Roman Boçkala
| Roman Boçkala | |
|---|---|
 | |
| Doğum tarixi | 3 may 1984 (39 yaş) |
| Doğum yeri |
|
| Fəaliyyəti | jurnalist |
Roman Boçkala (ukr. Роман Олександрович Бочкала; 3 may 1984, Canköy, Krım vilayəti[d]) — Ukraynalı jurnalist, müharibə müxbiri, ictimai xadim.
Bioqrafiya[redaktə | mənbəni redaktə et]
Əslən Krımdakı Cankoy şəöhərindəndir. 17 yaşından jurnalist fəaliyyəti ilə məşquldur. Əvvəlcə qəzetdə, sonra 11-ci kanalda, sonra isə Qara Dəniz Yayım Şirkətində işləyib. Taurida Milli Universitetinin İdarəetmə fakültəsində qiyabi ali təhsil alıb.
2005-ci ildə Boçkalanın dediyinə görə, o, hücuma məruz qalıb, nəticədə onu asıb, döyüblər (topuğunun üçqat sınığı, diz sınığı, körpücük sümüyü, qabırğaların sınması) və qarda huşsuz vəziyyətdə qalıb. Həmin vaxt o, narkotik ticarəti və metal qırıntılarının qəbulu məntəqələrinin polis tərəfindən “örtülməsi” faktlarını araşdırırdı.
2007-ci ildə İnterşkolaya daxil olub, sonra 2008-ci ildə Kiyevə köçüb və İnter telekanalında işləməyə başlayıb.
Müxbir kimi o, İran, Əfqanıstan, Suriya, Somali, Konqo DR, Kosovo, Livan, Ruanda, Liberiya, Misir, Cənubi Osetiya, dağlıq Abxaziya, İordaniya, Türkiyədə[1] hərbi və mülki münaqişələri işıqlandırıb.
2013-cü ildə Stop Corruption TV News Agency MMC-nin həmtəsisçisi olur.
2014-cü ildən o, Ukraynanın şərqindəki müharibə hadisələrini işıqlandırıb. Slavyansk tutulduqdan sonra o, separatçıların nəzarətində olan əraziyə gedib, orada separatçılar tərəfindən saxlanılıb və döyülüb. 8 iyul 2014-cü ildə Luqansk yaxınlığında əlindən xəsarət alır, onun hərbi həmsöhbəti Dmitri Gerasimçuk isə başından qəlpə yarasından dünyasını dəyişir[2].
2016-cı ilin aprel-may aylarında “Open the World” mübadilə proqramı çərçivəsində ABŞ-da korrupsiya ilə mübarizə üzrə təcrübə keçib[3]. 2016-cı ilin avqustunda “İnter” telekanalından istefa verib.
Sosial fəaliyyət[redaktə | mənbəni redaktə et]
2015-ci ildə həmfikirləri ilə birlikdə məmurlar və hakimlər arasında korrupsiya özbaşınalığının aradan qaldırılması məqsədilə jurnalist araşdırmaları və hüquq müdafiəsi fəaliyyəti ilə məşğul olan “Korrupsiyaya son” ictimai təşkilatını - jurnalistlərin, hüquqşünasların və qayğıkeş ictimai fəalların birliyini qurub. Bu nirlik korrupsioner gömrükçülərə, qeyri-qanuni odunçulara və faydalı qazıntı mədənçilərinə müqavimət göstərir[4].
2016-cı ilin iyun ayından Ukrayna Milli Antikorrupsiya Bürosu yanında İctimai Nəzarət Şurasının üzvüdür[5][6].
2016-2017-ci illərdə Ukrayna Baş Prokurorluğunun yerli prokurorların rəhbərliyinin seçilməsi üzrə Kiyev Müsabiqə Komissiyasının üzvü olub[5].
ABŞ Sülh Korpusunun Ukraynada könüllüdür[4].
Fərqləmə nişanları[redaktə | mənbəni redaktə et]
"Gümüş qələm" jurnalist müsabiqəsinin qalibi (2006)[4]
Ukraynanın əməkdar jurnalisti fəxri adı (2013)[7]
Ukrayna Ali Radasının "ATO zonasında fədakar əməyə görə" təşəkkürü (2014)[4]
"Reportyor" nominasiyasında "Teletriumf" mükafatı (2015)[8]
Ukrayna Müdafiə Nazirliyinin fərqləri[4].
Mənbə[redaktə | mənbəni redaktə et]
- Roman Boçkala — Facebook səhifəsi
İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]
- ↑ Журналіст Роман Бочкала оголосив про звільнення з телеканалу «Інтер» Arxivləşdirilib 2021-10-18 at the Wayback Machine // Радіо Свобода, 08.08.2016.
- ↑ Знімальна група «Інтера» потрапила під мінометний обстріл. Роман Бочкала отримав травми внаслідок падіння з висоти Arxivləşdirilib 2017-12-22 at the Wayback Machine // Телекритика, 09.07.2014.
- ↑ Журналіст Роман Бочкала поїде на стажування у США за програмою «Відкритий світ» Arxivləşdirilib 2018-07-02 at the Wayback Machine // Детектор медіа, 14.03.2016.
- ↑ 1 2 3 4 5 Дарина Ткачук. Роман Бочкала: Я абсолютно впевнений, що ефективність боротьби з корупцією в Україні значно зросла… Arxivləşdirilib 2021-10-20 at the Wayback Machine // Стопкор, 21.10.2017.
- ↑ 1 2 Бочкала Роман Олександрович Arxivləşdirilib 2020-09-28 at the Wayback Machine — Фейк Актив.
- ↑ Cклад Ради громадського контролю Arxivləşdirilib 2021-10-18 at the Wayback Machine — Національне антикорупційне бюро.
- ↑ Роман Бочкала, Ігор Татарчук, Олександр Бондаренко та інші стали заслуженими журналістами (СПИСОК) // Детектор медіа, 06.06.2013.
- ↑ Переможці «Телетріумфу» Arxivləşdirilib 2017-12-27 at the Wayback Machine // Медіаграмотність, 02.12.2015.