Güllücə (Ağdam)
| Güllücə | |
|---|---|
| 40°11′12″ şm. e. 46°57′37″ ş. u. | |
| Ölkə | |
| Tarixi və coğrafiyası | |
| Saat qurşağı | |
|
| |
.svg)
Güllücə — Azərbaycan Respublikasının Ağdam rayonunun Güllücə kənd inzibati ərazi dairəsində kənd.[1]
Güllücə kəndi 1994-cü il aprel ayının 16-da Ermənistan ordusu tərəfindən işğal olunub.20 Noyabr 2020-ci il işğaldan azad olunub
Tarixi[redaktə | mənbəni redaktə et]
1930-cu ilə qədər Güllücə kəndi Yelizavetpol quberniyasının Cavanşir qəzasının tərkibində olub.
Güllücə kəndi rayon mərkəzindən 26 km. şimalda, Papravənd kəndindən 10km. şərqdə, Qarabağ düzündə yerləşir. Əslən Qarabağdan olan tanınmış yazıçı Süleyman Sani Aundovun “Nurəddin” adlı əsərində Güllücə kəndinin adı çəkilir, kəndin gözəlliyindən söz açılır; yazıçı təxəyyülünün kiçik əlavələri nəzərə alınmazsa, Axundov, Ağdamın Güllücə kəndi barədə yazıb. Ermənistanın Amasiya rayonunda da Güllücə adlı azərbaycan kəndi var. Lakin Ermənistandakı yüzlərlə digər azərbaycanlı kəndi kimi, Amasiyadakı Güllücədə də azərbaycanlı qalmayıb artıq.
Mədəniyyəti[redaktə | mənbəni redaktə et]
Güllücə kəndinin şimalında tunc və dəmir dövrlərinə aid olan Töyrətəpə kurqanları, kəndin cənubunda isə ilkin orta əsrlərdən qalma Karvansaratəpə və Çaparyeri adlanan qədim yaşayış məskəninin qalıqları var. Güllücə və Suma kəndlərinin arasında müqəddəs yer – Güllücə ocağı adlı ziyarətgah mövcuddur. İşğala qədərki dövrdə Güllücə kəndində klub, orta məktəb, 2 kitabxana, 2 uşaq bağçası, xəstəxana, rabitə şöbəsi, telefon stansiyası, şərab zavodu və müxtəlif ticarət-iaşə obyektləri var idi.
Əhalisi[redaktə | mənbəni redaktə et]
İşğala qədər(16 aprel 1994-cü il) Güllücə kəndində 2143 nəfər əhali yaşayırdı. Əhalinin əsas məşquliyyəti heyvandarlıq, taxılçılıq, üzümçülük və baramaçılıq olub.
Şəhidləri[redaktə | mənbəni redaktə et]
- Bəşirov Hamlet Ağalar oğlu,
- Həsənov Xəyal Zeynal oğlu,
- Hüseynov Taleh Surxay oğlu,
- İsmayılov Cəlal Famil oğlu,
- Kazımov Nuşirəvan Əli oğlu,
- Mahmudov İsmayıl Səhliyalı oğlu,
- Məmmədov Kazım Əsgər oğlu,
- Məmmədov Eldar Şahmar oğlu,
- Məmmədov Rafail Knyaz oğlu,
- Məmmədov Həsən Calal oğlu,
- Mirzəyev Məhəmməd Hüseyn oğlu,
- Mustafayev Həsən Rəhbər oğlu,
- Muradov Əlvan Bəhmən oğlu,
- Nəsibov Sulduz Nərimn oğlu,
- Səlimov Qazax Şəlim oğlu,
- Səfərov Nurəddin Muxtar oğlu,
- Yusifov Sahib Əli oğlu,
- Əliyev Elşən Qüdrət oğlu,
- Əliyev Mədət Allahverdi oğlu.
İstifadə olunan ədəbiyyat[redaktə | mənbəni redaktə et]
- AzərbacanSovet Ensiklopediyası, 1982-ci il, VI cild,
- Baxşeyiş Abbasoölu “Ağdam arıları”
- S.S.Axundov “Seçilmiş əsərləri”, 2005,
- Ramiz Abbaslı “Yeddi kəndin məktəbi”, 1996.
İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]
- ↑ Azərbaycan Respublikasının Dövlət Statistika Komitəsi. "İnzibati ərazi bölgüsü təsnifatı" (PDF) (az.). stat.gov.az. 2019. 2020-04-16 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2020-04-16.
