LTE

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
LTE-nin loqosu.
Mobil telefon nəsillərinin siyahısı
Analoq
Rəqəmsal
Mobil telekommunikasiya
Huawei 4G+ modemi.

Long-term evolution (LTE, azərb. uzunmüddətli təkamül‎) — telekommunikasiyada GSM/EDGE və UMTS/HSPA standartlarına əsaslanan mobil cihazlar və məlumat terminalları üçün simsiz genişzolaqlı rabitə standartı. Fərqli radio interfeysi və əsas şəbəkə təkmilləşdirmələrindən istifadə etməklə bu standartların tutum və sürətini yaxşılaşdırır.[1][2] LTE həm GSM/UMTS şəbəkələri, həm də CDMA2000 şəbəkələri olan operatorlar üçün təkmilləşdirmə yoludur. LTE tezlikləri və diapazonları ölkədən ölkəyə fərqli olduğuna görə onun dəstəkləndiyi bütün ölkələrdə yalnız çoxzolaqlı telefonlar LTE-dən istifadə edə bilər.

Siyahı[redaktə | mənbəni redaktə et]

Aşağıda 2019-cu ilin fevral və mart aylarında OpenSignal.com tərəfindən ölçülən 4G LTE əhatə dairəsinə görə ilk 10 ölkənin siyahısı verilmişdir.[3][4]

Rütbə Ölkə Penetrasiya
1  Cənubi Koreya 97,5%
2  Yaponiya 96,3%
3  Norveç 95,5%
4  Honkonq 94,1%
5  ABŞ 93.0%
6  Niderland 92,8%
7  Tayvan 92,8%
8  Macarıstan 91,4%
9  İsveç 91,1%
10  Hindistan 90,9%

Tezlik diapazonları[redaktə | mənbəni redaktə et]

LTE standartı bir sıra müxtəlif diapazonları əhatə edir, onların hər biri həm tezlik, həm də diapazon nömrəsi ilə təyin olunur:

  • Şimali Amerika – 600, 700, 850, 1700, 1900, 2300, 2500, 2600, 3500, 5000 MHz (bands 2, 4, 5, 7, 12, 13, 14, 17, 25, 26, 28, 29, 30, 38, 40, 41, 42, 43, 46, 48, 66, 71)
  • Mərkəzi Amerika, Cənubi Amerika və Karib hövzəsi – 600, 700, 800, 850, 900, 1700, 1800, 1900, 2100, 2300, 2500, 2600, 3500, 5000 MHz (bands 1, 2, 3, 4, 5, 7, 8, 12, 13, 14, 17, 20, 25, 26, 28, 29, 38, 40, 41, 42, 43, 46, 48, 66, 71)
  • Avropa  – 450, 700, 800, 900, 1500, 1800, 2100, 2300, 2600, 3500, 3700 MHz (bands 1, 3, 7, 8, 20, 22, 28, 31, 32, 38, 40, 42, 43)[5][6]
  • Asiya  – 450, 700, 800, 850, 900, 1500, 1800, 1900, 2100, 2300, 2500, 2600, 3500 MHz (bands 1, 3, 5, 7, 8, 11, 18, 19, 20, 21, 26, 28, 31, 38, 39, 40, 41, 42)[7]
  • Afrika  – 700, 800, 850, 900, 1800, 2100, 2500, 2600 MHz (bands 1, 3, 5, 7, 8, 20, 28, 41)[mənbə göstərin]
  • Okeaniya (Avstraliya[8][9] və Yeni Zelandiya[10]) – 700, 850, 900, 1800, 2100, 2300, 2600 MHz (bands 1, 3, 5, 7, 8, 28, 40)

Nəticədə bir ölkənin telefonları digər ölkələrdə işləməyə bilər. İstifadəçilərə beynəlxalq rouminq üçün çox diapazonlu telefon lazımdır.

Patentlər[redaktə | mənbəni redaktə et]

Avropa Telekommunikasiya Standartları İnstitutunun (ETSI) əqli mülkiyyət hüquqları (IPR) verilənlər bazasına əsasən, 2012-ci ilin mart ayına olan məlumata görə, 50-yə yaxın şirkət LTE standartını əhatə edən əsas patentlərə malik olduğunu bəyan etmişdir.[11] Bununla belə, ETSI bəyannamələrin düzgünlüyünə dair heç bir araşdırma aparmışdır.[11] Belə ki, "əsas LTE patentlərinin hər hansı təhlili ETSI bəyannamələrindən daha çoxunu nəzərə almalıdır".[12] Müstəqil araşdırmalar göstərmişdir ki, telefon istehsalçılarından əldə edilən bütün gəlirlərin təxminən 3,3–5 faizi standart əsas patentlərə xərclənir. Bu, çarpaz lisenziyalaşdırma kimi aşağı tarifli lisenziya müqavilələrinə görə birləşmiş dərc edilmiş tariflərdən azdır.[13][14][15]

Həmçinin bax[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. ↑ "An Introduction to LTE". 3GPP LTE Encyclopedia. April 1, 2021 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: December 3, 2010.
  2. ↑ "Long Term Evolution (LTE): A Technical Overview" (PDF). Motorola. June 13, 2013 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: July 3, 2010.
  3. ↑ "The State of Mobile Network Experience- Benchmarking 5G". opensignal.com. May 29, 2019. 9 December 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 September 2019.
  4. ↑ Boyland, Peter. "The State of Mobile Network Experience (PDF)" (PDF). Opensignal. May 2019. 30 May 2019 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 6 September 2019.
  5. ↑ "EC makes official recommendation for 790–862 MHz release". 29 October 2009. 14 May 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 March 2012.
  6. ↑ "Europe plans to reserve 800 MHz frequency band for LTE and WiMAX". 16 May 2010. 23 March 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 March 2012.
  7. ↑ "GSMA Intelligence — Research — Hong Kong and Singapore lead LTE charge in Asia-Pacific". www.gsmaintelligence.com. March 23, 2019 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 9 June 2019.
  8. ↑ "Latest news on technology and innovation". Ericsson. 5 December 2016. 30 June 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 9 June 2019.
  9. ↑ Taylor, Josh. "Optus still evaluating LTE". ZDNet. April 14, 2011. 2012-03-18 tarixində arxivləşdirilib.
  10. ↑ "New Zealand 4G LTE launch". 28 February 2013. 29 April 2023 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 October 2023.
  11. ↑ 1 2 "Who Owns LTE Patents?". ipeg. March 6, 2012. March 29, 2014 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 10, 2012.
  12. ↑ Elizabeth Woyke. "Identifying The Tech Leaders In LTE Wireless Patents". Forbes. 2011-09-21. 2012-03-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 10, 2012. Second comment by the author: "Thus, any analysis of essential LTE patents should take into account more than ETSI declarations."
  13. ↑ Galetovic, Alexander; Haber, Stephen; Zaretzki, Lew. "A New Dataset on Mobile Phone Patent License Royalties". Stanford University: Hoover Institution. September 25, 2016. February 7, 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: January 23, 2017.
  14. ↑ Mallinson, Keith. "On Cumulative mobile-SEP royalties" (PDF). WiseHarbor. August 19, 2015. August 9, 2016 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: January 23, 2017.
  15. ↑ Sidak, Gregory. "What Aggregate Royalty Do Manufacturers of Mobile Phones Pay to License Standard-Essential Patents" (PDF). The Criterion Journal on Innovation. 2016. February 8, 2017 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: January 19, 2017.

Əlavə ədəbiyyat[redaktə | mənbəni redaktə et]

  • Agilent Technologies, LTE and the Evolution to 4G Wireless: Design and Measurement Challenges Arxivləşdirilib iyul 10, 2019, at the Wayback Machine, John Wiley & Sons, 2009 ISBN 978-0-470-68261-6
  • Beaver, Paul, "What is TD-LTE?", RF&Microwave Designline, September 2011.
  • E. Dahlman, H. Ekström, A. Furuskär, Y. Jading, J. Karlsson, M. Lundevall, and S. Parkvall, "The 3G Long-Term Evolution – Radio Interface Concepts and Performance Evaluation", IEEE Vehicular Technology Conference (VTC) 2006 Spring, Melbourne, Australia, may 2006
  • Erik Dahlman, Stefan Parkvall, Johan Sköld, Per Beming, 3G Evolution – HSPA and LTE for Mobile Broadband, 2nd edition, Academic Press, 2008, ISBN 978-0-12-374538-5
  • Erik Dahlman, Stefan Parkvall, Johan Sköld, 4G – LTE/LTE-Advanced for Mobile Broadband, Academic Press, 2011, ISBN 978-0-12-385489-6
  • Sajal K. Das, John Wiley & Sons (April 2010): Mobile Handset Design, ISBN 978-0-470-82467-2.
  • Sajal K. Das, John Wiley & Sons (April 2016): Mobile Terminal Receiver Design: LTE and LTE-Advanced, ISBN 978-1-1191-0730-9 .
  • H. Ekström, A. Furuskär, J. Karlsson, M. Meyer, S. Parkvall, J. Torsner, and M. Wahlqvist, "Technical Solutions for the 3G Long-Term Evolution", IEEE Commun. Mag., vol. 44, no. 3, March 2006, pp. 38–45
  • Mustafa Ergen, Mobile Broadband: Including WiMAX and LTE, Springer, NY, 2009
  • K. Fazel and S. Kaiser, Multi-Carrier and Spread Spectrum Systems: From OFDM and MC-CDMA to LTE and WiMAX, 2nd Edition, John Wiley & Sons, 2008, ISBN 978-0-470-99821-2
  • Dan Forsberg, Günther Horn, Wolf-Dietrich Moeller, Valtteri Niemi, LTE Security, Second Edition, John Wiley & Sons Ltd, Chichester 2013, ISBN 978-1-118-35558-9
  • Borko Furht, Syed A. Ahson, Long Term Evolution: 3GPP LTE Radio and Cellular Technology, CRC Press, 2009, ISBN 978-1-4200-7210-5
  • Chris Johnson, LTE in BULLETS, CreateSpace, 2010, ISBN 978-1-4528-3464-1
  • F. Khan, LTE for 4G Mobile Broadband – Air Interface Technologies and Performance, Cambridge University Press, 2009
  • Guowang Miao, Jens Zander, Ki Won Sung, and Ben Slimane, Fundamentals of Mobile Data Networks, Cambridge University Press, 2016, ISBN 1107143217
  • Stefania Sesia, Issam Toufik, and Matthew Baker, LTE – The UMTS Long Term Evolution: From Theory to Practice, Second Edition including Release 10 for LTE-Advanced, John Wiley & Sons, 2011, ISBN 978-0-470-66025-6
  • Gautam Siwach, Amir Esmailpour, "LTE Security Potential Vulnerability and Algorithm Enhancements", IEEE Canadian Conference on Electrical and Computer Engineering (IEEE CCECE), Toronto, Canada, may 2014
  • SeungJune Yi, SungDuck Chun, YoungDae lee, SungJun Park, SungHoon Jung, Radio Protocols for LTE and LTE-Advanced, Wiley, 2012, ISBN 978-1-118-18853-8
  • Y. Zhou, Z. Lei and S. H. Wong, Evaluation of Mobility Performance in 3GPP Heterogeneous Networks 2014 IEEE 79th Vehicular Technology Conference (VTC Spring), Seoul, 2014, pp. 1–5.

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]

Mənbə — "https://az.wikipedia.org/w/index.php?title=LTE&oldid=7390885"