Musabəyli (Füzuli)
| Musabəyli | |
|---|---|
| 39°28′21″ şm. e. 47°10′45″ ş. u. | |
| Ölkə | |
| Tarixi və coğrafiyası | |
| Saat qurşağı | |
|
| |
.svg)
Musabəyli – Azərbaycan Respublikasının Füzuli rayonunun inzibati ərazi vahidində kənd.
Tarixi[redaktə | mənbəni redaktə et]
Musabəyli kəndi XIX yüzilin ikinci yarısında yaranmışdır. 1875-ci ildə Mirzənağılı оbasından Şıx Musa İsmayıl оğlu (1841--?), Şıx İsa İsmayıl оğlu (1846--?), Nüzgar kəndindən Qasım Kərbəlayı Əhməd оğlu (1834--?), Hüseyn Kərbəlayı Əhməd оğlu (1836--?), Məmməd Kərbəlayı Əhməd оğlu (1858--?), Rza Kərbəlayı Əhməd оğlu (1870--?), Qaracallı оbasından Məmməd Gülməmməd оğlu (1836--?), Zeynal Gülməmməd оğlu (1842--?), Qəhrəman (1844--?), Bayram Gülməmməd оğlu (1854--?), Hüseyn Gülməmməd оğlu (1856--?), Abbas Yusif оğlu 1816--?), Məmməd Yusif оğlu (1828--?) köçüb əski Xırdapara-Dizaq mahalının ərazisində məskunlaşmışdı. Kənd Şıx Musa Ismayıl оğlunun şərəfinə Musabəyli adlandı.
17 oktyabr 2020-ci ildə Azərbaycan Ordusu tərəfindən işğaldan azad edilmişdir.[1]
Toponimikası[redaktə | mənbəni redaktə et]
- Musabəyli oyk., diiz.
- Ağsu r-nunun Qaraqoyunlu i.ə.v.-də kənd. Şirvan düzündədir. Yaşayış məntəqəsi XIX əsrdə Musa- bəy adlı şəxsə məxsus ərazidə salındığı üçün belə adlandırılmışdır. R-nun ərazisində Musa- bəyin adı ilə bağlı bir neçə mikrotoponim də qeydə alınmışdır,
- Füzuli r-nunun Pirəhmədli i.ə.v.-də kənd. Düzənlikdədir. Yerli məlumata görə, yaşayış məntəqəsinin əsasmı Musabəy adlı şəxs qoyduğu üçün kənd onun adı ilə adlandırılmışdır.[2]
Əhalisi[redaktə | mənbəni redaktə et]
İqtisadiyyatı[redaktə | mənbəni redaktə et]
Əhalinin əsas məşğuliyyəti kənd təsərrüfatı-əkinçilik, maldarlıq və heyvandarlıq olub.
Həmçinin bax[redaktə | mənbəni redaktə et]
Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]
İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]
- ↑ "Füzuli azad edildi - Ali Baş Komandan elan etdi + Video". qafqazinfo.az (az.). 17 oktyabr 2020. 2020-10-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 oktyabr 2020.
- ↑ Azərbaycan Toponimlərinin Ensiklopedik Lüğəti. Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası. Nəsimi adına Dilçilik İnstitutu. Şərq-qərb Bakı-2007. səh.427
