Arif Mansurov

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
Arif Mansurov
bayraq
Azərbaycan Respublikası Dövlət Ekologiya və Təbiətdən İstifadəyə Nəzarət Komitəsinin sədri
bayraq2
21 may 1992 – 19 yanvar 1997
Əvvəlkiözü (komitənin adı dəyişdirilib)
SonrakıƏli Həsənov
bayraq
Azərbaycan Dövlət Təbiəti Mühafizə Komitəsinin sədri
bayraq2
5 noyabr 1990 – 21 may 1992
ƏvvəlkiBəybala Adıgözəlov
Sonrakıözü (komitənin adı dəyişdirilib)
bayraq
Azərbaycan SSR tikinti materialları sənayesi naziri
bayraq2
1 sentyabr 1988 – 5 noyabr 1990
ƏvvəlkiRamiz Sadıqov
SonrakıŞair Həsənov
Şəxsi məlumatlar
Doğum tarixi 1939
Doğum yeri
Vəfat tarixi 2002
Vəfat yeri

Təltifləri "Şərəf nişanı" ordeni "Əmək veteranı" medalı "Vladimir İliç Leninin anadan olmasının 100 illiyi münasibətilə" yubiley medalı
arifmansurov.org

Arif Ənvər oğlu Mansurov (1939, Bakı2002, Bakı) — Azərbaycan ictimai-siyasi xadimi, yazıçı, SSRİ Jurnalistlər İttifaqı və Azərbaycan Yazıçılar İttifaqının üzvü, Beynəlxalq Ekologiya və Həyatın Mühafizəsi Elmləri Akademiyasının akademiki, Azərbaycan SSR tikinti materialları sənayesi naziri (1988–1990).

Həyatı[redaktə | mənbəni redaktə et]

Arif Mansurov 1939-cu ildə Bakıda anadan olmuşdur. Arif Mansurov Mirzə Mansur Mansurovun nəvəsidir, tarzən Ənvər Mansurovun oğlu, aktyor Ənvər Mansurovun atasıdır.

2002-ci ildə 61 yaşında, qəfildən, dünyasını dəyişib.[1]

Siyasi-ictimai fəaliyyəti[redaktə | mənbəni redaktə et]

Bakıda, Mərdəkan qəsəbəsində xeyriyyəçi Hacı Zeynalabdin Tağıyevə, Səbail rayonunda qəzəlxan Əliağa Vahidə qoyulan abidələr Arif Mənsurovun adı ilə bağlıdır.[1][2]

Moskvada çıxan "Nedelya" qəzetində vaxtaşırı ekoloji problemlərlə bağlı məqalələri, esseləri çap olunub.[1]

Arif Mansurov Azərbaycan Respublikasının Dövlət Ekologiya və Təbiətdən İstifadəyə Nəzarət Komitəsinin sədri olmuşdur.[3]

Partiya fəaliyyəti[redaktə | mənbəni redaktə et]

Arif Mansurov 1989-cu ildə Azərbaycanda Yaşıllar Hərəkatı kimi fəaliyyətə başlamış və 1993-cü ildə siyasi partiyaya çevrilmiş Yaşıllar Partiyasının sədri və qurucusu olmuşdur.[4]

O vəfat etdikdən sonra 2002-ci ildən həmin partiyaya Elmar Qafarov və həyat yoldaşı Cəmilə Mansurova rəhbərlik etmişdir.[5]

Təltif və mükafatları[redaktə | mənbəni redaktə et]

1995-ci ildə "Avr-Asiya" qəzetinin sorğusuna əsasən Azərbaycanda ilin adamı seçilib.[1]

Əsərləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • 1990: Белые Пятна Истории и Перестройка (azərb. Tarixin ağ ləkələri və Yenidənqurma‎)
  • 1994: Гены гиен (azərb. Goreşən xisləti‎)

Kitabları[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. 1 2 3 4 Məmməd Oruc. "Qələbə gününün qarı" (az.). 525.az. 2017-05-03. 2018-12-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-03-21.
  2. Рустам Гасымов. "Бакинская городская скульптура: История создания памятника Газельхану - ФОТО" (rus.)). yenicag.ru. 2018-08-29. 2020-03-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-03-21.
  3. Heydər Əliyev. "Azərbaycan Respublikası Prezidentinin bəzi sərəncamlarına dəyişikliklər edilməsi barədə" (az.). e-qanun.az. 2003-09-27. 2020-01-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-03-21.
  4. "Sabah alternativ Yaşıllar Partiyasının təsis qurultayı keçiriləcək" (az.). trend.az. 2006-12-15. 2020-03-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-03-21.
  5. Aysel Aslan. "Azərbaycanda siyasi partiya buraxılıb - Eks-sədr: "Qurumun fəaliyyəti yoxdur"" (az.). modern.az. 2019-09-03. 2019-12-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-03-21.

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]