Hans fon Eyler-Helpin

Hans fon Eyler-Helpin
Doğum tarixi	15 fevral 1873(1873-02-15)[…]
Doğum yeri	Auqsburq, Şvabiya dairəsi, Bavariya, Almaniya Reyxi[d]
Vəfat tarixi	6 noyabr 1964(1964-11-06)[…] (91 yaşında)
Vəfat yeri	Stokholm, Stokholm[d], İsveç
Dəfn yeri	Norra beqravninqsplatsen[d]
Uşaqları	Ulf fon Eyler
Elm sahəsi	kimya
İş yeri	Stokholm Universiteti
Təhsili	Humboldt adına Berlin Universiteti, Vürtsburq Universiteti
Elmi rəhbəri	Emil Fişer
Üzvlüyü	Prussiya Elmlər Akademiyası[d], QDR Elmlər Akademiyası[d], Leopoldin Alman Milli Elmlər Akademiyası, Bavariya Elmlər Akademiyası[d], Göttingen Elmlər Akademiyası[d], SSRİ Elmlər Akademiyası, İsveç Kral Elmlər Akademiyası, Yaponiya Elmlər Akademiyası, Dei Linçei Akademiyası, Rusiya Elmlər Akademiyası, Fransa Elmlər Akademiyası
Mükafatları
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Hans Karl Avqust Simon fon Eyler-Helpin (isv. Hans Karl August Simon von Euler-Chelpin; 15 fevral 1873, Auqsburq, Almaniya imperiyası — 6 noyabr 1964, Stokholm, İsveç) — İsveç biokimyaçısı, kimya üzrə Nobel mükafatı laureatı (1929). Leonard Eylerin nəslindəndir, Ulf fon Eylerin atasıdır.

Həyatı

Eyler-Helpin 1873-cü ilin fevralın 15-də Almaniyada Auqsburqda anadan olmuşdur. Riyaziyyatçı L.Eylerin nəslindəndir. 1895-ci ildə Berlin Universitetini bitirmişdir. 1896-1897-ci illərdə Qettingen Universitetində V.F.Q. Nernstin və Berlin universitetində Y.X. Vant-Hoffun rəhbərliyi altında, 1897-ci ildən Stokholm universitetində işləyir. 1906-cı ildən Stokholm Universitetinin professoru olur. 1929-1937-ci illərdə bu universitetin Biokimya İnstitutunun direktoru, 1938-1948-ci illərdə Üzvi Kimya İnstitutunun direktoru və eyni zamanda 1940-cı ildən Vitamin İnstitutunun direktoru olmuşdur.

Əsas işləri biokimyəvi proseslərin mexanizmlərinin öyrənilməsinə həsr olunub. Şəkərlərin spirtə qıcqırmasının kinetikasını tədqiq etmiş və mexanizmini aydınlaşdırmışdır.

1905-1940-cı illərdə fermentləri tədqiq etmişdir. İlk dəfə olaraq canlı orqanizmlərdə kimyəvi reaksiyaların sürətinin fermentlərin təsiri ilə artmasını müəyyən etmiş və bu hadisəni biokataliz adlandırmağı təklif etmişdir. R.M. Vilştetter ilə birlikdə 1922-ci ildə söyləmişdir ki, fermentlərin hissəcikləri kimyəvi aktiv qruplardan və kolloid daşıyıcıdan ibarətdir.

1928-ci ildə müəyyən etmişdir ki, karotin fizioloji aktivliyinə görə A vitamininə yaxındır. 1933-cü ildə müəyyən etmişdir ki, maya fermentləri ilə bütün nukleotidlərin dehidratasiyası kozimaza ilə katalizləşdirilir; belə nəticəyə glmişdir ki, fermentlərin strukturunda koferment və apofermenti ayırmaq lazımdır. Şişlərin biokimyasını öyrənmək sahəsində böyük xidmətlər göstərmişdir. Bir sıra elmlər akademiyalarının və kimya cəmiyyətlərinin üzvü olmuşdur.

1929-cu ildə Qardner ilə birlikdə kimya üzrə Nobel mükafatına layiq görülmüşdür.

Həmçinin bax

• Nobel mükafatı