasən bu içkilər təklif edilir: sake, pivə, şoçu, çuhay, şərab, viski. Əsas sifariş edilən yeməklər isə bunlardır: edamame, qoma-ae, karaaqe, kuşiyaki, salatlar, saşimi, tabesaki, tofu, hiyayakko, aqedaşi dofu, tsukemono, yakisoba, yakitori, oçazuke.[9]

İzakayaların müxtəlif növləri var. 2000-ci illərdən etibarən kospley izakayaları populyar olmuşdur. Kospley izakayalarında işçilər kostyumlar geyinirlər, bəzən şou da təşkil edirlər.[10][11] Oden verməkdə ixtisaslaşmış izakayalar isə oden-yalardır. Robatayakilərdə isə aşpaz yeməkləri sərbəst şəkildə hazırlayıb qoyur və müştərilər istədikləri yeməyi seçib götürürlər. Yakitori bişirməkdə ixtisaslaşmış izakayalar isə yakitori-ya adlanır.[12]

İzakayalar bir çox manqaqekiqaya mövzu olmuşdur.

Qalereya[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. Mente, Boye Lafayette De. AMAZING JAPAN! – Why Japan is Such an Intriguing Country!. Cultural-Insight Books. səh. 52. ISBN 978-0-914778-29-5.
  2. *Hiroshi Kondō. Saké: a drinker's guide. 1984. səh. 112. ISBN 978-0-87011-653-7. Literally translated, the word izakaya means a 'sit-down sake shop.'
  3. "Bobby Regales Japanese with Song Rendition" Arxivləşdirilib 2019-04-30 at the Wayback Machine Monroe Morning World (6 February 1962): 11. via Newspapers.com Şablon:Open access
  4. Moskin, Julia. "Soaking Up the Sake". The New York Times. 9 April 2013. 12 July 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 March 2015.
  5. Coghlan, Adam. "Introducing izakaya: the new breed of casual Japanese restaurant". London Evening Standard. 3 May 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 March 2015.
  6. Phelps, Caroline. "The Advent of Izakayas". The Huffington Post. 2 January 2013. 4 April 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 March 2015.
  7. Swinnerton, Robbie. "Standing Firm For Tradition". Japan Times. 9 December 2005. 24 July 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 28 October 2016.
  8. How to Izakaya – Kampai! : Kampai! Arxivləşdirilib 2019-04-16 at the Wayback Machine. Kampai.us. Retrieved 24 May 2014.
  9. Kauffman, Jonathan. "What Exactly Is an Izakaya? An Interview with Umamimart's Yoko Kumano". SF Weekly. 23 February 2011. 1 February 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 28 January 2016.
  10. "izakaya – a new trend or a lasting option?". Oyster Food and Culture (ingilis). 25 February 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 January 2016.
  11. "Step Out of the Vegie Patch in a Pair of Onion Tights". RocketNews24. 26 January 2016 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 January 2016.
  12. Bender, Andrew; Yanagihara, Wendy. Tokyo (ingilis). Lonely Planet. səh. 39. ISBN 978-1-74059-876-7.

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]