Şimal gönlücəsi

Şimal gönlücəsi
Elmi təsnifat
Domen: Eukariotlar Ranqsız: Amorphea Ranqsız: Obazoa Ranqsız: Opisthokonta Ranqsız: Holozoa Ranqsız: Filozoa Aləm: Heyvanlar Yarımaləm: Eumetazoylar Klad: ParaHoxozoa Klad: İkitərəflisimmetriyalılar Klad: Nephrozoa Tipüstü: Sonağızlılar Tip: Xordalılar Klad: Olfactores Yarımtip: Onurğalılar İnfratip: Ağızçənəlilər Klad: Eugnathostomata Klad: Teleostomi Klad: Euteleostomi Klad: Xoanlar Klad: Rhipidistia Klad: Tetrapodomorpha Klad: Eotetrapodiformes Klad: Elpistostegalia Klad: Stegocephalia Sinifüstü: Dördayaqlılar Klad: Reptiliomorpha Klad: Amniota Sinif: Məməlilər Klad: Theriimorpha Klad: Theriiformes Klad: Trechnotheria Klad: Cladotheria Klad: Prototribosphenida Klad: Zatheria Klad: Tribosphenida Yarımsinif: Vəhşi heyvanlar Klad: Euteriyalar İnfrasinif: Plasentalılar Maqndəstə: Boreoeutheria Dəstəüstü: Lavrazioterilər Klad: Scrotifera Dəstə: Yarasalar Yarımdəstə: Yangochiroptera Fəsiləüstü: Vespertilionoidea Fəsilə: Hamarburunlar Yarımfəsilə: Vespertilioninae Triba: Eptesicini Cins: Gönlücə Növ: Şimal gönlücəsi
Beynəlxalq elmi adı
Eptesicus nilssonii Keyserl. & Johann Heinrich Blasius, 1839
Şəkil axtarışı ITIS   946126 NCBI   59451

Şimal gönlücəsi (lat. Eptesicus nilssonii) — heyvanlar aləminin xordalılar tipinin məməlilər sinfinin yarasalar dəstəsinin hamarburunlar fəsiləsinin gönlücə cinsinə aid heyvan növü.

Xarici görünüşü

Orta ölçülü növdür (kütləsi 8,0 – 14,5 q, bədəninin uzunluğu 50-60 mm, quyruğun uzunluğu 39-47 mm, qulaqların uzunluğu 12-15 mm, bazusu 37,5-43,0 mm-dir). Qulaqları nazik dərilidir. Qulağın qısa dəri çıxıntısının orta hissəsi enlidir. Qanadları nazik, ucları isə itidir. Xəzi sıx, nisbətən uzun və yumşaqdır. Bədənin üst hissəsində ikirəngli (qızılı çalarlı tünd qonur) alt hissəsidə noxudu bozdur.

Yayılması

Bütün Şimali Avroasiyada yayılmışdır. Arealın cənubunda hər yerdə nadirdir. Azərbaycanda şimal yarasasına Masallı rayonunun Viləşçay ətrafında təsadüf edilmişdir.

Yaşayış yeri və həyat tərzi

Biologiyası kifayət qədər öyrənilməmişdir. Tikililərin müxtəlif hissələri, az hallarda qaya və ağac koğuşlarının yarıqları onların yay sığınacaqları hesab olunur. Kiçik koloniyalar halında erkəklərdən ayrı yaşayan dişilər iyun-iyul əvvəlində iki bala verirlər. Ova çox tez, günəş batan kimi çıxırlar. Uçuşları sürətli və cəlddir. Uçuş zamanı tez-tez qanadlarını vurur və sərt dönüşlər edir.

Mağaralar, zirzəmilər, binaların müxtəlif hissələri, qayadakı dərin yarıqları onların qış sığınacaqları hesab olunur. Soyuğa yüksək dərəcədə davamlılığı sayəsində payızın axırına qədər fəal olur və başqa yarasalar üçün yararlı olmayan soyuq sığınacaqlarda belə qışlayırlar.