Yemişanlı (Oğuz)

Vikipediya, azad ensiklopediya
(Yemişənli səhifəsindən istiqamətləndirilmişdir)
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
Yemişanlı
Ölkə
Tarixi və coğrafiyası
Saat qurşağı

Yemişanlı və ya YemişənliAzərbaycan Respublikasının Oğuz rayonunun inzibati ərazi vahidində kənd.

Tarixi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Rayon mərkəzindən 18 km cənubda, Padar kəndinin şərqində, Oğuz–Qəbələ şose yolunun solunda yerləşir. Padar İnzibati Ərazi Dairəsinə daxildir. Qəbələ rayonunda eyni adlı, Gədəbəydə isə Təkyemişan adlı kəndlər var. Tədqiqatçılar bu sözü yemişan bitkisinin adı ilə əlaqələndirirlər[1]. Bizim fikrimizcə bu söz etnik mənşəli, yaxud mifik təfəkkürlə bağlı toponimdir, “yum” və “qam” (qam-şaman) sözlərinin təhrif olunmuş formasıdır. “Yum”-əski türk-oğuzlarda “xeyir-dua” anlamındadır. Onıarda xeyir-dua verən, söz söyləyən, yol göstərən müdriklərə, ağsaqqallara yumçu da deyilirdi. “Kitabi - Dədə Qorqud” dastanında boyların sonunda el ozanı Dədə Qorqud gəlib boy boylayır, söy (söz) söyləyir, yum (xeyir dua) verirdi[2]. “Şam” (qam-şaman) isə “h ə k i m”, “y o z u c u”, “qabaqcadan xəbər verən”[3] mənalarını daşıyır. Belədə, “Yemişənli”ni “xeyir-dua verən, müdrik, b i l i c i şamanın olduğu yer” kimi qəbul etmək olar. Kəndin əhalisi (517 nəfər) taxılçılıq, heyvandarlıq, bağçılıq və tərəvəzçiliklə məşğul olur. Kənddə əsas məktəb, klub, kitabxana, tibb məntəqəsi, 1 telefon var.

Etimologiyası[redaktə | mənbəni redaktə et]

Yaşayış məntəqəsi XIX əsrin ortalarında keçmiş Qoruqlar kəndindən çıxmış ailələrin Yemişanlı adlı ərazidə məskunlaşması nəticəsində yaranmışdır. Həmin ərazi isə vaxtilə burada yemişan ağaclarının çox olması ilə bağlı adlandırılmışdır.[4]

Həmçinin bax[redaktə | mənbəni redaktə et]

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. E.Nuriyev, adı çəkilən əsəri, səh 65
  2. “Kitabi - Dədə Qorqud”, Bakı, “Gənclik”, 1977
  3. Q.Qeybullayev, adı çəkilən əsəri, səh.107
  4. Azərbaycan toponimlərinin ensiklopedik lüğəti. Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası. Nəsimi adına Dilçilik İnstitutu. Şərq-qərb Bakı-2007. səh.427