Cimmi Karter

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keçin Axtarışa keçin
Ceyms Erl Karter
James Earl Carter, Jr.
20 yanvar 1977 – 20 yanvar 1981
Vitse-prezidentVolter Mondeyl
ƏvvəlkiCerald Ford
SonrakıRonald Reyqan
bayraq
Corciyanın 76-cı qubernatoru
bayraq2
12 yanvar 1971-ci il – 14 yanvar 1975-ci il
ƏvvəlkiLester Maddoks
SonrakıCorc Basbi
bayraq
Corciya Dövlət Senatının 14-cü dairədən üzvü
bayraq2
14 yanvar 1963-cu il – 10 yanvar 1967-ci il
SonrakıHyu Karter
Şəxsi məlumatlar
Doğum adı James Earl Carter Jr.
Doğum tarixi (99 yaş)
Doğum yeri Pleyns, Corciya, ABŞ
Partiya Demokrat partiyası
Təhsili ABŞ-nin Hərbi Dəniz Akademiyası
Corciya Texnologiya İnstitutu
Fəaliyyəti donanma zabiti[d], diplomat, roman yazıçısı, siyasətçi, fermer, avtobioqraf[d], dövlət xadimi, ətraf mühit fəalı, iş adamı, mühəndis, sülh aktivisti, insan hüquqları fəalı, yazıçı, humanist
Atası Ceyms Erl Karter
Anası Bessi Lilian Qordi Karter
Həyat yoldaşı Rozalin Karter
Uşaqları Con Uilyam Karter
Ceyms Erl Karter III
Donnel Ceffri Karter
Emy Linn Karter
Dini Protestant-baptist
Hərbi xidmət
Xidmət illəri 1943-1953-cü illər (Fəal)
1953-1961-ci illər (Ehtiyat)
Mənsubiyyəti ABŞ ABŞ
Qoşun növü ABŞ hərbi donanması
Döyüşlər
Rütbəsi Leytenant
Elmi fəaliyyəti
İş yeri Emori Universiteti

Təltifləri Nobel mükafatı Nobel sülh mükafatı (2002-ci il)
İkinci dünya müharibəsi Zəfər medalı
Çin xidməti medalı
Milli Müdafiə xidməti medalı
Qremmi mükafatı (2007 və 2016-cı illər)
İmzanın şəkli
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Ceyms Erl "Cimmi" Karter (ing. James Earl "Jimmy" Carter, Jr.; d. 1 oktyabr 1924, Pleyns, Corciya, ABŞ) — Amerika Birləşmiş Ştatlarının 39-cu prezidenti (1977–1981). "Dünyadakı münaqişələrin sülh yolu ilə həlli üzrə səylərinə və insan haqları uğrunda mübarizəyə görə" 2002-ci il Nobel Sülh mükafatı laureatı.

Corciya ştatının Pleyns şəhərində böyüdülən Karter,1946-cı ildə bir bakalavr dərəcəsi ilə ABŞ-nin Hərbi Dəniz Akademiyasını bitirib və ABŞ Hərbi Donanmasına qatıldı və burada sualtı qayıqlarda xidmət etdi. 1953-cü ildə atasının ölümündən sonra Karter hərbi karyerasını tərk etdi və ailəsinə yer fındığı yetişdirmə işində kömək üçün Corciyaya qayıtdı. Karterə, atasının borcları və əmlakın uşaqlar arasında bölünməsi səbəbindən nisbətən az miras qaldı. Buna baxmayaraq, Karterlərin yer fındığı biznesini genişləndirmək və böyütmək istəyi yerinə yetirildi. Bu dövrdə Karter, irqi seqreqasiyanın siyasi iqliminə qarşı çıxmaq və artan vətəndaş hüquqları hərəkatını dəstəkləmək motivasiya edildi. Demokrat partiyası daxilində fəallıq göstərdi. 1963–1967-ci illərdə Karter Corciya Ştat Senatında vəzifə yerinə yetirmiş və 1970-ci ildə keçmiş qubernator Karl Sandersi Demokratik partiya birinciliyi ilə etnik azlıqların lehinə fəaliyyət göstərən bir anti-seqreqasiya platformasında məğlub edərək, Corciyanın qubernatoru seçilmişdir. Karter 1975-ci ilə qədər qubernator olur. Kampaniyanın başlanğıcında Corciyanın xaricində az tanınan, lakin gözlənilmədən qalib gələn bir namizəd olmasına baxmayaraq, Karter 1976-cı il Demokrat partiyasından prezidentliyə namizədliyini qazandı. Ümumi seçkidə Karter kənar bir adam kimi qaçdı və ABŞ Respublikaçılar partiyasından olan Cerald Fordu məğlub etdi.

Vəzifəsinin ikinci günündə, Karter,Vyetnam müharibəsindən yayınanların hamısını əfv etdi. Karterin prezident olduğu müddətdə iki yeni kabinet şöbəsi: Enerji və Təhsil şöbəsi quruldu. Qoruma, qiymət nəzarəti və yeni texnologiyanı əhatə edən milli enerji siyasətini qurdu. Xarici işlərdə, Karter Kemp-Devid müqaviləsi, Torriyos-Karter müqavilələri, Strateji silahların məhdudlaşdırılması sazişlərinin ikinci hissəsi və Panama kanalı zonasının Panamaya qayıtmasını təqib etdi. İqtisadi cəbhədə yüksək inflyasiya, işsizlik hallarının çoxluğu və ləng inkişafın birləşməsi ilə davamlı staqflyasiya ilə qarşılaşdı. Onun prezidentlik müddətinin sonu 1979–1981-ci illərdə İran girov böhranı,1979-cu il enerji böhranı, Üç mil adası nüvə qəzasıƏfqanıstan müharibəsi ilə yadda qaldı. İşğala cavab olaraq, Karter SSRİ ilə arasındakı münasibətlərin normallaşması dövrləri (dentente) bitirdikdə, Sovetlərə qarşı taxıl embarqosu, Karter Doktrinasını tətbiq etdi və 1980-ci ildə Moskvadakı Yay Olimpiya oyunlarını boykot etdi. 1980-ci ildə, Karter, yeni çağırışda senator Edvard Kennedi ilə qarşı-qarşıya gəldi, ancaq 1980-ci il Demokratik Milli Konvensiyadakı namizədliyi qələbəsi ilə nəticələndi. Karter ümumi seçkidə ABŞ Respublikaçılar partiyasından namizəd Ronald Reyqana uduzdu. Tarixçilərin və politoloqlar adətən Karterin prezident kimi fəaliyyətini orta səviyyədə qiymətləndirirlər; o, prezident postundan sonrakı fəaliyyətinə görə tez-tez daha müsbət qiymətləndirmələr alır.

1982-ci ildə Karter insan hüquqlarını tanıtmaq və genişləndirmək üçün Karter Mərkəzini təsis etdi. Sülh danışıqları aparmaq, seçkiləri izləmək və inkişaf etməkdə olan ölkələrdə xəstəliklərin qarşısının alınması və aradan qaldırılması üçün çox səyahətlər edir. Karter, Habitat for Humanity xeyriyyəçiliyində əsas fiqur sayılır. İsrail-Fələstin qarşıdurması davam edərkən, Amerika və qlobal işlərə fəal şəkildə şərh verməyə davam edərkən, siyasi xatirələrdən tutmuş poeziyaya qədər 30-dan çox kitab yazmışdır. ABŞ-də yaşayan beş prezidentin ən uzun ömür sürəni olan Karter, ən uzun müddət istefada olan, andiçmə mərasimindən sonra qırx il yaşamış və 95 yaşına çatan ilk prezidentdir.

Erkən həyatı[redaktə | mənbəni redaktə et]

1937-ci ildə Karter (13 yaşında) iti Bozo ilə birlikdə

Cimmi Erl Karter 1 oktyabr 1924-cü ildə Corciyanın Pleynsdəki Wise Sanitarium (indiki Lillian G. Karter Tibb Mərkəzi) anasının qeydli tibb bacısı kimi işlədiyi xəstəxanada anadan olmuşdur. Karter, ABŞ-də bir xəstəxanada doğulan ilk prezident idi.[1] O, Bessi Lillian və Ceyms Erl Karterin ən böyük oğlu idi və 1635-ci ildə Virciniyada məskunlaşan ingilis mühacir Tomas Karterin nəslindəndir. Karterlərin çoxsaylı nəsilləri Corciyada pambıq fermerləri kimi yaşayırdılar. Karter eyni zamanda Kornell Universitetinin qurucusunun əcdadı olan Tomas Kornellin nəslindəndir və Riçard NiksonBill Geytslə qohumluğu çatır.[2]

Karterlərin ailə mağazası (Karterlər Boyhud fermasının bir hissəsi), Pleyns, Corciya

Pleyns Karterin anadan olduğu dövrdə 600 nəfərlik bir bumtoun idi. Karterin atası ümumi bir mağaza işlədən və kənd təsərrüfatına sərmayə qoyan müvəffəqiyyətli bir yerli iş adamı idi.[3] Əvvəllər Birinci Dünya müharibəsi əsnasında ABŞ Ordusunun Hərbi dəniz korpusunda ehtiyatda ikinci leytenant olaraq xidmət etmişdir.[3]

Ailə Karterin körpəlik dövründə bir neçə dəfə köçdü.[1] Karterlər, demək olar ki, tamamilə yoxsullaşmış Afroamerikalı ailələrinin yaşadığı Corciyanın Arçeri birgəyaşayış məskənində kirli bir yolda yerləşdi. Onların daha 3 övladı: Qloriya, Rus və Billi dünyaya gəlir. Karter valideynləri ilə çox yaxşı yola gedirdi, anası gec saatlara qədər işlədiyi üçün, uşaqlığında bir o qədər ünsiyyəti olmamışdı. Erl irqi ayrı seçkiliyə qarşı idi, oğluna qara dərili fermerlərin uşaqları iləoynamağa icazə verirdi. Karter, Erlın əkin sahəsindəki, yer fındığını böyüdüb, qablaşdırıb və satan öz əkin sahəsini böyütmüş təşəbbüskar bir gənc idi. Hətta, satın aldığı kirayə evlərinin bir hissəsini də icarəyə götürmüşdü.[1]

Təhsili[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karter 1937-dən 1941-ci ilə qədər Pleyns liseyində oxuyub. O vaxta qədər oxatma və Pleyns Böyük böhran illərində demək olar ki, xeyli zəifləmişdi, lakin ailə Franklin Delano Ruzveltin "Yeni xətt" siyasətinin əkinçilik subsidiyalarından bəhrələndi və Earl cəmiyyət rəhbəri kimi mövqe tutdu. Gənc Cimmi oxumağa həvəs göstərən, çalışqan bir tələbə idi. Karterin proqulu barədə yerli qəzetdə bildirilmişdi, baxmayaraq ki, onun qrupunun akademik nailiyyətlərinə sahib olan bir tələbə olduğu bəlli deyildi.[4] Karterin müəllimi Culiya Koleman xüsusilə ona güclü təsir göstərmişdi. Yeniyetmə ikən, Karter Pleyns liseyinin basketbol komandasında oynayırdı: Amerikanın Gələcək Fermerlərinə də qoşuldu və ağac emalına ömürlük maraq göstərdi.[4]

Dənizçi karyerası[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karter ABŞ-nin Hərbi Dəniz Akademiyasında oxumağı çoxdan xəyal edirdi. 1941-ci ildə Corciyanın Amerikus şəhərinə yaxın Corciya Saustvestern Dövlət Universitetində mühəndislik üzrə lisenziya kurslarına başlamışdır. Növbəti il Corciyanın Atlanta şəhərindəki Corciya Texnologiya İnstitutuna transfer oldu və 1943-cü ildə Hərbi Dəniz Akademiyasına qəbul oldu. O, yaxşı tələbə idi, akademiyanın təzə kurslarının aqressiv, bəzi mədəniyyətdən uzaq hərəkətlər sərgiləyən tələbələrindən fərqli olaraq, o, ehtiyatlı və sakit tələbə idi. Akademiyada təhsil alarkən Karter, bacısı Rutun dostu Rozalin Smitə aşiq olur. İkisi 1946-cı ildə məzun olandan az sonra evlənirlər.[5] Akademiyanın Nevi Midşipmen komandasının yaxın məsafəyə qaçış futbolçusu idi.[6] 1946-cı ildə 820 hərbi kursant işərisindən bakalavr dərəcəsi ilə 60-cı olaraq Akademiyanı bitirən Karter zabit olaraq işə başladı.[7] 1946–1953-cü illərdə Karter və Rozalin Atlantik və Sakit okean donanmalarında yerləşdiyi müddətdə Virciniya,Havay,Konnektikut,Nyu-YorkKaliforniyada yaşadılar.[8] 1948-ci ildə zabitlərin sualtı vəzifə hazırlığına başladı və ABŞ Pomfret (SS-391) sualtı qayığında xidmət etdi. 1949-cu ildə kiçik leytenant rütbəsinə yüksəldilmişdir. 1951-ci ildə dizel / elektrikli USS K-1, (a.k.a. USS Barrakuda) dəniz gəmisinə keçdi, komandir və icra məmuru olmaqla bir neçə vəzifədə xidmət etmişdir.[9]

Prezident Cimmi Karter və Admiral Hyuman Corc Rikover (sağda) USS Los Angeles (SSN-688) sualtı qayığında, 1977-ci il

1952-ci ildə, sonra kapitan Hyuman Corc Rikoverin başçılıq etdi Karter, ABŞ-nin Hərbi Dəniz Qüvvələrinin yeni qurulan atom sualtı qayığına keçdi. Rikoverin adamlara və maşınlara olan tələbkarlığı əfsanəvi idi və Karter daha sonra valideynlərinin yanında Rickoverin onun həyatına çox böyük təsir etdiyini dinləndirmişdi.[10] Rozalin uşaqları ilə Nyu-Yorkun Skenaktadi şəhərinə köçərkən, o, üç aylıq müvəqqəti vəzifə üçün Vaşinqtondakı ABŞ Atom Enerjisi Komissiyasının Dəniz Reaktorları şöbəsinə göndərildi. 12 dekabr 1952-ci ildə Kanadanın Çalk Rivə (Ontarionun qəsəbəsi) Nüvə termal raketinin nüvə Laboratoriyalarının baş vermiş qəza, milyonlarla litr radioaktiv süalar suya yayılması, reaktor binasının zirzəmisinin su basması ilə nəticələndi. Bu reaktorun nüvəsini xarab etdi.[11] Karter, Amerikanın və Kanadalı xidmət personalıyla birlikdə reaktorun bağlanmasına kömək etmək üçün ABŞ-nin texniki heyətinə rəhbərlik etmək üçün Çalk Rivəyə göndərildi.[12] Zəhmətli proses tələb olunur, komanda üzvlərindən hər birinə qoruyucu vasitə hədiyyə edildi. Prezidentliyi dövründə və sonra Karter, Çalk Rivədəki təcrübəsinin atom enerjisinə dair fikirlərini formalaşdırdığını söylədi və neytron bombasının inkişafını dayandırmasına səbəb oldu.[13]

1953-cü ilin mart ayında Karter, Skenektadidəki Yunion Kollecində nüvə silahı işini əhatə edən altı aylıq kreditsiz kurs başlatdı.[8] Onun niyyəti ABŞ-nin ilk iki nüvə sualtı gəmisindən biri olan USS Seawolf (SSN-575) da işləmək idi. Bununla yanaşı, Karterin atası Seawolfun inşası başlamazdan iki ay əvvəl öldü və Karter, ailənin yer fındığı ticarəti işinə başlaması üçün aktiv vəzifəsindən azad edildi. Skenektadiden ayrılmaq qərarına gəlmək çətin oldu. Çox köç etdikdən sonra məskunlaşmaq, Rozalinin həyatı üçün də rahat oldu. Pleynsdəki kiçik şəhər həyatına qayıtmaq "geriyə dönmüş monumental addım" kimi görünürdü. Digər tərəfdən, Karter çərçivəyə salınmış sərt hərbçi həyatını keçdi, daha çox atasının yolu kimi bir yol almağa can atdı. Karter 9 oktyabr 1953-cü ildə aktiv vəzifəsini tərk etdi.[14][15] 1961-ci ilə qədər Amerika Birləşmiş Ştatları Donanmasında ehtiyatda xidmət etdi və leytenant rütbəsi ilə xidməti tərk etdi.[16] Mükafatlarına İkinci dünya müharibəsi Zəfər medalı, Çin xidməti medalı, Milli Müdafiə xidməti medalı, Amerikan Kampaniya medalı da daxildir.[17]

Fermerlik[redaktə | mənbəni redaktə et]

Yaxın müddətdə Corciya Nümayəndələr Palatasına seçilən, nisbətən varlı adam olan Erl Karter, öldü. Lakin borclarına görə, var-dövlətinin varislər arasında bölünərkən, oğlu Cimmiyə nisbətən az miras qaldı. Bir il ərzində Cimmi, Rozalin və üç oğlu Pleynzdə ictimai evlərdə yaşadılar; Karter, vəzifəyə başlamazdan əvvəl subsidiya verilən mənzildə yaşamış yeganə ABŞ prezidentidir. Karter elmi və texnoloji mövzularda məlumatlı idi və o, ailənin yer fındığı biznesini genişləndirməyə başlamışdı. Hərbi dəniz donanmasından aqrobiznes işinə keçid çətin idi, çünki ilk illik məhsulu quraqlıq səbəbindən uğursuz oldu;Karter, fermanı əlində saxlamaq üçün bir neçə bankdan kredit çəkməyəy məcbur oldu. Rozalin isə işin gəlir-gedərlərini idarə etmək üçün mühasibatlığı öyrənərkən, o da dərslər aldı və kənd təsərrüfatı oxudu. İlk ilində çətinliklər olsa da, Karterlər biznesi böyüdərək, olduqca böyük müvəffəqiyyətlər qazandılar.[18][19]

Erkən siyasi karyerası,1963–1971-ci illər[redaktə | mənbəni redaktə et]

Corciya ştatının senatoru (1963–1967)[redaktə | mənbəni redaktə et]

İri gərginlik 1954-cü ildə ABŞ Ali Məhkəməsinin Brauna qarşı Təhsil Şurasında çıxan anti-seqreqasiya qərarı ilə alovlandı.[20] Karter irqi tolerantlığın və inteqrasiyanın tərəfdarı idi — bir məqamda, yerli Ağ Vətəndaşlar Şurası, yer fındığı anbarları olanlara qoşulmaqdan imtina edərkən, boykot etdi, amma düşmənlərindən çəkinərək, bu hisslərini özündə saxladı. 1961-ci ilə qədər cəmiyyətin və baptist kilsəsinin görkəmli üzvü və Florida ştatının Samter rayonunda məktəb idarə heyətinin sədri oldu, burada məktəb inteqrasiyasının lehinə daha yüksək səslə danışmağa başladı.[21] 1962-ci ildə Corciya Dövlət Senatı sisteminin ləğvi ilə bir ştat senatı vəzifəsi açıldı;Karter seçkidən 15 gün əvvəl bu vəzifəyə namizədliyini irəli sürdüyünü açıqladı. Siyasət və təşkilatçılıq instinkti olan Rozalin, onun kampaniyasına böyük dəstək oldu. İlkin nəticələr Karterin məğlub olduğunu göstərsə də, lakin bu Kuitman dairə (Corciya ştatı) rəisinin köməyi ilə Kuitman Dairəsi Demokrat partiyasının sədri Coe Hörst tərəfindən təşkil edilmiş saxta səsvermənin nəticəsi idi. Karter nəticələrə etiraz etdi;saxtakarlıq təsdiq edildikdə, qalibiyyəti ilə nəticələnən yenidən seçki keçirildi.[22][23]

Karter vəzifəyə başlayanda vətəndaş hüquqları hərəkatı yaxşı gedirdi. O, ailəsi ilə Con Kennedinin tərəfdarına çevrilmişdi. 1962-ci ildən başlayaraq, Corciyanın Amerikus şəhəri,[24] bütün ölkədə bənzər iğtişaşları əks etdirən qara etirazçıların kütləvi döyüldüyü və həbs olunduğu yer idi. Karter əvvəlcə, seqreqasiyaçı həmkarlarını özgəninkiləşdirməmək üçün hətta şəhərin çox hissəsini qütbləşdirmiş olsa da, bu mövzuda nisbətən sakit qaldı. O, bir neçə ayrı-ayrı məsələlər barədə danışdı;bilik testlərinə və Corciya konstitusiyasına edilən dəyişikliyə qarşı çıxışlar edərək, dinə etiqad etmək məcburiyyətində olduğunu hiss etdi.[25] Prezident Kennedinin öldürüldüyü anda, Karter, yer fındığı biznesinin sifarişçisi tərəfindən öldürülməsi barədə məlumatlandırıldı, Karterdən işindən uzaqlaşması istəndi. Daha sonra Karter bu sui-qəsdi "atam öldükdən bəri çəkdiyim ən böyük zərbə" olaraq dinləndirdi.[26]

Karter, iş yükü ilə ayaqlaşmaq üçün sürətli oxu kursları alan çalışqan bir qanunverici idi. İki il ərzində öz əlaqələri nəticəsində Dövlət Demokratik İcraiyyə Komitəsinə getdi, burada dövlətin qaydalarının yenidən yazılmasına kömək etdi. Tarixi yerlərin bərpası kimi layihələr üçün federal və dövlət qrantlarının verilməsinə nəzarət edən Qərbi Mərkəzi Corciya Planlaşdırma və İnkişaf Komissiyasının sədri oldu.[27]

Hovard Kelovey, noyabr 1964-cü ildə ABŞ Nümayəndələr Palatasına seçildiyi zaman, Karter dərhal ona hücuma keçməyi planlaşdırdı. İkisi əvvəllər iki illik kollecin dövlət tərəfindən dörd illik kollec proqramına qədər genişləndiriləcəyi ilə bağlı qarşıdurma aparmışdı; Karter maliyyənin onun alma materi, Corciya Sousvestern kollecinə getməsini istədi, lakin Kelovey maliyyənin Corciyanın Kolumbus şəhərinə getməsini istədi. Karter, Respublikaçı Keloveyi siyasətdə miras qalan sərvət və eqoistliyi təmsil edən bir rəqib kimi görürdü.[28]

Karter 1964-cü ildə ikinci dəfə iki illik müddətə yenidən seçildi.[29] Bir müddət Dövlət Senatında Təhsil Komitəsinə rəhbərlik etdi; ikinci müddətinin sonuna qədər də ABŞ Maliyyə Komitəsində oturdu. Müddəti bitmədən, o, ümumtəhsilin maliyyələşdirilməsini genişləndirmək və Corciyanın cənub-qərbində dörd illik proqram əldə etmək üçün bir qanun layihəsi hazırladı. Regional planlaşdırma işlərindən səmərəli istifadə etdi, özünü potensial seçicilərinə daha aydın göstərmək üçün dairə ətrafında çıxışlar edir. Müddətin son günü, Konqresə namizədliyini açıqladı.[30]

1966 və 1970-ci illər ştat qubernatorluğu seçki kampaniyaları[redaktə | mənbəni redaktə et]

1966-cı ildə Corciyanın dairəsindən 3-cü konqres seçimləri yarışında, may ayının ortalarında hazırkı prezident məyus oldu, Bo Kellovey, bundan imtina etdi və yerinə Corcuya qubernatorluğu vəzifəsinə namizəd olmaq qərarına gəldi. Kellovey,Demokrat partiyasından 1964-cü ildə Respublikaçılar partiyasına keçdi və 1876-cı ildən bəri Corciyanın qubernatorluğuna namizəd olan ilk respublikaçı olmasına baxmayaraq çox güclü namizəd idi. Dövlət Demokratları,Cənubun rekonstruksiyası dövründən bəri idarə etdikləri qubernatorluğu itirmək ümidi ilə vahiməyə düşdülər. Karter qubernatorluğu namizəd olmaq qərarına gəldi. Demokratik birincilikdə o, liberal keçmiş qubernator Ellis Arnall və mühafizəkar seqreqasiyaçı Lester Maddoksa qarşı qaçdı. Mətbuat konfransında ideologiyasını "Mühafizəkar, mülayim, liberal və orta yol" olaraq dinləndirdi. İnanıram ki, bundan daha qəliz bir insanam".[31] Demokratik birinciliyini itirdi, lakin üçüncü yerə namizəd olaraq kifayət qədər səs topladı, Arnall Maddoksu mütləq əksəriyyət sistemininə məcbur etdi. Maddoks Demokrat partiyasının qubernatorluq namizədliyi uğrunda Arnall üzərində səsverməni az dərəcədə qazandı. Ümumi seçkidə Kellovey səs çoxluğunu qazanmağa davam etdi, ancaq 50 faiz çoxluq qazandı, dövlət qaydaları, Demokrat partiyasının çoxluğuna sahib olan Corciya Nümayəndələr Palatasına Maddoksu qubernator seçməyə səlahiyyət verdi.[32] Nəticə çox borc içində qalan Karterə böyük zərbə oldu. Mübarizəni Kelloveydən xilas etmək cəhdi, separatçı Maddoksun seçilməməsi ilə nəticələndi.[32]

Karter kənd təsərrüfatına qayıtdı və sonrakı dörd il ərzində 1970-ci ildə qubernator vəzifəsinə növbəti kampaniyasını diqqətlə planlaşdırdı. Bu dövr Carter üçün mənəvi dönüş nöqtəsi idi; İncili,xristian dinini özundə daha da təkmilləşdirdi, digər dövlətlərdə bir neçə dini missiya həyata keçirməyə başladı. Bacısı Rut və Nibur Reynhold kimi liberal ilahiyyatçılardan ilham alaraq, özünü 1960-cı illərdə Amerikada böyüyən bir hərəkat olaraq yenidən doğulduğunu bildirdi. Son övladı Emi bu müddət ərzində,19 oktyabr 1967-ci ildə dünyaya gəldi.[33][34]

1970-ci ildə Corciyada qubernator seçkilərin nəticələri: Karteri dəstəkləyənlər mavi və Hol Syuitdən səs verənlər qırmızı rəngli olanlardır

Qubernator Maddoksa qubernator olaraq ikinci dəfə ardıcıl müddət istəməsi konstitusiya ilə qadağan edildi və beləliklə liberal keçmiş qubernator Karl Sanders,1970-ci il Demokrat partiyası birinciliyində Karterin əsas rəqibi oldu. Karter bu dəfə çap qrafikası və statistik təhlildən istifadə edırək daha müasir kampaniya apardı. Sorğu məlumatlarına cavab olaraq, Karter əvvəlkindən daha mühafizəkar mövqedə idi. Özünü populist kimi göstərdi, sərvətinə görə Sandersdən geridə idi (ona "Kafflinks Karl" etiketli) və onu Milli Demokrat partiyası ilə əlaqələndirirdilər. Sandersi korrupsiyada ittiham etdi, lakin mediya tərəfindən təzyiqə məruz qaldığı üçün heç bir dəlil gətirə bilmədi.[35][36] Kampaniya boyunca Karter,Alabamanın məşhur seseqreqasiyaçı sı Corc Uollesdən sonra həm qara səs, həm də "Uollas səsi" istədi. Martin Lüter Kinq və Endryu Yanq kimi qara dərili fiqurlarla görüşdü və qara dərililərin sahib olduğu bir çox müəssisədə oldu; o, həm də Uollesi təriflədi və onu Corciyada çıxış etməyə dəvət edəcəyinə söz verdi. Camaatdan asılı olaraq, özəl məktəbləri dəstəkləmədiyini bildirdi. İrqçiliyə münasibətini daha qabarıq şəkildə bildirdi: Karterin təşviqat kompaniyası köməkçiləri, rəqibi Sandersin qara dərili basketbol oyunçuları ilə çəkdirdiyi fotoşəkili yaydılar.[35][36]

Həmin sentyabr ayında Karter ilk səsvermədə Sandersin 38 % səsinə qarşı,0nu 49 % səs ilə qabaqladı. Sonrakı kampaniya daha da sərt oldu; vətəndaş hüquqlarını erkən dəstəklədiyinə baxmayaraq, Karterin kampaniyası Sandersi Martin Lüter Kinqi dəstəklədiyinə görə tənqid etdi, Karter, 60% səslə — 7% qaradərililərin səsi ilə qalib gəldi və Respublika Hol Syuit yerli xəbər kanalı üzərindən asanlıqla ümumi seçkini qazandı. Seçildikdən sonra Karter sərt mövqeyini dəyişdi və Corciyanın irqçi siyasətinə qarşı danışmağa başladı. Qara dərili ştat senatoru Liri Conson Karteri dəstəklədiyini dilə gətirərək, "Niyə bu cür ultra-mühafizəkar kampaniya apardığını başa düşürəm … Bir irqçi olmadan bu dövləti qazana biləcəyinizə inanmıram".[35]

Corciya ştatının qubernatoru (1971–1975)[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karterin Corciya ştatının qubernatoru kimi rəsmi portreti

Karter 12 yanvar 1971-ci ildə Corciyanın 76-cı qubernatoru olaraq and içdi. Açılış nitqində o bildirdi:"İrqi ayrı-seçkilik dövrü bitdi…. Heç bir kasıb, kəndli, zəif və ya qara insan heç bir zaman təhsil, iş və ya sadə ədalət imkanından məhrum olmaq üçün əlavə yük daşımamalıdır".[37] Kütlə, Corciyanın siyasi mədəniyyəti və xüsusilə Karterin seçki kampaniyası ilə sərt şəkildə ziddiyyət təşkil edən bu mesajdan şok olduğunu bildirdi. Bu seçki zamanı, Karteri dəstəkləyən bir çox seqreqasiyaçı xəyanət etdilmiş kmim hiss etdi. Time, Karter illüstrasiyasını əks etdirən mütərəqqi bir hekayəni əks etdirərək,"Yeni Cənubi" qubernatorları həmin ilin bir may 1971-ci ilində seçildi.[38][39][40]

Karterin qubernator vəzifəsini icra edən Lester Maddoks, leytenant qubernator oldu. Karter Maddoksu təsdiqlədi, hər ikisi lisenziya üçün kampaniya aparmadı.[41] Hər ikisi dörd illik xidmət illərində çox ümumi mübarizələr tapdılar. ABŞ Senatının müvəqqəti prezidenti Riçard Rassell (kiçik), Karterin vəzifəsinin ikinci həftəsində vəzifəsindəcə öldü; yeni and içmiş qubernator, Rasselliin 1 fevralda ölümündən bir həftə sonra Senatda tamamlanmamış müddətini dolduracaq,[42] Dövlət Demokrat partiyasının sədri, Deyvid H. Qambrelli təyin etdi.[43]

Karter siyasi lütfkarlıqda istəksiz idi və qanunverici orqan onunla işləməkdən əsəbiləşirdi.[44][45] Ştat hökumətinin mürəkkəbliyini azaltmaqla qubernatorun səlahiyyətlərini təcavüzkar şəkildə genişləndirməyə çalışdı. Buna görə, o, icra strukturlarının dəyişdirilməsini təklif etməyə və bu barədə səs verməyə imkan verən qanun layihəsini müzakirə etdi.[44] Dövlət idarələri daxilində sıfır əsaslı büdcə tətbiq etdi, qubernatorun təyin etdiyi hakimlərin etimadnamələrini yoxlayan Məhkəmə Seçki Komissiyasını əlavə etdi. Yenidənqurma planı 1972-ci ilin yanvar ayında təqdim edildi, ancaq qanunverici orqanlarda xoş qəbul edilmədi.[46] Lakin iki həftə davam edən danışıqlardan sonra iclasın son günü gecə yarısında qəbul edildi. Nəticədə 300-ə yaxın dövlət qurumunu 22-də birləşdirdi — bu onun prezidentliyə namizədliyini vurğulayacağı bir həqiqətdir, buna baxmayaraq ümumi xərclərə qənaət edildiyi mübahisəlidir.[47]

3 aprel 1971-ci il tarixli televiziya çıxışında Karterdən Corciya qubernatoru və leytenant qubernatorluğuna namizədlərin eyni xidmət siyahısında çalışması tələbinin tərəfdarı olub-olmadığı soruşuldu. Cavab verdi: "Heç vaxt həqiqətən Corciyada leytenant qubernatora ehtiyac duyduğumu düşünməmişəm. Leytenant qubernator hökumətin icra hakimiyyətinin bir hissəsidir və mən ştat senatında olduğumdan bəri həmişə icra hakimiyyətlərinin ayrı olmasını hiss etmişəm." Daha sonra Karter belə bir məhdudiyyətin qoyulması üçün düzəliş etməyəcəyini açıqladı.[48]

8 iyul 1971-ci ildə, Corciyanın Kolumbus şəhərində çıxış edərkən, Karter, hər hansı potensial zorakılığın önündə, dövlət daxilində olan məsələlərin həlli istiqamətində işləyəcək olan Corciya İnsan Hüquqları Şurasını yaratmaq niyyətində olduğunu bildirdi..[49]

13 iyul 1971-ci il tarixli mətbuat konfransında, Karter,1972-ci il maliyyə ilinin sonuna qədər 57 milyon kəsirin qarşısının alınması üçün yardım xərclərini azaltmaq üçün şöbə müdirlərinə əmr verdiyini elan edərək, hər bir dövlət idarəsinə təsir göstərəcəyini bildirdi və dövlət idarələri ayrılmış vəsaitlərdən tam şəkildə istifadə etməyə davam edərsə hökumətin götürdüyü gəlirdən 5% daha çox itirəcəyini təxmin etdiyini bildirir.[50]

13 yanvar 1972-ci ildə, Karter, dövlət qanunvericiliyindən həbsxanada islahat proqramları ilə birlikdə Erkən Uşaq İnkişaf Proqramı üçün maliyyə təmin etməsini və təxminən bütün dövlət işçiləri üçün 48 milyon vergi ödəməsini istədi.[51]

1972-ci il aprelin 20-də Karter, dörd məhkəmə islahatı tədbirlərinin görülməsi üçün üç nəfər hakimin federal panelinin istifadəsinə dair tövsiyələrin nəzərdən keçirilməsi üçün xüsusi iclas çağırışı verdi.[52]

1972-ci ilin aprelində Karter, Corciya ilə potensial ticarət sövdələşməsi üçün Latın AmerikasıCənubi Amerikaya səyahət etdi. Karter, Braziliya prezidenti Emilio Qarrastazu Medisi ilə görüşdüyünü bildirdi və bəziləri tərəfindən mərhum prezident Con Kennedi ilə müqayisə edildi.[53]

Vətəndaş hüquqları Karter üçün prioritet məsələ idi. Qara dərili dövlət işçiləri, hakimlər və idarə heyəti üzvlərinin sayını artırdı.[54] Ona potensial görüşlər barədə məsləhət vermək üçün qaradərili Rita Cekson Samuelsi işə götürdü. Kapitoli binasına (ABŞ Konqresi) Martin Lüter Kinq və digər iki məşhur qara dərili Corciyalının portretlərini yerləşdirdi.[55] Yenə də Karter mühafizəkar müttəfiqlərinin də rahat olması üçün çalışırdı. 31 yanvar 1973-cü ildə Florida qubernatoru Rubin Askyu ilə birgə qatıldığı televiziyadakı çıxışı zamanı, Karter, məktəblərdə inteqrasiyanı sürətləndirmək məqsədilə, avtobusla məşğul olmağı qadağan edən bir konstitusiya dəyişikliyini dəstəklədiyini bildirdi.[56] He co-sponsored an anti-busing resolution with George Wallace at the 1971 National Governors Conference,[54] Karterin də ev sahibliyi etdiyi 1971-ci il Milli Qubernatorlar Konfransında Corc Uollasla birlikdə anti-avtobus qətnaməsində həmfikir olduğunu bildirdi.[57] ABŞ Ali Məhkəməsi, Furman Corciyaya qarşı edam hökmünü çıxardıqdan sonra (1972), Karter, məhkəmənin etirazlarına cavab verən yenidən işlənmiş ölüm cəzası nizamnaməsini imzaladı və bununla da ştatda tətbiq olundu. Daha sonra Karter edam hökmünü təsdiqlədiyinə görə peşman olduğunu söyləyərək dedi: "Mən indiki kimi ədalətsizliyi görmədim".[58]

Karter,Corciyanın varlı və yoxsul bölgələrindəki məktəblərə bərabər dövlət yardımı göstərən, əqli qüsurlu uşaqlar üçün icma mərkəzləri quran və məhkumlar üçün təhsil proqramlarını artıran qanunverici orqan vasitəsilə islahatlara təkan verdi. Hakimlərin və əyalət rəhbərlərinin təyin edilməsi proqramı ilə qürur duydu. Bu proqram çərçivəsində bütün bu təyinatlar siyasi nüfuza deyil, ləyaqətə əsaslanırdı.[59][60]

Daha mübahisəli qərarlarından birində,[61] o,Corciyanın Flint çayında bənd tikmək planına veto qoydu. Çayı və ədəbiyyatı özü üçün araşdırdıqdan sonra, ABŞ Mühəndislər Korpusunun həm layihənin dəyərini, həm də bölgəyə təsirini əhəmiyyətli dərəcədə qiymətləndirmədiyini etiraf etdi. Bu veto ümumdünya ekoloqlarının diqqətini çəkdi.[55]

Leytenant Uilyam Kelli hərbi məhkəmədə mühakimə olunduğu zaman və siyasi qütbləşən bir məsələ olan Cənubi Vyetnamdakı Vyetnam qətliamındakı roluna görə ömürlük məhkum edildi, Karter Kelliyə birbaşa haqq verməkdən çəkinirdi. Bunun əvəzində "Amerika Döyüşən Adam Günü" təsis etdi və corciyalılardan hərbi dəstək üçün işıqlarının bir həftə yanılı qalmalarını istədi.[62]

Milli ambisiya[redaktə | mənbəni redaktə et]

Corciyanın konstitusiyasına əsasən, Karter yenidən seçilmək üçün namizəd ola bilməzdi. Potensial prezident seçkilərinə baxaraq, Karter, milli siyasət və ictimai çıxışlarla məşğul idi. Bir neçə cənub planlaşdırma komissiyasına adı verildi və 1972-ci il Demokratik Milli Konvensiyanın nümayəndəsi oldu, ABŞ-nin liberal senatoru Corc Makhovern, ehtimal ki, prezidentliyə namizəd oldu. Karter, mühafizəkarlardan, anti Makjovern seçicilərindən dəstək yığmağa çalışdı. Özünü qismən Corc Uollasdan uzaqlaşdırmaq üçün, senator Henri Cekson Martini təsdiqlədi. Karter hələ o vaxt kifayət qədər qaranlıq idi, və üçbucaqlama cəhdləri uğursuz oldu; 1972-ci il Demokrat vəsiqəsi Makhovern və senator Tomas İqltona verildi.[63][qeyd 1] Avqustun 3-də Alabama ştatının Birminqem şəhərində Karter Uollas ilə görüşərək Demokrat partiyasının noyabr seçkiləri zamanı məğlubiyyətinin qarşısını almağı müzakirə etdi.[64]

1972-ci ilin noyabrında Makhovern məğlubiyyətindən sonra, Karter, yeni başlayan təşviqat heyəti ilə mütəmadi görüşməyə başladı. O, sakitcə 1976-cı il üçün prezidentliyə namizədliyini irəli sürməyi qərar vermişdi. Dayağını gücləndirmək üçün Milli İdarəçilər Dərnəyinin sədri olmağa müvəffəq olmadı. Devid Rokfellerin təsdiqlənməsi ilə 1973-cü ilin aprelində Üçtərəfli Komissiyaya üzv oldu. Növbəti il Demokratik Milli Komitənin qurultay sədri seçildi.[65] 1973-cü ildə, bir qrup məşhur panelistin, onun fəaliyyətini müəyyən edəcək "Mənim yolum nədir?" adlı oyun şousuna çıxdı. Heç kim onu tanımadı və kino tənqidçisi Gene Şalitin qubernator olduğunu düzgün təxmin etməsindən əvvəl bir neçə sual-cavab verdi.[66] 1973-cü ilin may ayında Karter, Demokrat partiyasını, prezident Riçard Niksonun istefası ilə nəticəlinən Uotergeyt qalmaqalını[67] siyasiləşdirməməsi barədə xəbərdar etdi.[68]

1976-cı il prezident kampaniyası[redaktə | mənbəni redaktə et]

Demokratik partiyası daxili namizədin müəyyən edilməsi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Demokrat partiyasından prezdenliyə namizəd kampaniyasından Cimmi Karter.

12 dekabr 1974-cü ildə Karter,Vaşinqtondakı Milli Mətbuat Klubunda, Amerika Birləşmiş Ştatları prezidentliyinə namizədliyini elan etdi. Onun nitqində qeyri bərabər, optimist və dəyişiklik mövzular öz əksini tapırdı.[69][70]

Karter Demokrat partiyasından namizədliyini verdikdə, o, ölkənin daha yaxşı tanınan siyasətçilərinə qarşı şansları az idi; adının tanınması iki faiz idi. 26 yanvar 1976-cı il tarixli Hellap İnstitutunun keçirdiyi sorğuya görə, Karter, Demokrat partiyası seçicilərinin yalnız dörd faizinin səsini almışdı. Halbuki "1976-cı il martın ortalarına qədər Karter Demokrat partiyası prezidentliyə namizədlik uğrunda fəal namizədlərdən yalnız qabaqda deyildi, o, həmçinin prezident Cerald Fordan bir neçə faiz səslə üstün idi " deyə Şoup bildirdi.[71] Prezident Riçard Niksonun Uotergeyt qalmaqalı seçicilərin düşüncəsində hələ təzə olduğundan, Karterin Vaşinqtondan kənarda mövqeyi qənaətbəxş idi. Hökumətin yenidən qurulmasını təbliğ etdi. Karter "Niyə ən yaxşı deyil?"in (ing. Why Not the Best) çapı onu,1976-cı ilin iyun ayında özünü Amerika ictimaiyyətinə tanıtmaq üçün kömək etdi.[72]

Karter,AyovadaNyu-Hempşirdə Fraksiyalar Konqresində birinciliyini qazanaraq ilk sırada iştirakçı oldu. İki əsaslı strategiyadan istifadə etdi: Corc Uollasa daha çox səbirlə tab gətirən Alabamanın cənubuna, Karter mötədil, sevimli oğlu kimi yürüdü. Uollsun gücünün zəiflədiyini sübut etdikdə, Karter bölgədə güc sahibinə çevrildi. Şimalda, Karter əsasən mühafizəkar xristian və kəndli seçicilərinə müraciət etdi; əksər əyalətlərdə çoxluq qazanmaq şansı az idi. Ən böyük vahid bloku quraraq bir neçə Şimal ştatında qalib gəldi. Karterin strategiyası başqa bir namizədin oradakı təsir dairəsini genişləndirmədən əvvəl bir bölgəyə çatmasını əhatə edirdi. O, 50.000 mil (80.000 km) məsafəni qət etmiş,37 ştata baş çəkmiş və digər namizədlərin yarışa girməsindən əvvəl 200-dən çox nitq söyləmişdir.[73] Initially dismissed as a regional candidate,[74] Əvvəlcə bölgə namizədi olaraq vəzifəsindən kənarlaşdırılan Karter ən təsirli milli strategiyaya sahib demokrat olduğunu sübut etdi və namizədliyini irəli sürdü.

Karter və prezident Cerald Fordun Filadelfiyanın Volnat Street teatrındakı debatı

Lourns Şoupun 1980-ci ildə ''Karterin Prezidentliyi və uzaq məsafə" adlı kitabında qeyd etdiyi kimi, milli xəbər mediası Karteri kəşf etdi və tanıtdı:

Karterin əleyhdarlarının etmədiyi şey kütləvi rabitə mediasının elit sektorlarının qəbulu və dəstəyi idi. Onların Karter və onun kampaniyasını əlverişli şəkildə işıqlandırması, ona rəy sorğularının zirvəsinə raket kimi bənzər bir təklif verməsi idi. Bu, Karterin əsas seçki qələbələrini qazanmasına kömək etdi, ona 9 ay qısa bir müddətdə bəlli bir ictimai xadimdən seçilmiş prezidentə qədər yüksəlməsinə imkan verdi.[75]

1976-cı ilin aprelindəki prezidentlik kampaniyası zamanı Karter bir müsahibəsində bildirdi: "Mənim qonşuluqlarımızın etnik təmizliyini qorumağa çalışan bir cəmiyyətə qarşı bir şeyim yoxdur."[76] Onun bu açıqlaması açıq mənzil qanunlarına dəstək olaraq nəzərdə tutulmuşdu, lakin hökumətin "qara dərili ailələri yalnız bir növ inteqrasiya yaratmaq üçün ağ dərili ailələrin məhəllələrinə soxmaq" cəhdlərinə qarşı çıxdığını ifadə etdi.[76]

Karterin kampaniyası müddətində söylədiyi mövqelərə konqres kampaniyalarının dövlət tərəfindən maliyyələşdirilməsi,[77] federal istehlakçı müdafiəsi agentliyinin yaradılması üçün dəstək,[78] creating a separate department for education,[79] təhsil üçün ayrıca bir şöbə yaratmaq,Sovet İttifaqı ilə nüvə silahının istifadəsinə qarşı sülh müqaviləsi imzalamaq,[80] reducing the defense budget,[81] müdafiə büdcəsini azaltmaqla, aşağı və orta gəlirləri olan vergi ödəyicilərinə vergi azaldılması ilə yanaşı,"daha yüksək gəlir əldə edənlərə qarşı əhəmiyyətli artım" tətbiq edən bir vergi təklifi,,[82] Sosial Təminat Qanununa çoxsaylı düzəlişlər etmək[83] və səlahiyyət müddətinin sonuna qədər tarazlaşdırılmış büdcəyə sahib olmaq daxil idi.[84]

1976-cı il ümumi seçkisi[redaktə | mənbəni redaktə et]

1976-cı il seçkilərinin seçki xəritəsi

15 iyul 1976-cı ildə, Karter özünə Minnesotanın senatoru Volter Mondeyli, özünə tərəfdaş seçdi.[85] Çıxışlarında Vaşinqtona hücum etdi; millətin yarası üçün dini sakitçiliyi təklif etdi.[86]

Karter və Cerald Ford 1976-cı il seçki kampaniyasında üç televiziya debatında qarşılaşdılar.[87] Debatlar 1960-cı ildən bəri ilk prezident debatları idi.[87][88]

Karter, seçkidən bir neçə həftə əvvəl qəzet köşklərini tutmuş,Playboyun 1976-cı il noyabr sayı üçün çəkilmiş Robert Sker ilə görüşdü. Onun dinlə bağlı fikirlərini müzakirə edərkən Karter dedi: "Mən şəhvətlə bir çox qadına baxdım. Dəfələrlə ürəyimdə zina etdim."[89][90]

Karter yarışa Fordun üstünlüyü ilə başladı, kampaniya gedişatında boşluğu azaltmış, lakin 2 noyabr 1976-cı ildə Cerald Ford qəti şəkildə Karterə məğlub oldu. Karter, Fordun 48,0 % səsinə qarşılıq,50,1 % səslə qalib oldu, Fordun 240 seçici səsinə qarşılıq,297 seçici səsi aldı.[91] Karter — məğlub olmuş Fordun 27 ştatına qarşılıq 23 ştatda səs çoxluğuna sahib idi —hələ Karter,Dvayt Eyzenhaverdən bəri, hər hansı rəhbər olmadan ən çox səs faizi(50,1%) ilə qalib gəlmişdi.

Prezidentlik (1977–1981)[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karterin vəzifəsinə davam etdiyi dövr inflyasiya və tənəzzülün davam etdiyi, eyni zamanda 1973-cü il neft böhranı dövrü idi. Onun ilk sərəncamlarına arasında, Vyetnam müharibəsi dövründəki hərbidən yayınanlar üçün amnistiya elan edən bir sərəncam verərək, 4483 Müraciətnaməsi idi.[92][93] 7 yanvar 1980-ci ildə Karter, Chrysler Anonim şirkətinin 1979-cu il tarixli "Kredit Zəmanət Qanunu kimi tanınan 96–185" nömrəli dövlət qanununa imza ataraq,3.5 milyard dollar (2019-cu ildə 10.86 milyard dollara bərabər) ilə Chryslerşirkətinə yardım etdi.[94]

Karter, Kemp-Devid müqaviləsini imzalamaqla dünyanın ən aydın şəkildə Yaxın Şərqdəki müxtəlif münaqişələrini sakitləşdirməyə çalışdı;Panama kanalını Panamaya vermək;[95] sovet lideri Leonid Brejnev ilə SALT II nüvə silahlarının azaldılması müqaviləsinin imzaladı. Prezdentliyinin son ili, İran girov böhranı ilə zədələndi, bu da 1980-ci il seçkilərində Ronald Reyqana uduzmasına yol açmış oldu.[96]

Nizamlama[redaktə | mənbəni redaktə et]

Prezident Cimmi Karterin Vaşinqtondakı Milli Portret Qalereyasında nümayiş olunan portreti. Robert Templetonun çəkdiyi portret.

22 noyabr 1976-cı ildə Karter, seçildikdən sonra Vaşinqtona ilk səfərini etdi, İdarəetmə Ofisinin direktoru Ceyms Lynn və ABŞ Müdafiə naziri Donald Ramsfeld ilə Prezidentin qonaq evində Bleyr Evdə görüşdü və prezident Cerald Ford ilə günortadan sonra Ağ Evdə görüş keçirdi.[97] Ertəsi gün Karter, kabinet üzvləri ilə görüşlərinin "çox faydalı" olduğunu ifadə edərək konqres rəhbərləri ilə görüşdü və Fordun bir şeyə ehtiyac duyduğu təqdirdə kömək edəcəklərini söylədi.[98]

3 dekabr 1976-cı il tarixindəki mətbuat konfransında Karter, Sayrus Robert Vensi ABŞ dövlət katibi və Tomas Bert Lansı maliyyyə direktoru təyin etdi.[99] Dekabrın 9-da Bleyr evində nizamlama məsləhətçiləri ilə görüş zamanı Karterə mənzil, nəqliyyat, şəhər inkişafı sahəsində islahat planları təqdim edildi.[100] Dekabrın 13-də Karterin seçimi Seçki Kolleci tərəfindən təsdiqləndi.[101] Dekabrın 20-də Karter Xuanita Morris Krepsi ABŞ Ticarət naziri, Qriffin Boyet Belli ABŞ-nin Baş prokuroru və Robert Selmer Berqləndi ABŞ Kənd Təsərrüfatı naziri təyin etdi.[102]

4 yanvar 1977-ci ildə, Karter, yer fındığı biznesini etibarlıların əlinə buraxaraq potensial maraq toqquşmalarından azad olacağını söylədi.[103][104] Yanvarın 6-da Karter Mennin keçmiş qubernatoru Kennet Mervin Kyörtisi Demokratik Milli Komitənin sədri vəzifəsinə təyin etdi.[105] Yanvarın 13-də Karter,Yaponiya, Fransa, AlmaniyaBöyük Britaniyanın xarici liderləri ilə görüşdə komunist olmayan ölkələr üçün iqtisadi zirvə toplantısı qurdu. Konfrans aprel ayına təyin edildi. Yanvarın 18-də Karter Con Fransis Olearı Federal Enerji İdarəsinin inzibatçısı, Uilyam Nordhaus və Lili Emli Qremlini İqtisadi Müşavirlər Şurasına üzv, Entoni Marton Salamonu Maliyyə İşləri üzrə müşavir, Fred Berqsteni Maliyyə Nazirinin köməkçisi və Kennes Akelson isə Xəzinədarlıq katibinin müavini təyin etdi.[106]

Daxili siyasət[redaktə | mənbəni redaktə et]

ABŞ enerji böhranı[redaktə | mənbəni redaktə et]

18 aprel 1977-ci ildə Karter, 1970-ci illərdəki ABŞ enerji böhranının müharibənin mənəvi ekvivalenti olduğunu bildirərək televiziya ilə çıxış etdi. Bütün ABŞ vətəndaşlarını enerjiyə qənaətə çağırdı və Ağ Evə günəş enerjisi quraşdırtdırdı.[107][108] Ağ Evdə istiliyə qənaət edərək sviter geyinirdi.[109] 4 avqust 1977-ci ildə Karter, on bir ildə ilk yeni kabinet mövqeyini meydana gətirərək,1977-ci il ABŞ Energetika Nazirliyinin qurulması haqqında qanun imzaladı.[110] İmzalanma mərasimi zamanı Karter, qanunvericiliyin zəruriliyinə səbəb olan "enerji çatışmazlığı böhranından" bəhs etdi.[111] 29 sentyabr 1977-ci il tarixli bir mətbuat konfransının əvvəlində, əvvəlki mətbuat iclasında enerji mövzusunda yaxşı qarşılaşmadığı təəssüratı altında, Karter, Nümayəndələr palatasının beş ay əvvəl etdiyi enerji təklifinin "demək olar ki, hamısını" qəbul etdiyini və kompromisin "hərtərəfli enerji proqramının qurulmasında dönüş nöqtəsi" adlandırdığını bildirdi.[112] 1978-ci ilin oktyabr ayının 13-də yarımillik müzakirədən sonra Konqres Energetika haqqında qanun qəbul etdi.[113]

1978-ci ildən 1992-ci ilə qədər Çin lideri olan Den Syaopinin Karter ilə (sağda) görüşü

12 yanvar 1978-ci ildəki mətbuat konfransı zamanı Karter, enerji islahatı təklifi ilə bağlı davam edən müzakirələrin, qanunun icrası ilə həll edilməsi lazım olan milli məsələlərə mane olmaqla yanaşı,"uzun və bölücü və çətin olduğunu" söylədi.[114] 11 aprel 1978-ci il mətbuat konfransında Karter, prezident olduğundan bəri ən böyük sürprizini "bir xəyal qırıqlığı içində" Konqresin xüsusilə enerji islahatı qanunlarına istinad edərək qanun qəbul etməkdə çətinlik çəkdiyini söylədi: "Mən bir il əvvəl aprel ayında, bu məsələni bir il sonra hələ həll olunmayacağını Konqresə təklif etdikdə heç vaxt xəyal qurmamışdım."[115]

1 mart 1979-cu ildə Karter, Konqresin tələbi ilə benzindən istifadə planını təqdim etdi.[116] 5 apreldə, enerjiyə qənaət edilməsinin vacibliyini vurğuladığı bir nitqlə, çıxış etdi.[117] 30 aprel mətbuat konfransı zamanı Karter, Ev Ticarət Komitəsinin benzin nisbət planını təsdiqləməsinin "vacib" olduğunu söylədi, Konqresi təklif etdiyi bir neçə başqa enerjiyə qənaət planlarını keçirməyə çağırdı.[118] 15 iyul 1979-cu ildə,amerikalıların Karter vəzifəyə gəlməzdən əvvəl,[119] 1960–1970-ci illərdə baş verən hadisələrdən inam böhranı ilə üzləşdiyinə inanan, Patrik Kaddellin tövsiyəsi ilə, Karter, Amerika xalqı arasında "güvən böhranı" nitqi ilə milli televiziya ilə çıxış etdi.[120] Bu, Karterin, qarışıq reaksiyalar və ritorikadan istifadəsi ilə yadda qalan,"uğursuz" çıxışı,[119] kimi göstəriləcəkdir.[121][122][123] Çıxışın mənfi qəbulu, Karterin enerji böhranı ilə əlaqədar səylərini ifadə etməməsi ilə əlaqədar bir fikirdən irəli gəldi.[124]

Konqreslə münasibətlər[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karter Vaşinqtonun qaydaları ilə getməkdən imtina etdi.[125] O, heç vaxt telefon danışıqlarını geri çevirmədi. Sözdə təhqirlərdən istifadə etdi və siyasi nemətləri geri döndərməkdə istəksiz idi, bu onun ABŞ Konqresi vasitəsilə qanun qəbul etmək qabiliyyətinin olmamasına səbəb oldu.[126] 23 fevral 1977-ci ildə keçirdiyi mətbuat konfransı zamanı Karter, konqreslə qarşıdurmaya girməsinin "qaçılmaz" olduğunu bildirdi və Konqreslə "böyüyən əməkdaşlıq duyğusu"nu tapdığını və keçmişdə hər iki partiyanın konqres üzvləri ilə görüşdüyünü əlavə etdi.[127] Karter, vəzifədə olduğu ilk 100 gündə istədiyi kimi,[128] partiyasının üzvlərindən müxalifət olmasına baxmayaraq Konqresin bir neçə su layihəsini ləğv etdirə bildi.[129] Ağ Evlə Konqresin arasındakı qırılma nəticəsində, Karter,Demokrat partiyasının liberal qanadının siyasətə qarşı ən sərt olduğunu söylədi, bunu prezidentlik istəyən Edvard Kennediyə (Ted) bağladı. 74 konqresmendən dəstək alacağını düşünən Karter,"donuz əti bareli" olduğunu iddia etdiyi 19 layihədən "hit siyahı" nəşr etdirdi, iddia etdiyi xərclər, hər hansı bir qanunvericiliyə daxil edilərsə,veto ilə nəticələnəcəkdi.[130] Yenə də Konqres Demokratlarla ziddiyyətdə idi, Nümayəndələr Palatasının spikeri Nensi Pelosi, ənənəvi olaraq Konqresin rolunu davam etdirən bir prezidentin uyğunsuzsuzluğu bildirdi. Karter bir çox "hit siyahı" layihələrini özündə cəmləşdirən qanun layihəsinin imzalanması ilə də zəiflədi.[131] 23 iyun 1977-ci ildə, Demokratik Milli Komitə üçün pul yığımı yeməyində iştirak edən Karter,"Düşünürəm ki, bu gecə də Konqreslə yaxşı bir iş əlaqəmizi inkişaf etdirdiyimizi qeyd etmək lazımdır. 8 il ərzində ədalətsiz hökumətimiz var. İndi tərəfdaş hökumətimiz var."[132] 28 iyul mətbuat konfransında, prezidentliyinin ilk altı ayını qiymətləndirərək, Karter Konqres haqqında anlayışından danışdı: "Konqresə daha çox fərd olaraq hörmət etməyi öyrəndim. Konqresin ayrı-ayrı üzvlərinin konkret mövzulardakı yüksək dərəcədə cəmlənmiş təcrübə və biliklər məni heyran etdi, onlar uzun illər bir alt komitənin və ya komitənin sədri olmuşlar və diqqətlərini heç vaxt təsəvvür edə bilməyəcəyim hökumət həyatının bu xüsusi tərəfinə yönəltmişlər."[133]

10 may 1979-cu ildə Ağ Ev Karterə qaz norması planı hazırlamaq səlahiyyətinin verilməsi əleyhinə səs verdi. Ertəsi gün, Karter Ağ Evdəki Oval kabinetdə səsvermə və nəticəyə görə özünü Amerika hökuməti üçün utanc verici biri kimi təsvir etdi:"Ev üzvlərinin əksəriyyəti millətimiz üçün potensial, ciddi bir təhlükə ilə əlaqədar məsuliyyəti, siyasi məsuliyyəti öz üzərinə götürmək istəmir." Ağ Ev üzvlərinin əksəriyyətinin "yerli və ya paroxial maraqlara" daha çox əhəmiyyət verdiklərini söylədi, Konqresin aşağı palatasına növbəti 90 gündə öz rasional planını tərtib etməklə etiraz etdi.[134] Karterin açıqlamaları, şərhlərinin bir prezidentin rəsmi açıqlamalarına uyğun gəlməməkdə günahlandıran Ağ Ev Respublikaçıları tərəfindən tənqidlə qarşılandı. Demokratlardan 106-sı onun onun təklifinə qarşı olduqlarını bildirdilər.[135] 25 iyul 1979-cu il mətbuat konfransının əvvəlində Karter ABŞ-nin gələcəyinə inananları və onun təklif etdiyi enerji proqramını Konqreslə danışmağa çağırdı, onun təkliflərini tətbiq etmək məsuliyyəti daşıyırlar.[136] Enerji təklifini New York Times belə şərh etdi:"Pennsilvania prospektində, küçələrindəki gəzişən şərhlər, Konqreslə prezident arasında inam böhranının olduğunu göstərir, prezidentin qanunverici proqramını sarsıdan və gələn ilki kampaniyada vacib bir məsələ halına gətirəcək şübhə və inamsızlıq hissini verir."[137]

İqtisadiyyat[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karterin prezidentliyi, təxminən iki bərabər dövrün iqtisadi tarixinə sahib idi, ilk iki il,1970-ci ildəki tənəzzüldən bəri ən aşağı səviyyədə sabit investisiya qoyulmuş və işsizliyi 9% səviyyəsində qoyan,[138] 1973–1975-ci illərin dünya iqtisadi böhranınından sonra davam edən bərpa dövrü idi[139] və son iki ildə işsizliyin yüksəlməsi, infilyasiyanın güclü inkişafı, enerji böhranı, büdcənin azalması, sürətlə silahlanmanın yüksəlişi, sosial ziddiyyətlərin kəskinləşməsi – bütün bunlar ABŞ-nin sosial-iqtisadi vəziyyətini xarakterizə edən əsas cəhətlər idi.[140][141] Dövlət məlumatlarına əsasən ölkənin iqtisadiyyatında normalaşdırma işi aparıldıqdan sonra işsizliyin səviyyəsi tədricən aşağı düşmüşdür.[141] Bu məlumat 1976-cı ildə 7,7%,[142] 1977-ci ildə 6,6%,1978-ci ildə 5,8% təşkil etmişdir.[143] Lakin 1979-cu ildə işsizlərin sayı artaraq 6 milyondan yuxarfı olmuşdur ki,[139] bu da 5,9% təşkil etmişdir 1979-cu ildə prezident həmçinin "Qaydaya salma şurası" təsis etmişdir. Bütün bunlar ölkədə iqtisadiyyatın nizama salınmasında dövlət-inhisarçı kapitalizminin aşağı keyfiyyətliliyini göstərirdi.[144] Federal Ehtiyat Şurasının sədri Corc Uilyam Miller tərəfindən qəbul edilən nisbətən pul-kredit (monetar) siyasəti,1976-cı ildəki 5,8% -dən 1978-ci ildə 7,7% -ə qədər artaraq bir qədər daha yüksək inflyasiyaya səbəb oldu. Dünyanın ən yaxşı neft ixrac edən karteli[145] olan OPEC tərəfindən xam neft qiymətlərinin qəfil iki dəfə artması inflyasiyanı 1979-cu ildə orta hesabla 11,3% və 1980-ci ildə 13,5% səviyyəsində ikiqat səviyyəli səviyyəyə qaldırmağa məcbur etdi.[138] 1979-cu il yay tətil mövsümü başlayanda qəfil benzin qıtlığı problemi daha da artırdı və ümumilikdə xalq arasında böhranı simvollaşdırmaq üçün gələcək;[139] Amerada Hess (ing. Hess Corporation) emal qurğuları koorparasiyasının bağlanmasından baş verən kəskin çatışmazlıq, Federal Hökumət tərəfindən həmin il şirkətə qarşı məhkəmə iddiasına səbəb oldu.[146]

Tənzimləmə[redaktə | mənbəni redaktə et]

1978-ci il Karter Hava yolları tənzimləmələrinin ləğvi haqqında qanunu imzalayarkən.

1977-ci ildə Karter Alfred Eduard Kanı Mülki Aviasiya Şurasına (ing. Civil Aeronautics Board, CAB) rəhbər təyin etdi. Vaşinqtonda aparıcı iqtisadçı, aparıcı 'beyin mərkəzləri', islahatları müdafiə edən vətəndaş cəmiyyəti koalisiyası, tənzimləmə agentliyinin rəhbəri, Senat rəhbərliyi, Karter administrasiyası və hətta bəzi hava sənayesində tənzimləmə işləri aparıldı. Bu koalisiya sürətlə 1978-ci ildə qanunverici nəticələr əldə etdi.[147]

Karter 24 oktyabr 1978-ci ildə Hava yolları tənzimləmələrinin ləğvi haqqında qanuna imza atdı. Aktın əsas məqsədi tariflər, marşrutlar və bazara (yeni aviaşirkətlərin) kommersiya aviasiyasından daxil olmasına dövlət nəzarətinin qaldırılması idi. Mülki Aviasiya Heyətinin tənzimləmə səlahiyyətləri mərhələli olmalı idi, nəticədə bazar nizamnamələrinə marşrut və tarifləri təyin etməyə imkan verirdi. Qanun, aviasiya təhlükəsizliyinin bütün aspektləri üzrə , Federal Aviasiya İdarəsinin tənzimləmə səlahiyyətlərini ləğv etmədi və azaltmadı.[148]

1979-cu ildə, Karter,1920-ci ilin başlanğıcında ABŞ-də spirtli içki qadağası təsiri ilə qadağan edən qanundan bəri ilk dəfə, Amerika pivə sənayesini, arpa, hops və maya satmağı, Amerikada ev pivə istehsalını ləğv edir.[149] Karterin ləğvi 1980-ci və 1990-cı illərdə evdə pivə istehsalına səbəb oldu və 2000-ci illərə qədər ABŞ-də güclü ev üsulu pivə istehsalı mədəniyyətinə çevrildi,2017-ci ilin sonuna qədər ABŞ-də 6266 mikro pivə zavodu, pivəbişirmə və regional sənətkar pivə zavodları meydana gəldi.[150]

Səhiyyə[redaktə | mənbəni redaktə et]

Prezidentlik kampaniyası dövründə, Karter,Edvard Kennedinin dəstəklədiyi iki tərəfli universal milli tibbi sığortaya uyğun olaraq səhiyyə islahatlarını həyata keçirdi.[151]

Karterin vəzifədə olduğu müddətdə səhiyyə ilə bağlı təkliflərinə 1977-ci ilin aprel ayında məcburi tibbi xidmət xərcləri təklifi[152] və özəl tibbi sığorta təminatını verən 1979-cu ilin, iyunundakı təklifi daxil idi.[153] Karter,1979-cu ilin iyun ayında edilən təklifi, prezident Harri Trumen tərəfindən təklif edilən amerikalıların keyfiyyətli səhiyyə xidməti çixışına, prezident Lindon Conson rəhbərliyi altında tətbiq olunan Medikeyə (ing. Medicare) və Medikeyd (ing. Medicaid) Amerika səhiyyə xidmətinin davamı olaraq görürdü.[154][155] 1977-ci ilin aprel ayında məcburi tibbi xidmət xərci təklifi Senatda qəbul edildi,[156] sonralar Ağ Evdə bu qanun düşdü.[157]

1978-ci ildə Karter, bir sıra səhiyyə qanunları üçün Edvard Kennedi ilə də görüşlər keçirdi.[158] Daha sonra Karter, Kennedi ilə fikir ayrılıqlarının Karterin ölkə üçün hərtərəfli sağlamlıq sistemi təmin etmək səylərinə maneə törətdiyinə işarə etdi.[159]

Təhsil[redaktə | mənbəni redaktə et]

Vəzifə müddətinin əvvəlində Karter, kabinet səviyyəsində təhsil şöbəsi yaratmaq üçün bir təşəbbüs vədinin yerinə yetirilməsinə kömək etmək üçün Konqreslə əməkdaşlıq etdi. 28 fevral 1978-ci ildə Ağ Evdəki çıxışında Carter iddia etdi:"Təhsil çox vaxt bəzən dominant narahatlıqlar ilə məşğul olan müxtəlif Hökumət şöbələri və agentlikləri arasında səpələnmək üçün çox vacib bir məsələdir."[160] 8 fevral 1979-cu ildə, Karter rəhbərliyi təhsil şöbəsi yaratmaq planının konturunu yaydı və bu qanunun iyun ayına qədər reallaşması üçün kifayət qədər dəstək verdi.[161] 17 oktyabr 1979-cu ildə Karter, Birləşmiş Ştatların Təhsil İdarəsini təsis edərək,[162] Təhsil Təşkilatı Qanunu ilə qanununu imzaladı.[163]

Karter, 43.000 uşaq və ailənin əlavə edilməsi ilə Head Start proqramını genişləndirdi,[164] təhsilə xərclənən pulların faizi isə iki qat artırıldı.[165] Karter, Lindon Consonun başlatdığı Head Starta göstərdiyi təşəbbüsə görə,89-cu Birləşmiş Ştatlar Konqresinin və Lindon Consonun komplimentarisi idi.[166] 1 noyabr 1980-ci il tarixli bir nitqində Karter rəhbərliyinin miqrant uşaqlara Head Startın yardım etdiyini və "hazırda senator Bentsen və Kika de la Qarza ilə birlikdə sərhəd bölgələrində yaşayan meksikalı məktəbli uşaqlarının sayına görə federal puldan 45 milyon dollara qədər məktəb tikintisinin artmasına kömək etmək üçün, qanuni olaraq ayrıldığını" bildirdi.[167]

Xarici siyasət[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karter 1977-ci ilin sentyabrında Argentina prezidenti Xorxe Rafael Videla Ridondo ilə

İsrail və Misir[redaktə | mənbəni redaktə et]

70-ci illərin sonlarında Ağ Evin sahiblərinin, ümumiyyətlə, ABŞ-nin Yaxın və Orta Şərq siyasəti dəyişməmiş qalmışdır. Düzdür,1977-ci ilin oktyabr ayında dünyada sülhün qorunması və beynəlxalq gərginliyin azaldılması məqsədilə "Ərəb-israil ziddiyyətlərinin ədalətli həlli və qaydaya salınmasına dair" qarşılıqlı Sovet-Amerika bəyanatı dərc edilmişdir. Lakin Birləşmiş Ştatlar bu məsələdə "hakim" rolunu oynamasına baxmayaraq yenə də imperialist mahiyyətini gizlətmir, ərəb xalqlarının vahid cəbhəsini parçalamaq, İsrailin vəziyyətini möhkəmlətmək məqsədi güdürdü.[141]:123 Bu işin, ssenarisi Vaşinqtonda hazırlanırdı. 1978-ci ilin sentyabr ayında ABŞ prezidentinin iqamətgahında, Kemp-Deviddə C. Karterin Misir prezidenti Ənvər Sadatla və İsrailin baş naziri M. Beginlə "Misir-İsrail" razılaşmasına dair görüşü keçirilmişdir. Görüşdə bir sıra siyasi məsələlər, həmçinin İordan çayının qərb sahilinə – Qəzzə ərazisinə muxtariyyət verilməsi və bu ərazidən İsrail ordularının çıxarılması məsələləri də müzakirə edildi. (Həmin ərazi 1967-ci ildə İsrail işğalına məruz qalmışdır). Karter hökumətinin Yaxın Şərq siyasəti İsrailin işğalçılıq planlarının genişlənməsinə yardım etmişdir.[141]:124

Afrika[redaktə | mənbəni redaktə et]

Birinci xanım Rozalin Karter,Tanzaniya lideri Culius Nyerere və Karter, 1977-ci ildə
Karter Nigeriya lideri Olusequn Obasanco ilə 1 aprel,1978-ci ildə

4 oktyabr 1977-ci ildə BMT-də Afrika rəsmilərinə müraciətində Karter, ABŞ-nin "güclü, azad və çiçəklənən bir Afrikanın, ölkələrinin sakinlərinin əlində hökumətə mümkün qədər çox nəzarət etməklə" görmək istəyini ifadə etdi,"Rodeziya, Zimbabve məsələsinin necə həll ediləcəyi problemi" mövzusunda vahid səylərinə işarə etdi.[168] Həmin ay növbəti mətbuat konfransında Karter, ABŞ-nin "Namibiyada və xüsusilə Zimbabvedə hərbdən sülhə doğru istiqamətində,Cənubi Afrika ilə ahəngdar işləmək" və aparteid kimi irqi məsələlərin həll edilməsi və bölgədəki cəmiyyətin digər sahələrində bərabər imkanlar yaratmaq istədiyini bildirdi.[169]

Karter,31 mart — 3 aprel 1978-ci il tarixlərində,Nigeriyaya səfər etdi, Karter rəhbərliyinin bu səfərdəki əsas məqsədi ölkə ilə əlaqələri yaxşılaşdırmaq idi.[170] Karter ABŞ-nin Nigeriyaya səfər edən ilk prezidenti idi.[171] Karter, Rodeziya mövzusunda bütün tərəflərin iştirak edəcəyi bir sülh konfransının çağırılmasında maraqlarını təkrarladı və ABŞ-nin bacardığı qədər təsir etdiyini bildirdi.[172]

Cənubi Qərbi Afrikanın müstəqilliyi üçün olan planı ləğv edən Böyük Britaniyanın baş naziri Marqaret Tetçer[173] və Zimbabve-Rodeziyanın baş naziri seçilmiş Abel Muzorev[174] və Konqresdəki daxili müxalifət, Karter administrasiyasının Cənubi Afrikaya qarşı siyasətini iflasa uğratdı.[175] 16 may 1979-cu ildə Senat, Rodeziyaya qarşı iqtisadi sanksiyaları qaldıran prezident Karterin lehinə səs verdi. Həm Rodeziya, həm də Cənubi Afrika tərəfindən qəbul edilən səs "ABŞ və İngiltərənin üç ildir bölgədəki ortaq diplomatiyaya və Solsberi liderləri ilə partizanlar arasında bir kompromis əldə etmək səylərinə potensial ölümcül bir zərbə idi."[176] Dekabrın 3-də dövlət katibi Vans senator Cess Helmsə söz verdi ki, "Britaniya qubernatoru razılaşdırılmış Lancester House razılaçmasını həyata keçirmək üçün Solsberiyə gəldikdə və seçki prosesi başlayanda, prezident Zimbabve Rodeziyasına qarşı sanksiyaların qaldırılması üçün təcili tədbirlər görəcək."[177]

İndoneziya və Şərqi Timor[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karterin prezidentliyi dövründə ABŞ Şərqi Timordakı insan hüquqlarının pozulmasına baxmayaraq İndoneziyaya soyuq müharibə müttəfiqi olaraq dəstək verməyə davam etdi.[178] Qanun pozuntuları İndoneziyanın 1975-ci il dekabr ayında işğalından və Şərqi Timorun işğalından sonra baş verdi. Bu, Karterin,"dünyanın bir bölgəsində potensial qarşıdurmanı şiddətləndirərsə, silahları satmamaq" siyasətinə qarşı olsa da, o, bunu etdi.[179][180]

İran girov böhranı[redaktə | mənbəni redaktə et]

Cimmi Karter İordaniya kralı Hüseyn ibn Təlal və İran şahı Məhəmmədrza şah Pəhləvi ilə 1977-ci ildə.

1979-cu il noyabrın 4-də özlərini ayətullah Xomeyninin davamçıları, "xətti imam"ın ("İmamın yolçuları") aparıcı qüvvəsi sayan bir qrup iranlı tələbə Vaşinqtonun Tehrandakı səfirliyinin 66-sı ABŞ vətəndaşı olmaqla 99 əməkdaşını girov götürüblər. Onlar ABŞ-dən Məhəmmədrza şah Pəhləvinin ekstradisiyasını tələb ediblər.[181] Əlli iki amerikalı diplomat və vətəndaş növbəti 444 günə qədər girov götürüldü,Ronald Reyqan 20 yanvar 1981-ci ildə prezident olaraq Karteri əvəzlədikdən sonra dərhal azad edildilər. Böhran zamanı Karter 100 gündən çox Ağ Evdə təcrid olunmuş vəziyyətdə qaldı.[182] İran lideri Xomeyni 1979-cu il noyabrın 17-də qadın və afro-amerikalı girovların azad edilməsinə göstəriş verir. Bununla da onların sayı 53-ə enir. 7 aprel 1980-ci ildə Karter, İrana qarşı iqtisadi sanksiyalar tətbiq edən 12205 saylı sərəncamı imzalayır,[183] Nazirlər Kabinetinin üzvləri və Amerika hökuməti tərəfindən təhlükəsiz bir şəkildə sərbəst buraxılmasını təmin etmək üçün zəruri hesab etdiyi əlavə tədbirlərin görüldüyünü elan etdi.[184][185] 1980-ci il aprelin 25-də girovları xilas etmək cəhdi vertolyot və nəqliyyat təyyarəsi toqquşduğundan baş tutmur və ABŞ-nin 8 hərbçisi həlak olur. 1980-ci il iyulun 11-də girovlardan biri səhhətinə görə azad edilir.[181] 1981-ci il yanvarın 19-da ABŞ və İran girovların azad edilməsi üçün saziş imzalayır və 1981-ci il yanvarın 20-də girovluqda qalan 52 nəfərin Almaniyaya getməsinə icazə verilir.[186][187]

Sovet İttifaqı[redaktə | mənbəni redaktə et]

Cimmi Karter və Leonid Brejnev 1979-cu ilin iyun ayının 18-də Vyanada Holfburq sarayında strateji hücum silahlarının məhdudlaşdırılmasına dair müqavilə imzalayarkən

70-ci illərin ikinci yarısında Sovet-Amerika münasibətlərinin inkişafı böyük çətinliklərlə üzləşmişdir. Düzdür, C. Karter və onun xarici siyasət üzrə müşavirləri özlərinin dünyanın iki sistemi arasında münasibətlərin normalaşdırılmasını bəyanatlarla göstərmişlər.[141] Bununla ABŞ-nin hakim dairələri sürətlə silahlanmada yeni imkanlar qazanır və Birləşmiş Ştatların günahı üzündən strateji hücum silahlarının məhdudlaşdırılmasına dair yeni uzunmüddətli razılığın əldə olunması və müqavilənin bağlanması gedişini ləngidirdi. 1979-cu ildə SSRİABŞ arasında strateji hücum silahlarının məhdudlaşdırılmasına dair saziş imzalandı.[141] Bu sənəd də əvvəllər imzalanmış sənədlər kimi tərəflərin bərabərliyi və eyni dərəcədə təhlükəsizliyi prinsipinə əsaslanmışdır. Saziş də müxtəlif ictimai quruluşlu dövlətlərin dinc yanaşı yaşaması prinsipinə müvafiq olaraq ikitərəfli əməkdaşlığı uzunmüddətli əsas üzərində inkişaf etdirmək üçün zəmin yarada bilərdi. 1979-cu ilin iyun ayının 18-də Vyanada Sov. İKP MK-nın Baş katibi, SSRİ Ali Soveti Rəyasət Heyətinin sədri Leonid Brejnev və ABŞ prezidenti C. Karter arasında strateji hücum silahlarının məhdudlaşdırılmasına dair müqavilə imzalandı.[188][189] Hər iki tərəf strateji hücum silahlarının sayının məhdudlaşdırılması və onların təkmilləşdirilməsinin saxlanılmasına dair razılaşma əldə etdi. Onlar həmçinin öz üzərlərinə strateji silahların yeni növlərinin təşkilinin məhdudlaşdırılması vəzifəsini də götürmüşdülər.

1979-cu ilin Vyana görüşü özündə Sovet-Amerika münasibətlərinin və bütünlükdə beynəlxalq siyasi iqlimin yaxşılaşması yolunda irəliyə mühüm addım atıldığını əks etdirmişdir. 1979-cu ilin dekabrında SSRİ-nin Əfqanıstana qoşun yeritməsi bu sazişin ABŞ tərəfindən ratifikasiya edilməməsinə səbəb oldu.[141]

1980-ci ildə birlik mesajında Karter iki bölgə arasındakı əlaqələrin əhəmiyyətini vurğuladı:"İndi, son 3 onillikdə olduğu kimi, ölkəmiz Amerika Birləşmiş Ştatları ilə Sovet İttifaqı arasındakı münasibətlər dünyanın sülh şəraitində yaşayacağını və ya qlobal qarşıdurmaya girməyəcəyini təyin edən ən vacib amildir."[190]

SSRİ-nin Əfqanıstana qoşun yeritməsi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Nur Məhəmməd Tarakinin başçılığı ilə kommunistlər 27 aprel 1978-ci ildə Əfqanıstanda hakimiyyəti ələ keçirdilər.[191] Tarakinin ekstremist Xalq partiyası və Milli Demokratik partiyası Parçam arasında bölünmüş yeni rejim, həmin ilin dekabrında Sovet İttifaqı ilə dostluq müqaviləsi imzaladı.[191][192] Tarakinin dünyəvi təhsilin yaxşılaşdırılması və torpaqların yenidən paylanması səyləri kütləvi edamlarla müşayiət olunurdu (bir çox mühafizəkar dini liderlər də daxil olmaqla) və Əfqanıstan tarixində misli görünməmiş siyasi təzyiq, mücahid üsyançılarının üsyanını rədd etdi.[191] 1979-cu ilin aprelində baş verən bir üsyanın ardından Taraki, sentyabr ayında Xalqın rəqibi Həfizulla Əmin tərəfindən devrildi.[191][192] Əmin xarici müşahidəçilər tərəfindən "qəddar psixopat" hesab edilirdi; hətta Sovetlər Əfqan kommunistlərinin vəhşiliyindən narahat idilər və Əminin ABŞ Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsinin (CIA) agenti olduğundan şübhələnirdilər, baxmayaraq ki bu belə deyildi.[191][192][193] Dekabr ayına qədər, Əmin hökuməti Sovet İttifaqından Əfqanıstanı işğal etməsini, Əmini edam etməsini və Parçam lideri Babrək Karmalı prezident təyin etməsini tələb edərək ölkənin çox hissəsinə nəzarəti itirmişdi.[191][192]

Karter, İsrailin Baş naziri Menaxem Begin və ABŞ dövlət xadimi Zbiqnev Bjezinski ilə 1978-ci ilin sentyabrında
Səudiyyə Ərəbistanı kralı Xalid ibn Əbdül-Əziz əl Saud ilə 1978-ci ilin oktyabrında

1978 və 1979-cu illərdə ABŞ kəşfiyyat cəmiyyətinin konsensusu — 29 sentyabr tarixində təkrarlandığı üçün Karter, işğaldan təəccübləndi 1979-cu il — "Moskva, Xalq hökumətinin süquta uğraması ehtimalı görünsə də, qoçun yeritməzdi." Həqiqətən, Karterin 1979-cu ilin noyabr ayından dekabrın sonuna qədər Sovet işğalına qədər Əfqanıstana yalnız iki qısa müraciəti var;o, bu müddətdə İranda davam edən girov böhranı ilə məşğul idi.[194] Qərbdə Sovet İttifaqının Əfqanıstana hücumu qlobal təhlükəsizliyə və Fars körfəzinin neft tədarükünə təhdid hesab olunurdu.[192] Üstəlik, Sovet İttifaqının niyyətinin dəqiq proqnozlaşdırıla bilinməməsi Amerika rəsmilərinin həm İran, həm də Pakistan üçün Sovet təhlükəsinin yenidən qiymətləndirməsinə səbəb oldu, baxmayaraq ki, bu qorxuların alt-üst olduğu artıq bilinir. Məsələn, ABŞ kəşfiyyatı 1980-ci il ərzində İrana hücum üçün Sovet təlimlərini yaxından izlədi, Karter-in milli təhlükəsizlik üzrə müşaviri Zbiqnev Bjezinskinin bundan əvvəl verdiyi xəbərdarlıq: "Sovetlər Əfqanıstanda hökmranlıq etsəydilər, ayrı bir Bəlucistanı böyüdə bilərdilər.[193][194] Bu narahatlıqlar həm Karter, həm də Reyqan administrasiyasının İranla münasibətləri yaxşılaşdırmaq üçün əvəzsiz səylərinin əsas amili idi və Pakistanın Məhəmməd Ziyaülhaqqa kütləvi yardımı ilə nəticələndi. Pakistanın nüvə proqramı və Zülfüqar Əli Bhuttonun edamına görə 1979-cu ilin aprelində Karterin prezidentliyi dövründə Ziyanın ABŞ ilə əlaqələri gərginləşdi, lakin Karter Bjezinski və dövlət katibi Sayrus Vensi 1979-cu ilin yanvar ayının əvvəlində İrandakı iğtişaşlar fonunda "Pakistanla münasibətlərimizi düzəltməyin" vacib olduğunu söylədi.[194] Bu məqsədə çatmaq üçün səlahiyyətli təşəbbüs CIA və Pakistanın Xidmətlərarası Kəşfiyyatı (ISI) arasında əməkdaşlıq edildi; İŞİD vasitəsilə CIA 3 iyul 1979-cu ildə — Sovet işğalından bir neçə ay əvvəl mücahidlərə 500.000 ABŞ dolları dəyərində ölümə səbəb olmayan yardım göstərməyə başladı. Bu erkən işbirliyinin əhatə dairəsinə daha sonra CIA rəsmisi Robert Qeyts tərəfindən izah edilən anlaşma təsir etdi, ABŞ-nin əhəmiyyətli, gizli yardım proqramının "payları" artıra biləcəyini söylədi, bununla da "Sovetlərin başqa cür nəzərdə tutulduqlarından daha birbaşa və şiddətli şəkildə müdaxiləsinə səbəb oldu."[194][195]

İşğaldan sonra Karter,təhlükəli təxribat hesab etdiyi provakasiyalara sərt cavab verməyi qərara aldı. Televiziya çıxışında Sovet İttifaqına qarşı sanksiyalar elan etdi,Pakistana təzə yardımın veriləcəyini vəd edilmiş,ABŞ hərbi qeydiyyata alma sistemində yeniliklər başlamış və "Karter doktrinasını" irəli sürdü.[194][195][196][197] SSRİ-yə taxıl tədarükünə embarqo qoydu,SALT II-yə baxdı və ABŞ-nin illik hərbi xərclərinin 4,5-5% artmasına dair qərarlar qəbul etdi.[198][199] Karter, həmçinin Moskvadakı 1980-ci il Yay Olimpiya Oyunlarını boykot etməyə çağırdı.[200] İngiltərənin baş naziri Marqaret Tetçer Karterin sərt mövqeyini həvəslə dəstəklədi,baxmayaraq ki,Britaniya kəşfiyyatı "CİA-nın Sovetlərin Pakistan olan hədə qorxusundan həddindən artıq həyəcan keçirdiyini söylədi."[194] ABŞ-nin müharibə müddətindəki siyasətini Karter 1980-ci ilin əvvəllərində təyin etdi: Karter, Pakistanın İŞİD yolu ilə mücahidləri silahlandırmaq üçün bir proqram başlatdı və Səudiyyə Ərəbistanını ABŞ-nin bu məqsədlə maliyyələşdirilməsinə uyğun vəd verdi. ABŞ-nin Karter-in varisi Ronald Reyqanın rəhbərliyi altında ABŞ-nin vergi ödəyicilərinə təxminən 3 milyard dollar dəyərində mücahidlərə dəstəyi sürətləndi. Sovetlər üsyanları dayandıra bilmədilər və 1989-cu ildə Sovet İttifaqının özünün dağılmasına təkan verərək Əfqanıstandan çıxdılar.[194] Bununla birlikdə ABŞ-nin yardımlarını Pakistan üzərindən istiqamətləndirmək qərarı kütləvi saxtakarlığa səbəb oldu,çünki Kəraçiyə göndərilən silahlar Əfqan üsyançılarına çatdırılmaq əvəzinə yerli bazarda satılırdı; Kəraçi tezliklə "dünyanın ən qəsbkar şəhərlərindən birinə" çevrildi. Pakistan, həmçinin hansı üsyançılardan yardım aldığını nəzarətə götürdü: Ziya hökumətinin dəstəklədiyi yeddi mücahid qrupundan dördü islam fundamentalist inancını dəstəklədi və bu fundamentalistlər maliyyənin böyük hissəsini aldılar.[192] Buna baxmayaraq, Karter,hələ də,Əfqanıstandakı "azadlıq döyüşçüləri" hesab etdiklərinə dəstək vermək qərarından təəssüfləndiyini bildirdi.[194]

Cənubi Koreya[redaktə | mənbəni redaktə et]

9 mart 1977-ci il tarixli bir mətbuat konfransı zamanı Karter Amerika qoşunlarının Cənubi Koreyadan tədricən çıxarılmasında maraqlı olduğunu bir daha təsdiqlədi və Cənubi Koreyanın sonda "Şimali Koreyanın hər hansı bir müdaxiləsindən qorunmaq üçün Cənubi Koreya hökumətinin sahibi və nəzarətində olan adekvat qoşunun" olmasını istədiyini bildirdi.[201] Mayın 19-da The Washington Post qəzeti ABŞ-nin Cənubi Koreyadakı Baş Qərargah rəisi Con Krik Sinqlaubun Karterin Koreya yarımadasından qoşun çıxarılmasını tənqid etdiyini söylədi.[202] Karter, iki gün sonra,21 mayda, ikisinin arasındakı görüşdən sonra Sinqlaubu vəzifəsindən azad etdi.[203][204] Mayın 26-dakı mətbuat konfransı zamanı Karter,qarşıdurma vəziyyətində Amerika qoşunlarının azaldılmasına baxmayaraq Cənubi Koreyanın özünü müdafiə edə biləcəyinə inandığını söylədi.[205] 30 iyun - 1 iyul 1979-cu il tarixində Karter Mavi Evdə Cənubi Koreyanın prezidenti Pak Çon Hi ilə görüşlər keçirərək ABŞ və Koreya arasındakı münasibətləri,həmçinin Karterin dünya miqyasında gərginliyin azaldılması siyasətini qorumaqda maraqlı olduğunu bildirdi.[206]

21 aprel 1978-ci ildə Karter, Seul hökumətinə verdiyi kompensasiya yardım paketi ilə əlaqədar Konqresin fəaliyyət göstərməməsini əsas gətirərək, ilin sonuna qədər buraxılmağını planlaşdırdığı Amerika qoşunlarının üçdə ikisini azaltdı.[207]

Beynəlxalq səfərləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karterin prezidentliyi dövründə ziyarət etdiyi ölkələr

Karter, prezidentliyi dövründə iyirmi beş ölkəyə on iki beynəlxalq səfər etdi..[208] Karter, 1978-ci ildə Nigeriyaya gedərkən Qara Afrikaya ziyarət edən ilk prezident idi. Onun səyahətlərinə Avropa,AsiyaLatın Amerikasına səyahətlər də daxil idi. Sülh danışıqları üçün Orta Şərqə bir neçə dəfə səfər etdi. 31 dekabr 1977-ci ildən 1978-ci il yanvarın 1-dək İrana etdiyi səfər Şah Məhəmmədrza şah Pəhləvinin devrilməsindən bir il əvvəlki müddətdə baş tutdu..[209]

İddialar və araşdırmalar[redaktə | mənbəni redaktə et]

21 sentyabr 1977-ci il,Karter administrasiyasında İdarəetmə və Büdcə Ofisi direktoru vəzifəsini icra edən Bert Lansın istefası,işə başlamazdan əvvəl düzgün olmayan bank fəaliyyəti ilə bağlı iddiaların çoxalmasına səbəb oldu və bu,Karter üçün sıxıntı oldu.[210]

Karter,ABŞ-nin Baş prokuroru Qriffin Bellin Pol Körranı Karterə məxsus yer fındığı biznesinə verilmiş kreditləri araşdırmaq üçün xüsusi məsləhətçi olaraq təyin etməsi nəticəsində,[211][212] Bert Lans və Körranın özünə ittiham irəli sürməsinə imkan verməyən xüsusi məsləhətçi mövqeyi ilə idarə olunan bir bank tərəfindən onun prezidentliyi müddətində istintaqa cəlb olunaraq,and içərək ifadə verən ilk prezident oldu.[213] 1979-cu ilin oktyabrında Körran,Corciya Milli Bankından borc verilən vəsaitlərin Karterin 1976-cı il prezidentlik kampaniyasına yönəldildiyi iddialarını təsdiqləyən heç bir dəlil tapılmadığını bildirərək, istintaqa son qoydu.[214]

1980-cı il prezident kampaniyası[redaktə | mənbəni redaktə et]

1980-ci il seçki kampaniyasının xəritəsi

Daha sonra Karter,siyasətində ən gərgin və artan müxalifətin Demokrat partiyasının Edvard Kennedinin prezident seçilməsini istəməsi ilə əlaqəli olduğunu söylədi.[215] Kennedi 1979-cu ilin noyabrında namizədliyini elan etdikdən sonra,[216] onun prezidentliyə namizədliyi dövründə fəaliyyəti ilə bağlı suallar, Karterin Demokratik prezidentliyi dövründə keçirdiyi mətbuat konfranslarının tez-tez mövzusu idi.[217][218] Kennedi zəif,prezidenliyə namizəflik kampaniyası keçirərək tərəfdarlarını təəccübləndirdi və Karter təmin edilmiş nominasiyalarda qələbə qazandı. Bununla birlikdə Kennedi,payız seçkisində Karterə zəif dəstək verən Demokrat partiyasının liberal qanadını səfərbər etmişdi.[219] Karter və vitse-prezident Mondale Nyu-Yorkdakı Demokrat Milli Konqresində rəsmi olaraq namizəd oldular.[220] Karter,ilk olaraq Hyubert Horatio Hamfri deyə çağırdığı mərhum vitse-prezident Hyubert Hamfriyə etdiyi hörmətdən danışdı.[221]

Prezident Cimmi Karter (solda) və keçmiş qubernator Ronald Reyqan (sağda) 28 oktyabr 1980-ci il prezident seçkiləri debatında. Reyqan ən yaddaqalan "oraya yenidən get" ifadəsini işlətdi.

1980-ci ilki prezident seçki kampaniyası Karterin həyatındakı ən çətin və ona ən az uğur gətirən bir dövr idi. O,sağdan (Respublikaçı Ronald Reyqan), mərkəzdən (müstəqil Con Bayard Anderson) və soldan (Demokrat Edvard Ted Kennedinin) güclü yarışa çağırışları ilə üzləşdi. İran girov böhranı isə hər həftə xəbərlərdə üstünlük təşkil edərkən o, öz "staqflyasiya" ilə idarə olunan iqtisadiyyatına qarşı qaçmalı idi. Onun bazası olacağı gözlənilən liberal kollec tələbələrini,hərbi layihə üçün qeydiyyatı yenidən başlatmaqla özgəninkiləşdirdi. Onun təşviqat meneceri və keçmiş katibi, Timoti Kraftın,ümumi seçkiyə bir neçə həftə qalmış kokain istifadəsi ilə bağlı təsdiqlənməmiş bir iddiası ortaya çıxdı.[222] 28 oktyabrda Karter və Reyqan seçki dövrünün yeganə prezident debatlarında iştirak etdilər.[223] Though initially trailing Carter by several points,[224] Əvvəlcə Karteri bir neçə xalla ardınca aparan Reyqan,[225] debatdan sonra səsvermədə artım yaşadı. Karter,seçki kampaniyasında Ronald Reyqana məğlub oldu və Senata 1952-ci ildən bəri ilk dəfə respublikaçı prezident gəldi.[226] Konsessiya nitqində Karter,seçkinin nəticəsindən inciydiyini etiraf etdi,lakin prezident seçilmiş Reyqanla "çox gözəl keçid dövrü" vəd etdi.[227]

Prezidentliyindən sonrakı dövr (1981-ci ildən indiyə qədər)[redaktə | mənbəni redaktə et]

Yenidən prezident seçilmək şansını itirdidən qısa müddət sonra,Karter, Ağ Evin mətbuat orqanlarına Harri S. Trumenin təqaüdə çıxmasını təqlid etmək və özünü daha da inkişaf etdirmək üçün sonrakı ictimai həyatından istifadə etmək niyyətində olmadığını söylədi.[228]

Karter Mərkəzi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karterin,95 yaşı ərəfəsində irsi və Karter Mərkəzindəki işləri ilə bağlı müzakirəsi.

1982-ci ildə Cimmi Karter,[229] insan hüquqlarını inkişaf etdirmək və insan əziyyətlərini yüngülləşdirmək,[230] o cümlədən 80-dən çox ölkədə insanlar üçün həyat keyfiyyətini yaxşılaşdırmaq məqsədi ilə qeyri-hökumət və qeyri-kommersiya təşkilatı olan Carter Mərkəzini təsis etdi.[231]

Diplomatiya[redaktə | mənbəni redaktə et]

1994-cü ildə prezident Bill Klinton Karterdən Şimali Koreyanın sülh missiyasında kömək istədi,[232][233] bu müddətdə Karter Kim İr Senlə anlaşmanı davam etdirmək üçün danışıqlar apardı,o,CNN-ə Klinton administrasiyasının razılığı olmadan Amerikanın fəaliyyətinə təkan verəcəyini açıqladı.[234] Karter, 2010-cu ilin avqustunda Ayjalon Qomezin sərbəst buraxılması üçün Şimali Koreyaya getdi.[235][236] ABŞ və Şimali Koreya arasındakı gərginliyin davam etdiyi 2017-ci ilin ikinci yarısında Karter iki xalq arasında sülh müqaviləsi bağlamağı tövsiyə etdi[237] və özünü Trump administrasiyasına Şimali Koreyaya diplomatik elçi olaraq xidmət etmək istəyən namizəd olaraq təqdim etdi.[238]

1984-cü ilin oktyabrında Karter,2001-ci ildə ölkədəki seçkiləri dəstəkləyərək Karter Maçu Piçuya getdikdən sonra,[239] Kusko meri Daniel Estrada tərəfindən Perunun fəxri vətəndaşı seçildi,[240] Peru prezidenti Alan Qarsiya ilə 2009-cu ilin aprel ayında Lima Hökumət sarayında,görüşdən sonra Peru hökumətinə dəstək verdi.[241]

Tomas Borqe ilə 1986-cı ilin fevral ayında etdiyi danışıqlarda Karter,[242] üç gün ərzində Nikaraquda olduğu müddətdə,jurnalist Luis Mora və zəhmətkeş lider Xose Altamiranonun sərbəst buraxılmasını təmin etdi.[243]

2002-ci ilin may ayında Karter,Kubaya səfər edərək,Fidel Kastro ilə görüşdü[244] və bu görüşdə o,QİÇS-in sanitariyası,tibb məktəbi,biotexnoloji qurğu,kənd təsərrüfatı istehsal kooperativi və əlil uşaqlar üçün məktəb kimi məsələlərə toxundu.[245] Karter 2011-ci ilin mart ayında üç günlük yenidən Kubaya səfər etdi.[246]

Karterin Yaxın Şərqdəki diplomatik səylərinə 1981-ci ilin sentyabr ayında İsrailin baş naziri Menaxem Begin[247] ilə başlanan Misir səfəri, Fələstin Azadlıq Təşkilatı üzvləri ilə görüş,[248]2008-ci ilin dekabr ayında Suriya prezidenti Bəşər Əsədlə görüşdü.[249][250] 2006-cı ildə,Karter,ölkəni dəstəklədiyini söyləyərkən İsrailin daxili və xarici siyasəti ilə fikir ayrılığını ifadə edərək,[251][252] İsrailin Livandakı, İordan çayının qərb sahilindəkiQəzzədəki siyasətinə dair tənqidi fikirlərini bildirdi.[253] Karter, 2008-ci ilin aprelində Suriyaya getdi,Ramallahdakı Yasir Ərəfatın məzarı önünə əklil qoydu[254]Həmas liderləri ilə görüşmək üçün Buş administrasiyası ilə əlaqə qurduğunu inkar etdi.[255]

Karter (soldan üçüncü),Uilyam Heyq Hague,Marti Axtisaari və Ağsaqqallar təşkilatından Laxdar Brahimi ilə,24 iyul 2013-cü il Londondakı görüşdən.

2007-ci ilin iyul ayında Karter,sülh və insan hüquqları mövzusunda birlikdə işləyən müstəqil qlobal liderlər qrupu Ağsaqqallar təşkilatında iştirakını elan etmək üçün Cənubi Afrikanın Yohannesburq şəhərində Nelson Mandelaya qatıldı.[256][257] Elanın ardından,Karter başqaları ilə yanaşı Darfur regionu,[258]Sudan,[259][260]Kipr,Koreya yarımadasıYaxın Şərqə səfərlərdə iştirak etdi.[261] Karter 2008-ci ilin noyabr ayında Zimbabveyə səyahət etməyə cəhd etdi,lakin prezident Robert Muqabe hökuməti tərəfindən dayandırıldı.[262]

Karter 1995-1996-cı illərdə Afrikanın böyük gölləri bölgəsindəki zorakılığı aradan qaldırmaq üçün MisirTunisdə sammitlər keçirdi[263] və 1999-cu ildə SudanUqanda arasında Nayrobi sazişinin müzakirəsində əsas rol oynadı.[264]

Prezident siyasəti[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karter 1988-ci ildə

1984-cü il prezident seçkilərində Karter potensial namizəd hesab olunurdu,[265][266] amma namizəd olmadı və Volter Mondeylin Demokrat partiyasından namizədliyini təsdiqlədi.[267][268] Mondeyl namizədliyini irəli sürdükdən sonra,Karter Reyqan kampaniyasını tənqid etdi,[269] 1984-cü il Demokratik Milli Konvensiyada çıxış etdi və Mondeylə məsləhətlərini verdi.[270] Prezident Reyqanın Mondeyli məğlub etdiyi seçkidən sonra, Karter,vergilərin artırılması ilə bağlı itkinin əvvəlcədən gözlənilən olduğunu söylədi.[271]

1988-ci il prezident seçki dövrü,Karter bir daha namizəd olmaqdan imtina etdi və vitse-prezident Corc Herbert Uoker Buşun ümumi seçkilərdə Respublikaçılardan namizəd olacağını proqnozlaşdırdı.[272] Karter,1988-ci ildə Demokratik Milli Konvensiyada ünvanlı çıxış etdi.[273] Seçkidən sonra,Demokratlar tərəfindən Ağ Evə qayıtmaq üçün uğursuz cəhd edən, Karter, Buşun eyni dərəcədə populyarlıq qazanmadığı üçün Reyqandan daha çətin prezident olacağını söylədi.[274]

1992-ci ildə keçirilmiş prezident seçkiləri zamanı Karter,onun məsləhətlərinə ehtiyac duyan Massaçusetts senatoru Pol Tsonqas ilə görüşdü.[275] Karter, Arkanzasın keçmiş qubernatoru Bill Klintonun haqqında xoş sözlər söylədi[276] və Ross Perotu tənqid etdi.[277] Əsas nəticə olaraq, Karter, 1992-ci ildə Demokratik Milli Konvensiyanın keçmişdə diqqət edilməmiş bəzi problemləri həll etməli olacağından danışdı[278] və ümumi seçkidə Demokratlardan namizəd olandan sonra Klintona dəstək verdi.[279][280]

Karter, 2000-ci il prezident seçkilərinə bir neçə gün qalmış vitse-prezident Albert Qoru təsdiqlədi[281] və sonrakı illərdə Ali Məhkəmə mübahisəli Buş və Qor hökmündə seçimi Buşa təhvil verməsinə baxmayaraq,[282] seçkinin Qor tərəfindən qazandığına dair fikirlərini səsləndirdi.[283]

2004-cü il seçki tsiklində Karter Con Kerrini təsdiqlədi və 2004-cü ildə Demokratik Milli Konvensiyada çıxış etdi.[284] Karter Florida ştatında baş verən başqa bir səsvermə problemindən də narahatlığını dilə gətirdi.[285]

2008-ci ildə Demokratlardan prezidentliyə namizəd seçkisi arasında,Karter namizədin lehinə danışarkən,həmçinin Karter ailəsinin Obamaya dəstək olduqlarını söylədiyi müddətdə onun əsas rəqibi Hillari Klintonun üstünlüyü üçün senator Barak Obamanı dəstəkləməsi üçün spekulyasiya edildi.[286][287] Karter,3 iyun superdeleqat ilkin səsvermə bitdikdən sonra,Klintonun təklifini bitirməsinə də münasibət bildirdi.[288] Ümumi seçkiyə qədər gedən Karter,[289][290] Karterin şərhlərinə cavab verən Con Makkeyni tənqid etdi.[291][292]

Karter, 2012-ci il seçki dövrünün ilk mövsümündə Respublikaçılardan namizədliyi üçün Mitt Romnini təsdiqlədi,[293] baxmayaraq ki,o,Romnini dəstəkləməsinin,Massaçusets ştatının keçmiş qubernatoru prezident Obamanın qələbəsini ən yaxşı şəkildə təmin edə biləcəyi namizədi hesab etməsi ilə əlaqədar olduğunu açıqladı.[294] Karter, 2012-ci il Demokratik Milli Konvensiyada müraciətini videolentlə təqdim etdi.[295]

Digər fəaliyyətləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karter,[296] prezidentlər Ronald Reyqan,[297] Corc Herbert Uoker Buş,[298]Bill Klinton[299][300]Corc Uoker Buş ilə birlikdə prezident kitabxanasının açılışında iştirak etdi.[301] Koretta Skott Kinq[302]Cerald Ford[303][304] və Teodor Hesbörq cənazələrində məddahlıq etdi.[305]

2019-cu ilin avqust ayından etibarən,Karter Dünya Ədalət layihəsi üçün fəxri sədr vəzifəsini icra edir[306] və əvvəllər Hökumət Komissiyasının Davamlılığı üçün vəzifə yerinə yetirirdi.[307]. Bəzən Maranafa Baptist Kilsəsində Bazar günü məktəbində dərs deməyə davam edir.[308] Karter eyni zamanda Atlantadakı Emori Universitetində dərs deyir və 2019-cu ilin iyununda 37 illik xidmətinə görə mükafatlandırılır.[305]

Siyasi mövqeləri[redaktə | mənbəni redaktə et]

Ölüm cəzası[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karter,prezident seçki kampaniyaları zamanı,ölüm hökmlərinə qarşı olan kəskin etirazı ilə tanınır. Nobel mükafatı alarkən etdiyi çıxışında,Karter "ölüm cəzasının qadağan edilməsinə" çağırırdı.[309] ABŞ-də və xaricdə edam cəzasının əleyhinə danışmağa hər zaman davam edib.[310]

Nyu Meksiko qubernatoru Bill Riçardsona göndərdiyi məktubda Karter qubernatoru edam cəzasının ləğvi üçün qanun layihəsini imzalamağa çağırdı və əvəzində həbsxanada cəzasız ömür sürülməsini təklif etdi. Nyu Meksiko edam cəzasını 2009-cu ildə ləğv etdi. Karter yazırdı: "Bildiyiniz kimi, Birləşmiş Ştatlar Səudiyyə Ərəbistanı,Çin və Kuba kimi ölkələrin millətləri ilə yanaşı,günahsız məhkumetmə və kobud irqi faciəsinə baxmayaraq ölüm hökmünü icra edən azsaylı ölkələrdən biridir."[311][311][311] 2012-ci ildə,Karter,Los Angeles Timesda edam cəzasına son qoyacaq dövlət referendumunun keçirilməsini dəstəkləyən bir məqalə yazdı. Məqaləsində bildirirdi: "ABŞ-də edam cəzasının tətbiqi prosesi artıq sıradan çıxarılmalıdır,daha təsirli və mənəvi cəza alternativi seçmək vaxtı gəldi. Kaliforniya seçicilərinin seçki günü bunu etmək imkanı olacaq."[312]

Karter eyni zamanda bir çox ölüm hökmlü məhkumların,o cümlədən Breyn K. Baldvin (1999-cu ildə Alabamada edam edilmiş),[313] Kennet Foster (2007-ci ildə Texasda əvəz edilən cəza)[314][315] və Troy Devis (2011-ci ildə Corciyada edam edilmiş) üçün edam hökmlərinin dəyişdirilməsini istədi.[316]

Siyasətdə irqçilik[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karter, 2009-cu ilin sentyabrında "Prezident Barak Obamaya qarşı nümayiş etdirilən qatı düşmənçiliyin böyük bir hissəsinin qaradərili olduğuna, Afroamerikalı olduğuna söykəndiyini düşünürəm" dedi.[317] Obama Karterin qiymətləndirməsi ilə razılaşmadı. Obama CNN-ə verdiyi açıqlamada:"İrqi ayrı seçkilik səbəbindən məni sevməyən insanlar varmı? Əminəm ki, var ... burada əsas məsələ bu,deyil...."[318]

Silaha nəzarət qanunu[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karter,həmlə silahlarına qoyulan qadağaya,silah alıcılarının yoxlanmasına açıq şəkildə dəstək verdiyini dilə gətirdi.[319] 1994-cü ilin mayında Karter və keçmiş prezidentlər Cerald FordRonald Reyqan ABŞ Nümayəndələr Palatasına "yarı avtomatik hücum silahlarının" qadağan edilməsinə dəstək olduqlarına dair məktub göndərdilər.[320] 2013-cü ilin fevral ayında Piers Morgan Tonight tolk şousunda iştirak edən Karter, hücum silahlarına qadağanın həyata keçməyəcəyi mövzusu ilə razılaşdı,bu,ABŞ Milli Tüfəng Assosiasiyasının lobbiçiliyi və "zəif dizli" siyasətçilərə təzyiqləri ilə əlaqəli olardı.[321]

İşgəncə[redaktə | mənbəni redaktə et]

2008-ci ildə Amnesty Internationala verdiyi müsahibədə Karter Quantanamo buxtasında işgəncə tətbiq edilməsini tənqid edərək, "bu millətin qurulduğu əsas prinsiplərə zidd olduğunu" söylədi.[322] Bildirdi ki, növbəti prezident ABŞ-nin "bir daha məhbusa işgəncə verməyəcəyinə" söz verməlidir.[323]

Səhiyyə[redaktə | mənbəni redaktə et]

2013-cü ilin oktyabr ayındakı müsahibəsində Karter,ABŞ Səhiyyə islahatının prezident Barak Obamanın böyük uğuru olduğunu qeyd etdi və "indi bunun həyata keçirilməsi ən yaxşı şəkildə sual altındadır" dedi.[324] 2017-ci ilin iyul ayında Karter, ABŞ-nin nəticədə universal səhiyyə sistemini tətbiq edəcəyini bildirdi.[325][326]

Şəxsi həyatı[redaktə | mənbəni redaktə et]

ABŞ-nin keçmiş prezidenti Cimmi Karter,Amerikanın səsindən olan video 8 oktyabr 2019-cu il
Karter Pleynsdə,2008-ci il

Karter və həyat yoldaşı Rozalin,Corciyada fəaliyyət göstərən,dünyadakı aztəminatlı işçilərə öz evlərini tikmək,almaq və təmiz su əldə etməyə kömək edən Habitat for Humanity beynəlxalq qeyri-hökumət,xeyriyyəçilik təşkilatında könüllü olaraq çalışmaqları ilə məşhurdurlar.[327]

Karterin hobbilərinə balıqçılıq,rəsm çəkmək,ağac emalı,velosiped sürmək,tennis və xizək idman növləri ilə məşğul olmaq daxil idi.[328] Poeziyaya, xüsusən Dilan Tomasın əsərlərinə maraq göstərir.[329] 1977-ci ildə İngiltərəyə etdiyi dövlət səfəri zamanı Karter, Tomasın Vestminster abbatlığında Şairlər Guşəsinin olmasını təklif etdi; bu təklif 1982-ci ildə nəticəsini tapdı.[329][330][331]

Karter eyni zamanda Elvis Presli ilə dostu idi. Karter və həyat yoldaşı Rozalin,30 iyun 1973-cü ildə Presli Atlantada səhnədə çıxış etməzdən əvvəl onunla görüşdülər.[332] Preslinin 1977-ci ilin avqustunda qəfil ölümündən iki ay əvvəl telefonla əlaqələri olmuşdu. Daha sonra Karter, ,Corc Kleynin cinayət işinə kömək etmək üçün Karterdən onun əfvini istəyən Preslidən,1977-ci ilin iyun ayında aldığı absurt bir telefon danışıqlarını xatırladı; Kleyn yalnız o vaxt fırıldaqçılıqda ittiham olunurdu.[333][334] Presli Ağ Evə bir neçə dəfə zəng etsə də,bu Karterin Elvis Presli ilə son dəfə danışması olacaqdı.[335] Preslinin ölümündən bir gün sonra,Karter bir açıqlama verdi və onun "Amerikanın məşhur musiqi mədəniyyətinin simasını necə dəyişdirdiyini" izah etdi.[336]

Dini[redaktə | mənbəni redaktə et]

Kiçik yaşlarından Karter xristianlığa dərin bağlılığı vardı.O,özünün doğma şəhəri Pleynsdə Bazar günü məktəbində dərs deyir və doğma diyarındakı Maranata Baptist kilsəsində diyakon idi.[337][338] Şəxsi andiçmə ibadət xidmətinin təbliğçisi Nelson Prays, onun dua etməkdə köməkçisi,Corciya,Marietta Rosvel Strit Baptist Kilsəsinin pastoru idi.[339] Prezident olaraq,Karter gündə bir neçə dəfə dua edirdi və İsanın onun həyatının əsas hərəkətverici qüvvəsi olduğunu bildirirdi. Karter gənc ikən,eşitdiyi bir xütbə onu çox təsirləndirmişdi. Soruşdu: "Əgər bir xristian olmağınıza görə həbs olunsaydınız,sizi məhkum etmək üçün kifayət qədər dəlil ola bilərmi?" [340] New York Times qeyd edir ki: "Karter, prezidentliyi dövründə və sonrakı dövrdə evangelist xristianlığı Amerikanın əsas cərəyanına yaxınlaşdırmaqda vəsilə olmuşdur."[337]

2000-ci ildə Karter,Cənubi Baptist Konvensiyasına üzvlüyünü dayandırdı,qrupun doktrinalarının xristian inanclarına uyğun olmadığını söylədi. 2006-cı ilin aprel ayında Karter, keçmiş prezident Bill Klinton və Merker Universitetinin prezidenti Bill Andervud yeni Cənubi Baptist Konvensiyasının təşəbbüskarları oldular. Geniş əhatəli hərəkat bütün irqlər,mədəniyyətlər və konvensiya mənsublarının baptistlərini birləşdirməyə çalışırdı. Şimali Amerikada 20 milyondan çox baptisti təmsil edən on səkkiz baptist lideri qrupu Cənubi Baptist Konvensiyasını alternativ olaraq dəstəklədilər. Qrup ilk iclasını 30 yanvar - 1 fevral 2008-ci il tarixdə Atlantada keçirdi.[341]

Ailəsi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karterin özündən kiçik bacı-qardaşı:bacıları Qloria Spann (1926-1990) və Rut Stepleton (1929-1983) və qardaşı Billi Karter (1937-1988) vardı,hamısı mədəaltı vəzi xərçəngindən ölüb.[342] O,siyasətçi Hyuq Karterin ilk əmisi oğlu idi və musiqiçi Karterlər ailəsinin uzaq qohumu idi.[343]

İran şahbanusu Fərəh Pəhləvi qucağında IV Cimmi Karter,Rozalin Karter,Karon Karter və Çip Karter ilə birgə 1978-ci ilin yanvarında

Karter və Rozalin Smit 7 iyul 1946-cı ildə Rozalinin ailəsinin kilsəsi olan Pleyns Mesodist kilsəsində evləndilər.[344] Üç oğlu,bir qızı,səkkiz qız nəvəsi,üç oğul nəvəsi və iki oğul nəticəsi var. Meri Prins,(Afroamerikalı qadın qətldə səhv mühakimə olundu və daha sonra əfv edildi) 1971-ci ildən Cimmi Karterin prezidentliyinin sonuna qədər qızı Eminin dayəsi idi.[345][346] Karter, onun Ağ Evdə işləməsinə köməkçi olaraq,şərti vəzifə sahibi təyin edilməsini istədi.[345][qeyd 2] Karterlər,70 illik toy ildönümünü 2016-cı ilin iyul ayında qeyd etdilər və onlar Corc və Barbara Buşdan sonra ikinci ən uzun evli olan prezident cütlüyü oldular. Onların böyük oğlu Cek Karter,Respublikaçı Con İnsayna uduzmadan 2006-cı ildə Nevada ştatından ABŞ Senatına Demokratlar partiyasından namizəd idi. Corciya ştatının keçmiş senatoru,Karterin nəvəsi Ceson Karter,[348]2014-cü ildə Corciya qubernatorluğu üçün Demokratlardan namizəd olaraq, Respublikaçı Con Natan Dilə uduzmuşdu. 20 dekabr 2015-ci il tarixində Bazar günü məktəbində dərs verərkən Karter, 28 yaşlı nəticəsi Ceremi Karterin bilinməyən bir xəstəlikdən öldüyünü açıqladı.[349]

İrsi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Karterin prezidentliyinə əvvəllər bəziləri uğursuzluq kimi baxırdılar.[350][351][352] ABŞ prezidentlərinin tarixi reytinqlərində Karter prezidentliyi 19 ilə 34 arasında dəyişir. Prezidentliyi qarışıq qəbul edilsə də,vəzifəsindən getdiyindən bəri apardığı sülhməramlı və humanitar səyləri,Karteri Amerika tarixinin ən müvəffəqiyyətli eks-prezidentlərindən biri olaraq məşhur etdi.[353][354]

Arxa qapı məcraları: Sülhün dəyəri (2009),sənədli filmi Karterin Kemp-Deviddəki səylərini dəyərləndirir,hansı ki,İsrailMisir arasında barışığa vəsilə olaraq,Yaxın Şərqə yeganə mənalı sülhü gətirdi. Film,2009-cu ildə,Monako şahzadəsi II Albertin iştirakı ilə Qrimaldi Forumunda,[355] Monte-Karlo Televiziya Festivalında,7 iyun 2009-cu il tarixində açıldı.[356]

İncəsənətdə[redaktə | mənbəni redaktə et]

50-dən çox mahnı,1970-ci illərdəki Enerji böhranı və 1979-cu il İran girov böhranı ilə əlaqədar bəzi mahnılar,Cimmi Karterə həsr olunub.[357] "Cimmi Karter"eponimləri (adını bir şeyə verən bir şəxs) The Chairman Dancesın,Time Without Measure (2016) albomuna daxil edildi,burada Prezidentin dini etiqadı təsvir edilib.[358][359]

Fəxri fərmanlar və mükafatları[redaktə | mənbəni redaktə et]

Cimmi Karter, prezidentliyindən bəri çoxsaylı mükafatlar və rütbələr alıb və bir neçə müəssisə və yer onun şərəfinə adlandırılıb. Onun Prezident kitabxanası, Cimmi Karter Kitabxanası və Muzeyi 1986-cı ildə açılıb. 1998-ci ildə ABŞ Hərbi Donanması üçüncü və sonuncu Seawolf-class sualtı qayığını keçmiş prezident Karterin şərəfinə adlandırdı. Hal-hazırda yaşayan insan adını daşıyan bir neçə dəniz gəmisindən biri oldu. Həmin il o, insan hüquqlarının müdafiəsi sahəsində əldə edilmiş nailiyyətlərin şərəfinə verilən Birləşmiş Millətlər Təşkilatının İnsan Hüquqları Mükafatını və qlobal məsələlərə töhfə verən mühəndisləri tanıyan Huver medalı aldı. 2002-ci il Nobel sülh mükafatını aldı,bu qismən prezident Corc Buşun İraqa qarşı müharibə təhdidlərinə və Karterin Buş rəhbərliyini tənqid etməsinə qismən cavab idi.

Karter,kitablarının səs yazılarına görə ən Qremmi mükafatına 9 dəfə namizəd oldu və üç dəfə - Təhlükəli Dəyərlərimiz üçün: Amerikanın Mənəvi Böhranı (2007),Tam Həyat: 90-larda Yansıtmalar (2016) və İnam: Hamı üçün Səfərə (2019) görə qazandı.[360][361][362][363]

Amerikanın Corciya ştatındakı Souther Field aeroportunun adı,2009-cu ildən Cimmi Karter Regional aeroportu olaraq dəyişdirildi.[364]

Karter, 1984-cü ildə Amerika Uğur Akademiyasının Qızıl lövhə mükafatını aldı.[365]

1991-ci ildə Kanzas Dövlət Universitetində Fi Beta Kappan cəmiyyətinin fəxri üzvü seçildi.[365]

Qeydlər[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. Daha sonra İqlton Sargent Şrayver ilə əvəzləndi.
  2. Corciya qubernatoru sarayında etibarlı məhkum kimi işlədikdən sonra 1975-ci ildə Karterin qubernatorluq müddəti başa çatdıqda həbsxanaya qaytarıldı,lakin həm Cimmi, həm də Rozalin Karter tərəfindən onun adından edilən müdaxilə, Cimmi Karteriın əvvəlcədən vəzifə səlahiyyətlisi olaraq təyin edilməsini xahiş etməsi,cəzasının çəkilməsini və Ağ Evdə işləməsini təmin etdi.[345][346][347]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. 1,0 1,1 1,2 Bourne, pp. 11–32.
  2. "Ancestry of Sen. John Kerry". www.wargs.com. December 18, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: May 19, 2018.
  3. 3,0 3,1 Bourne, p. 114.
  4. 4,0 4,1 Bourne, pp. 33–43.
  5. Bourne, pp. 44–55.
  6. Hingston, Sandy. "Why This Princeton Football Team Won't Be Suiting Up Next Season". Philadelphia. April 24, 2016. November 6, 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: November 5, 2016.
  7. Annual Register of the United States Naval Academy (v. 1946–1947), p. 33
  8. 8,0 8,1 Zelizer, pp. 11–12.
  9. "Jimmy Carter's Naval Service". Jimmy Carter Presidential Library & Museum. November 16, 2015 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: November 24, 2015.
  10. Bourne, pp. 72–77.
  11. Frank, Northen Magill. Great Events from History II: 1945–1966. 1995. səh. 554. ISBN 978-0-89356-753-8.
  12. Martel, Peter. Memoirs of a Hayseed Physicist. 2008. səh. 64. ISBN 978-1-60693-341-1.
  13. Milnes, Arthur. "When Jimmy Carter faced radioactivity head-on". The Ottawa Citizen. January 28, 2009. February 17, 2011 tarixində orijinalından arxivləşdirilib.
  14. Bourne, pp. 77–81.
  15. Hayward, p. 23.
  16. Eckstein, Megan. "From Ensign to Commander-in-Chief: A Look at the Presidents Who Served in the U.S. Navy Reserve". USNI News. Annapolis, MD: United States Navy Institute. March 9, 2015. August 16, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 17, 2020.
  17. Ocean Science News. Washington, DC: Nautilus Press. 1976. səh. 109. The Naval Record of James Earl Carter Jr.: Medals and awards: American Campaign Medal, World War II Victory Medal, China Service Medal, and Natl. Defense Service Medal
  18. Bourne, pp. 83–91.
  19. Morris, p. 115.
  20. Gherman, Beverly. Jimmy Carter. Minneapolis, MN: Lerner Publishers. 2004. səh. 40. ISBN 978-0-8225-0816-8. 2021-12-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-18.
  21. Bourne, pp. 92–108.
  22. Carter, Jimmy. Turning Point: A Candidate, a State, and a Nation Come of Age. New York, NY: Three Rivers Press. 1992. 83–87. ISBN 978-0-8129-2299-8.
  23. Bourne, pp. 108–132.
  24. Lyman-Barner, Kirk; Lyman-Barner, Cori. Roots in the Cotton Patch: The Clarence Jordan Symposium 2012. 1. Eugene, OR: Cascade Books. 2014. səh. 136. ISBN 978-1-62032-985-6. 2022-04-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-18.
  25. Bourne, pp. 132–140.
  26. "A Conversation with Jimmy Carter". John F. Kennedy Presidential Library and Museum. November 20, 2014. October 21, 2017 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 18, 2020.
  27. Ryan, Jr., Bernard. Jimmy Carter: U.S. President and Humanitarian. New York, NY: Ferguson. 2006. səh. 37. ISBN 0-8160-5903-9. March 31, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 2, 2020.
  28. Bourne, pp. 132–145.
  29. "Members Of The General Assembly Of Georgia - Term 1965-1966". State of Georgia. February 1965. February 16, 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: May 12, 2018.
  30. Bourne, pp. 145–149.
  31. Bourne, pp. 149–153.
  32. 32,0 32,1 Bourne, pp. 153–165.
  33. Bourne, pp. 165–179.
  34. Hayward, pp. 39–46.
  35. 35,0 35,1 35,2 Bourne, pp. 180–199.
  36. 36,0 36,1 Hayward, pp. 46–51.
  37. "Inaugural Address" (PDF). December 1, 2016 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: November 27, 2016.
  38. Bourne, pp. 200–201.
  39. Hayward, pp. 49–55.
  40. "TIME Magazine Cover: Gov. Jimmy Carter". Time. May 31, 1971. March 21, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 8, 2014.
  41. Bourne, p. 204.
  42. Bourne, pp. 201–202.
  43. "Carter Picks Gambrell for interim Senate job". Rome News-Tribune. February 1, 1971. March 21, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 21, 2020.
  44. 44,0 44,1 Bourne, pp. 204–212.
  45. Hayward, pp. 55–56.
  46. Bourne, pp. 214–220.
  47. Freeman, Roger A. The Wayward Welfare State. Hoover Press. 1982. səh. 5. ISBN 978-0-8179-7493-0. 2021-12-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-21.
  48. "Maddox dares Carter to try cutting post". Rome News-Tribune. April 5, 1971. March 21, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  49. "Carter aims to create human relations panel". Rome News-Tribune. July 8, 1971. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  50. "Gov. Carter orders cuts in Georgia spending". Rome News-Tribune. July 14, 1971. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  51. "Two budget proposals offered by Gov. Carter to legislature". Rome News-Tribune. January 13, 1972. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  52. "Maddox is opposed to special session". Rome News-Tribune. April 21, 1972. March 21, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  53. "Carter given royal treatment on Latin journey". Rome News-Tribune. April 14, 1972. March 21, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  54. 54,0 54,1 Bourne, pp. 212–213.
  55. 55,0 55,1 Bourne, pp. 250–251.
  56. "Governors disagree on school busing". Rome News-Tribune. February 1, 1973. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  57. "Southern governors meeting in Atlanta". -Rome News-Tribune. November 7, 1971. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  58. Pilkington, Ed. "Jimmy Carter calls for fresh moratorium on death penalty". The Guardian. November 11, 2013. July 5, 2023 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  59. Hugh S. Sidey. "Carter, Jimmy". World Book Student. January 22, 2012. April 27, 2012 tarixində orijinalından arxivləşdirilib.
  60. World Book Encyclopedia (Hardcover) [Jimmy Carter entry]. World Book. January 2001. ISBN 978-0-7166-0101-2.
  61. "Jimmy Carter battles plan for dams – again". NBCNews.com. Associated Press. July 28, 2008. August 1, 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  62. Bourne, pp. 213–214.
  63. Bourne, pp. 221–230.
  64. "Carter, Wallace hold election conference". Rome News-Tribune. August 4, 1972. October 11, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  65. Bourne, pp. 237–250.
  66. Zelizer, p. 15.
  67. "Carter cautions Democrats to play it cool on Watergate". Rome News-Tribune. May 13, 1973. August 17, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  68. "Carter off on European tour". Rome News-Tribune. May 14, 1973. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  69. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Address Announcing Candidacy for the Democratic Presidential Nomination at the National Press Club in Washington, DC". The American Presidency Project (ingilis). 2021-08-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-22.
  70. "Carter a candidate for the presidency". Lodi News-Sentinel. December 13, 1974. March 21, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  71. Shoup (1980), The Carter Presidency and Beyond
  72. Mohr, Charles. "Choice of Mondale Helps To Reconcile the Liberals". The New York Times. July 16, 1976. May 31, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  73. "Jimmy Carter". The American Experience. Public Broadcasting System. 2017-02-22 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-22.
  74. Broder, David. "Early Evaluation Impossible on Presidential Candidates". Toledo Blade. December 18, 1974. səh. 16. March 21, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: January 3, 2016.
  75. Shoup, Laurence H. The Carter Presidency, and Beyond: Power and Politics in the 1980s. Ramparts Press. 1980. səh. 94. ISBN 978-0-87867-075-8.
  76. 76,0 76,1 "THE CAMPAIGN: Candidate Carter: I Apologize". Time. 107 (16). April 19, 1976. March 23, 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 13, 2018.
  77. "Carter Officially Enters Demo Presidential Race". Herald-Journal (ingilis). December 13, 1974. November 19, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  78. "Carter Backs Consumer Plans". Toledo Blade (ingilis). August 10, 1976. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  79. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Bardstown, Kentucky Remarks and a QVestion-and-Answer Session at a Town Meeting. (July 31, 1979)". The American Presidency Project (ingilis). November 7, 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020. THE PRESIDENT. Could you all hear it? The qVestion was, since it appears that the campaign promise that I made to have a separate department of education might soon be fulfilled, would I consider appointing a classroom teacher as the secretary of education.
  80. "Carter Berates Lack Of New A-Arm Pact". Toledo Blade. October 14, 1976. August 16, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  81. Kane, Frank. "Carter Positions on Amnesty, Defense Targets of Dole Jabs". Toledo Blade. October 3, 1976. August 16, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  82. "GOP Raps Carter On Tax Proposal". Herald-Journal. September 19, 1976. October 11, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  83. "Social Security Amendments of 1977 Statement on Signing S. 305 Into Law". American Presidency Project. December 20, 1977. October 19, 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  84. "Carter Would Delay Programs If Necessary". Herald-Journal. September 4, 1976. August 16, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2020.
  85. Kane, Frank. "Carter Nominated, Names Mondale Running Mate". Toledo Blade. July 15, 1976. August 16, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 23, 2020.
  86. American Presidency, Brinkley and Dyer, 2004.
  87. 87,0 87,1 Howard, Adam. "10 Presidential Debates That Actually Made an Impact". NBC News. September 26, 2016. May 4, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: December 31, 2016.
  88. Kraus, Sidney. The Great Debates: Carter vs. Ford, 1976. Bloomington: Indiana University Press. 1979. səh. 3. İstifadə tarixi: December 31, 2016.[ölü keçid]
  89. "The Playboy Interview: Jimmy Carter." Robert Scheer. Playboy, November 1976, Vol. 23, Iss. 11, pp. 63–86.
  90. Casser-Jayne, Halli. A YEAR IN MY PAJAMAS WITH PRESIDENT OBAMA, The Politics of Strange Bedfellows. Halli Casser-Jayne. səh. 216. ISBN 978-0-9765960-3-5. 2021-05-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-23.
  91. "Carter Appears Victor Over Ford". Toledo Blade. November 3, 1976. November 22, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 23, 2020.
  92. "Executive Orders". archives.gov. October 25, 2010. September 22, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 24, 2020.
  93. "Online NewsHour: Remembering Vietnam: Carter's Pardon". 2007-02-28 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-24.
  94. Kaufman, Burton I.; Kaufman, Scott. A Growing Sense of Crisis // The Presidency of James Earl Carter, Jr (2nd). Lawrence, Kansas: University Press of Kansas. 2006. səh. 183. ISBN 978-0700614714.
  95. "Jimmy Carter Biography and Interview". www.achievement.org. American Academy of Achievement. 2010-02-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-24.
  96. "JIMMY CARTER AND THE IRANIAN HOSTAGE CRISIS". White House Historical Association. September 3, 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: December 28, 2014.
  97. "Carter in Washington, Meets Lynn, Rumsfield". Toledo Blade. November 22, 1976. November 26, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 24, 2020.
  98. "Ford Promises Carter Transition Cooperation". Toledo Blade. November 23, 1976. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 24, 2020.
  99. "Carter Appoints Vance, Lance To Administration". Toledo Blade. December 4, 1976. March 21, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 24, 2020.
  100. "Carter hears housing, city plans". Eugene Register-Guard. December 9, 1976. July 11, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 24, 2020.
  101. "Electors confirm Carter's victory for presidency". Eugene Register-Guard. December 13, 1976. July 10, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 24, 2020.
  102. "Carter picks three-Kreps, Bell, Bergland". Eugene Register-Guard. December 20, 1976. March 21, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 24, 2020.
  103. "Carter to quit peanut business". Eugene Register-Guard. January 4, 1977. August 17, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 24, 2020.
  104. "Curtis, former Maine governor, Carter choice for party chairman". Eugene Register-Guard. January 6, 1977. July 10, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 24, 2020.
  105. "Carter, Foreign Chiefs Talk By Phone, Prepare Summit". Pittsburgh Post-Gazette. January 14, 1977. March 21, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 24, 2020.
  106. "Carter Announces Nominees For 6 More Top Posts". Toledo Blade. January 19, 1977. March 21, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 24, 2020.
  107. "Maine college to auction off former White House solar panels". October 28, 2004. January 22, 2010 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: January 31, 2010.
  108. Burdick, Dave. "White House Solar Panels: What Ever Happened To Carter's Solar Thermal Water Heater? (VIDEO)". Huffington Post. January 27, 2009. September 4, 2009 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: January 31, 2010.
  109. Craig Shirley, Days of 'Malaise' and Jimmy Carter's Solar Panels Arxivləşdirilib 2014-11-22 at the Wayback Machine. October 8, 2010, Fox News.
  110. Relyea, Harold; Carr, Thomas P. The executive branch, creation and reorganization (ingilis). Nova Publishers. 2003. səh. 29. ISBN 9781590336106.
  111. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Department of Energy Organization Act and Bill Amending the Small Business Administration Act Remarks on Signing S. 826 and H.R. 692 Into Law". The American Presidency Project (ingilis). 2021-08-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-28.
  112. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "The President's News Conference". The American Presidency Project (ingilis). 2021-08-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-28.
  113. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "The President's News Conference". The American Presidency Project (ingilis). 2021-11-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-28.
  114. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "The President's News Conference". The American Presidency Project (ingilis). 2021-12-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-28.
  115. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "The President's News Conference". The American Presidency Project (ingilis). 2021-12-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-28.
  116. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Standby Gasoline Rationing Plan Message to the Congress Transmitting the Plan". The American Presidency Project (ingilis). 2021-12-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-28.
  117. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Energy Address to the Nation". The American Presidency Project (ingilis). 2021-12-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-28.
  118. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "The President's News Conference". The American Presidency Project (ingilis). 2021-12-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-28.
  119. 119,0 119,1 ""Crisis of Confidence" Speech (July 15, 1979)". Miller Center, University of Virginia. October 20, 2016. July 21, 2009 tarixində orijinalından (text and video) arxivləşdirilib.
  120. "Jimmy Carter". PBS. American Experience. 2013-10-19 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-28.
  121. Cutler Cleveland. "Jimmy Carter's "malaise speech"". The Encyclopedia of Earth. January 24, 2007. July 11, 2010 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 28, 2020.
  122. Adam Clymer. "Speech Lifts Carter Rating to 37%; Public Agrees on Confidence Crisis; Responsive Chord Struck". The New York Times. July 18, 1979. səh. A1. May 17, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 28, 2020.
  123. "American Experience". October 19, 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 22, 2013.
  124. Weintraub, Walter. Political Psychology 7: Profiles of American Presidents as Revealed in Their Public Statements: The Presidential News Conferences of Jimmy Carter and Ronald Reagan. International Society of Political Psychology. 1986. 285–295.
  125. Zelizer, pp. 53–55
  126. "The "Georgia Mafia" . Jimmy Carter . WGBH American Experience | PBS". pbs.org. February 15, 2017 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 13, 2017.
  127. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "The President's News Conference". The American Presidency Project (ingilis). 2021-08-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-29.
  128. "Commentary: New president's 100 days of pressure - CNN.com". CNN. October 28, 2008. December 3, 2009 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: May 22, 2010.
  129. Biven, W. Carl. Jimmy Carter's Economy: Policy in an Age of Limits. University of North Carolina Press. 2002. ISBN 9780807827383.
  130. Pincus, Walter. "When a Campaign Vow Crashes into a Pork Barrel". The Washington Post. April 1, 1977. May 25, 2011 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 5, 2008.
  131. "Jimmy Carter: Water Resource Projects Message to the Congress". presidency.ucsb.edu. August 28, 2016 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 13, 2017.
  132. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Democratic National Committee Dinner Remarks at the Fundraising Dinner in New York City". The American Presidency Project (ingilis). 2021-10-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-29.
  133. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "The President's News Conference". The American Presidency Project (ingilis). 2021-12-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-29.
  134. Carter, Jimmy. "Standby Gasoline Rationing Plan Remarks on the House of Representatives Disapproval of the Plan". American Presidency Project. May 11, 1979. September 26, 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 29, 2020.
  135. "Carter's Clash With Congress on Gas Plan". New York Times. May 15, 1979. May 31, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 29, 2020.
  136. "The President's News Conference". American Presidency Project. July 25, 1979. September 26, 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 29, 2020.
  137. Roberts, Steven V. "Carter and the Congress: Doubt and Distrust Prevail". New York Times. August 5, 1979. August 17, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 29, 2020.
  138. 138,0 138,1 "1988 Statistical Abstract of the United States" (PDF). Department of Commerce. 2021-12-12 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2020-06-29.
  139. 139,0 139,1 139,2 Frum, p. 292
  140. Jim Jubak. "Is '70s-style stagflation returning?". Jubak's Journal. MSN.com. April 1, 2008. August 20, 2011 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 18, 2017.
  141. 141,0 141,1 141,2 141,3 141,4 141,5 141,6 SƏMAYƏ MƏMMƏD qızı MUSTAFAYEVA. ABŞ Ceyms Karterin prezidentliyi dövründə (1976-1980-ci illər) // ABŞ VƏ BÖYÜK BRİTANİYANIN ƏN YENİ TARİXİ (1918-2007-ci illər) (PDF). Bakı: ADPU-nun nəşriyyatı. 2009. səh. 118. ISBN 1947000300209.
  142. "Labor Force Statistics from the Current Population Survey". Bureau of Labor Statistics. 2022-09-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-29.
  143. "Households by Median and Mean Income". United States Census Bureau. 2020-06-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-29.
  144. "The Inflation of the 1970s: November 21, 1978". University of California at Berkeley and National Bureau of Economic Research. December 19, 1995. February 19, 1997 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 18, 2012.
  145. "The Outlook for U.S. Oil Dependence" (PDF). U.S. Department of Energy. May 13, 2017 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 18, 2017.
  146. "United States v. Society of Independent Gasoline Marketers of America". June 28, 2012 tarixində orijinalından arxivləşdirilib.
  147. Vietor, Richard H. K. Contrived Competition: Regulation and Deregulation in America. Harvard University Press. 1994. ISBN 9780674436794. OCLC 897163998.
  148. Practical Applications in Business Aviation Management. ISBN 978-1605907703.
  149. Philpott, Tom. "Beer Charts of the Day". Motherjones.com. August 17, 2011. December 18, 2011 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: December 10, 2011.
  150. "Number of Breweries". Brewers Association. March 27, 2018. May 10, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: February 16, 2019.
  151. Reinhold, Robert. "Carter proposes U.S. health plan; says he favors mandatory insurance financed from wage and general taxes". The New York Times. April 17, 1976. səh. 1. May 21, 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: September 16, 2017. Although Mr. Carter left some details a bit vague today, his proposal seemed almost identical to the so-called Kennedy-Corman health security plan. His position on the issue is now substantially the same as that of his chief rivals, Senator Hubert H. Humphrey, Senator Henry M. Jackson and Representative Morris K. Udall. All three are co-sponsors of the Kennedy-Corman bill.
    Auerbach, Stuart. "Carter gives broad outline for national health plan; cost unknown". The Washington Post. April 17, 1976. səh. A1. January 30, 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 30, 2020. The outlines of Carter's program are close to one sponsored by Sen. Edward M. Kennedy (D-Mass.) and strongly supported by organized labor.
    UPI. "Carter urges universal health plan". Chicago Tribune. April 17, 1976. səh. 4. January 30, 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 30, 2020. Although Carter didn't provide an estimate of what his health plan would cost taxpayers, it features many proposals similar to plans suggested by others, including Sen. Edward Kennedy [D., Mass.] which are estimated to cost at least $40 billion annually.
  152. . Hospital cost control // Congressional Quarterly Almanac, 95th Congress 1st Session....1977. 33. Washington, D.C.: Congressional Quarterly. 1978. 499–507. ISSN 0095-6007. OCLC 1564784.
  153. . National health insurance // Congressional Quarterly Almanac, 96th Congress 1st Session....1979. 35. Washington, D.C.: Congressional Quarterly. 1980. 536–540. ISSN 0095-6007. OCLC 1564784.
  154. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "National Health Plan Remarks Announcing Proposed Legislation". The American Presidency Project (ingilis). 2021-08-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-30.
  155. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "National Health Plan Message to the Congress on Proposed Legislation". The American Presidency Project (ingilis). 2021-12-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-30.
  156. . Hospital cost control legislation dies // Congressional Quarterly Almanac, 95th Congress 2nd Session....1978. 34. Washington, D.C.: Congressional Quarterly. 1979. 619–625. ISSN 0095-6007. OCLC 1564784.
  157. . House kills Carter hospital cost control plan // Congressional Quarterly Almanac, 96th Congress 1st Session....1979. 35. Washington, D.C.: Congressional Quarterly. 1980. 512–518. ISSN 0095-6007. OCLC 1564784.
  158. Zelizer, Julian. Jimmy Carter. Times Books. 2010. səh. 78. ISBN 978-0-8050-8957-8.
  159. Carter, Jimmy. Keeping Faith: Memoirs of a President. Bantam Books. 1982. 86–87. ISBN 978-0-553-05023-3.
  160. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Elementary and Secondary Education Remarks Announcing the Administration's Proposals to the Congress". The American Presidency Project (ingilis). 2021-08-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-30.
  161. "Department of Education Outlined". Associated Press. February 9, 1979. March 21, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 30, 2020.
  162. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Department of Education Organization Act Statement on Signing S. 210 Into Law". The American Presidency Project (ingilis). 2021-09-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-30.
  163. "Education Department Created". United Press International. October 18, 1979.[ölü keçid]
  164. "ilheadstart.org/about-ihsa/history-goals-and-values/head-start-a-historical-perspective/". ilheadstart.org. December 20, 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 13, 2017.
  165. Berube, M.R. American Presidents and Education. Greenwood. 1991. səh. 49. ISBN 9780313278488. İstifadə tarixi: March 13, 2017.
  166. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "15th Anniversary of Project Head Start Remarks at a White House Reception". The American Presidency Project (ingilis). 2021-10-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-30.
  167. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Brownsville, Texas Remarks at a Rally With Area Residents". The American Presidency Project (ingilis). 2021-12-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-30.
  168. "United Nations Remarks at a Working Luncheon for Officials of African Nations". American Presidency Project. October 4, 1977. March 11, 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 1, 2020.
  169. "The President's News Conference". American Presidency Project. October 27, 1977. October 23, 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 1, 2020.
  170. Kaufman, Michael T. "Carter Trip to Nigeria Culminates Long Effort to Improve Relations". New York Times. March 31, 1978. May 31, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 1, 2020.
  171. "Presidents' Travels to Nigeria". U.S. Department of State Office of the Historian. 2021-08-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-01.
  172. "CARTER SEEKS TALKS INCLUDING ALL SIDES IN RHODESIA CONFLICT". New York Times. April 3, 1978. October 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 1, 2020.
  173. "CONSERVATIVES WIN BRITISH VOTE; MARGARET THATCHER FIRST WOMAN TO HEAD A EUROPEAN GOVERNMENT". New York Times. May 4, 1979. September 7, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 1, 2020.
  174. "RHODESIAN ELECTION EMDS WITH TURNOUT PUT AT 65 PERCENT". New York Times. April 25, 1979. August 16, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 1, 2020.
  175. "Fight Over Rhodesia Sanctions Reflects Carter Bid to Save Africa Policy". New York Times. May 14, 1979. July 3, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 1, 2020.
  176. "Rhodesia, South Africa Hail Move In Senate to End Curb on Salisbury". New York Times. May 17, 1979. October 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 1, 2020.
  177. "Carter Promises to Stop Sanctions After Rhodesia Political Settlement". New York Times. December 4, 1979. August 18, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 1, 2020.
  178. Dumbrell, John. The Carter Presidency: A Re-evaluation (2nd). Manchester, England, UK: Manchester University Press. 1995. 187, 191. ISBN 978-0-7190-4693-3. 2023-07-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-01.
  179. Carter, Jimmy. "Fmr. President Jimmy Carter on "Palestine: Peace Not Apartheid," Iraq, Greeting the Shah of Iran at the White House, Selling Weapons to Indonesia During the Occupation of East Timor, and More". Democracy Now! (Müsahibə). Interviewed by Amy Goodman. September 10, 2007. July 30, 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 30, 2019.
  180. Ball, Nicole; Lettenberg, Milton. "The foreign arms sales of the Carter administration". Bulletin of the Atomic Scientists. Educational Foundation for Nuclear Science. 35 (2). February 1979: 31–36. doi:10.1080/00963402.1979.11458586. July 5, 2023 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 28, 2019.
  181. 181,0 181,1 "ABŞ-İran münasibətləri - 40 il küsülü qalan müttəfiqlər - ŞƏRH" (az.). https://report.az/. 2022-03-31 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-06-06.
  182. Jonathan D. Sarna, How Hanukkah Came To The White House Arxivləşdirilib 2015-03-19 at the Wayback Machine. Forward, December 2, 2009.
  183. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Executive Order 12205—Economic Sanctions Against Iran". The American Presidency Project (ingilis). 2021-12-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-01.
  184. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Sanctions Against Iran Remarks Announcing U.S. Actions". The American Presidency Project (ingilis). 2021-08-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-01.
  185. "Carter Cuts Ties With Iran". The Harvard Crimson. April 8, 1980. August 9, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 1, 2020.
  186. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Address to the Nation on the Rescue Attempt for American Hostages in Iran". The American Presidency Project (ingilis). 2021-08-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-01.
  187. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Rescue Attempt for American Hostages in Iran White House Statement". The American Presidency Project (ingilis). 2021-08-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-01.
  188. "U.S. AND SOVIET SIGN STRATEGIC ARMS TREATY; CARTER URGES CONGRESS TO SUPPORT ACCORD". New York Times. June 19, 1979. August 17, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 1, 2020.
  189. Glass, Andrew. "Jimmy Carter signs Strategic Arms Limitation Treaty, June 18, 1979". Politico. June 18, 2015. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 1, 2020.
  190. "The State of the Union Address Delivered Before a Joint Session of the Congress. (January 23, 1980)". September 11, 2018 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 1, 2020.
  191. 191,0 191,1 191,2 191,3 191,4 191,5 Kaplan, Robert D. Soldiers of God: With Islamic Warriors in Afghanistan and Pakistan. Knopf Doubleday. 2008. 115–117. ISBN 9780307546982.
  192. 192,0 192,1 192,2 192,3 192,4 192,5 Kepel, Gilles. Jihad: The Trail of Political Islam. I.B. Tauris. 2006. 138–139, 142–144. ISBN 9781845112578.
  193. 193,0 193,1 Blight, James G. Becoming Enemies: U.S.-Iran Relations and the Iran-Iraq War, 1979-1988. Rowman & Littlefield Publishers. 2012. 69–70. ISBN 978-1-4422-0830-8.
  194. 194,0 194,1 194,2 194,3 194,4 194,5 194,6 194,7 Riedel, Bruce. What We Won: America's Secret War in Afghanistan, 1979–1989. Brookings Institution Press. 2014. ix–xi, 21–22, 93, 98–99, 105. ISBN 978-0815725954.
  195. 195,0 195,1 Gates, Bob. From the Shadows: The Ultimate Insider's Story of Five Presidents and How They Won the Cold War (ingilis). Simon and Schuster. 2007. 145–147. ISBN 9781416543367.White, John Bernell. The Strategic Mind Of Zbigniew Brzezinski: How A Native Pole Used Afghanistan To Protect His Homeland (PDF) (Tezis) (ingilis). May 2012. 45–46, 82. March 4, 2016 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: September 11, 2016. cf. {{cite book |authorlink=Steve Coll |last=Coll |first=Steve |title=Ghost Wars: The Secret History of the CIA, Afghanistan, and Bin Laden, from the Soviet Invasion to September 10, 2001 |url=https://archive.org/details/ghostwarssecreth00coll |url-access=registration |publisher=Penguin |year=2004 |isbn=9781594200076 |p=581
  196. Carter, James. "Jimmy Carter State of the Union Address 1980". Selected Speeches of Jimmy Carter (ingilis). Jimmy Carter Presidential Library and Museum. October 15, 2004 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: May 30, 2017.
  197. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Jimmy Carter: The State of the Union Address Delivered Before a Joint Session of the Congress". The American Presidency Project (ingilis). December 14, 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: January 7, 2018.
  198. Zelizer, Julian E. Jimmy Carter. New York: Times Books/Henry Holt and Co. 2010. səh. 103. ISBN 9780805089578.
  199. Leuchtenburg, William E. Gerald Ford and Jimmy Carter // The American President (ingilis). New York: Oxford University Press. 2015. səh. 577. ISBN 9780195176162.
  200. Toohey, Kristine. The Olympic Games: A Social Science Perspective. CABI. November 8, 2007. səh. 100. ISBN 978-1-84593-355-5. December 29, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 3, 2020.
  201. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "The President's News Conference". The American Presidency Project (ingilis). 2021-10-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-02.
  202. "Carter Summons General in Korea Over Criticism of Withdrawal Plan". New York Times (ingilis). May 20, 1977. August 16, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 2, 2020.
  203. Weinraub, Bernard. "Carter Disciplines Gen. Singlaub, Who Attacked His Policy on Korea". New York Times (ingilis). May 22, 1977. August 16, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 2, 2020.
  204. "ARMED FORCES: General on the Carpet". Time (ingilis). May 30, 1977. October 14, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 2, 2020 – content.time.com vasitəsilə.
  205. "Carter Defends Plan to Reduce Forces in Korea". New York Times. May 27, 1977. July 2, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 2, 2020.
  206. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Seoul, Republic of Korea Joint Communiqué Issued at the Conclusion of Meetings With President Park". The American Presidency Project (ingilis). 2021-12-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-02.
  207. Smith, Terence. "Carter Cuts Total of U.S. Troops To Leave South Korea This Year". New York Times (ingilis). April 22, 1978. August 16, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 2, 2020.
  208. "Travels of President Jimmy Carter". U.S. Department of State Office of the Historian (ingilis). 2018-12-31 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-02.
  209. "Most Important Presidential Visits: No. 7 Jimmy Carter - Iran". realclearworld (ingilis). June 1, 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: May 24, 2016.
  210. Bert Lance, Carter Adviser, Dies at 82 New York Times August 15, 2013 [1] Arxivləşdirilib 2022-03-21 at the Wayback Machine
  211. McFadden, Robert D. "Paul Curran, 75, Corruption Foe, Dies". The New York Times. September 6, 2008. səh. A30. April 25, 2009 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: September 6, 2008. He also investigated President Jimmy Carter's family peanut business for the Justice Department in 1979, and thus became the first lawyer to examine a sitting president under oath.
  212. Special Counsel, Litigation, Kaye Scholer. Accessed September 6, 2008.
  213. Staff. "I Have a Job to Do" Arxivləşdirilib 2012-10-25 at the Wayback Machine, Time, April 2, 1979. Accessed September 7, 2008.
  214. Pound, Edward T. "Carter's Business Cleared in Inquiry on Campaign Funds". The New York Times (ingilis). October 17, 1979. səh. A1. July 22, 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: September 7, 2008.
  215. Carter, Jimmy. Our Endangered Values: America's Moral Crisis (ingilis). Simon and Schuster. 2005. səh. 8. ISBN 978-0-7432-8457-8.
  216. Allis, Sam. "Chapter 4: Sailing into the Wind: Losing a qVest for the top, finding a new freedom". The Boston Globe (ingilis). February 18, 2009. March 3, 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 24, 2017.
  217. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "The President's News Conference". The American Presidency Project (ingilis). 2021-08-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-03.
  218. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "The President's News Conference". The American Presidency Project (ingilis). 2021-08-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-03.
  219. Steven F. Hayward. The Age of Reagan: The Fall of the Old Liberal Order: 1964–1980. Random House Digital, Inc. 2009. səh. 497. ISBN 978-0-307-45370-9. 2022-03-31 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-03.
  220. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Remarks Accepting the Presidential Nomination at the 1980 Democratic National Convention in New York". The American Presidency Project (ingilis). 2021-10-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-03.
  221. "Carter Blows the Horn Of the Wrong Horatio". The New York Times (ingilis). August 15, 1980. March 17, 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 3, 2020.
  222. "Nation: Kraft Drops Out". Time (ingilis). September 29, 1980. June 26, 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 29, 2013.
  223. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Presidential Debate in Cleveland". The American Presidency Project (ingilis). 2021-10-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-03.
  224. Harwood, John. "History Suggests McCain Faces an Uphill Battle". The New York Times (ingilis). October 12, 2008. November 4, 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 24, 2017.
  225. Stacks, John F. "Where the Polls Went Wrong". Time magazine. December 1, 1980. August 25, 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 24, 2017.
  226. Kazin, Michael; Edwards, Rebecca; Rothman, Adam. The Princeton Encyclopedia of American Political History. (Two volume set). Princeton University Press. November 9, 2009. səh. 311. ISBN 978-1-4008-3356-6. December 31, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 3, 2020.
  227. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "1980 Presidential Election Remarks on the Outcome of the Election". The American Presidency Project (ingilis). 2020-09-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-03.
  228. Carter, Jimmy. Beyond the White House: Waging Peace, Fighting Disease, Building Hope (ingilis). Simon & Schuster. October 14, 2008. səh. 3. ISBN 9781416558811.
  229. "Timeline and History of The Carter Center [1981-1989]". The Carter Center (ingilis). November 1, 2009 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: October 27, 2017.
  230. "The Carter Center At 30 Years". GeorgiaTrend (ingilis). October 31, 2012. November 4, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 11, 2013.
  231. "Waging Peace. Fighting Disease". The Carter Center (ingilis). 2021-01-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-03.
  232. Marion V. Creekmore, A Moment of Crisis: Jimmy Carter, The Power of a Peacemaker, and North Korea's Nuclear Ambitions (2006).
  233. Kaplan, Fred. "Rolling Blunder". Washington Monthly (ingilis). May 2004. May 2004. December 5, 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 8, 2010.
  234. Brooke, James. "Carter Issues Warning on North Korea Standoff". The New York Times (ingilis). September 5, 2003. June 15, 2010 tarixində orijinalından arxivləşdirilib – The Carter Center vasitəsilə.
  235. CNN Wire Staff (August 27, 2010). "Freed American Arrives Home from North Korea" Arxivləşdirilib 2021-06-15 at the Wayback Machine CNN. Retrieved September 28, 2010.
  236. Justin McCurry. "North Korea releases US prisoner after talks with Jimmy Carter". The Guardian (ingilis). London. August 27, 2010. September 15, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: September 6, 2010.
  237. Hallerman, Tamar. "Jimmy Carter presses U.S., North Korea to tone down escalating rhetoric". ajc.com (ingilis). August 10, 2017. December 16, 2017 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: January 15, 2019.
  238. Bowden, John. "Carter volunteers to help solve tensions with North Korea". The Hill (ingilis). October 21, 2017. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 4, 2020.
  239. "Carter predicts fair presidential election in Peru". CNN (ingilis). April 7, 2001. April 19, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 4, 2020.
  240. "Jimmy Carter touring Peru". UPI (ingilis). October 3, 1984. March 25, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 4, 2020.
  241. Guerra, Isabel. "Peru's President has earned US leaders' admiration, Jimmy Carter says". Living in Peru. April 30, 2009. September 2, 2020 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 4, 2020.
  242. Wilkinson, Tracy. "Former President Jimmy Carter, ending a three day tour of..." UPI (ingilis). February 9, 1986. December 27, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 4, 2020.
  243. Wilkinson, Tracy. "Former President Jimmy Carter Thursday Arrived in Nicaragua and..." UPI (ingilis). February 7, 1986. April 19, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 4, 2020.
  244. Carter Center News Arxivləşdirilib 2005-03-16 at the Wayback Machine, July–December 2002. Retrieved August 4, 2008.
  245. "Lift Cuba embargo, Carter tells US". BBC News (ingilis). May 15, 2002. April 19, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 4, 2008.
  246. Kornbluh, Peter. "Jimmy Carter: Lift Trade Embargo Against Cuba". The Nation (ingilis). March 30, 2011. August 4, 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 4, 2020.
  247. "Carter: Begin set to compromise". Chicago Tribune. October 15, 1981. August 17, 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 4, 2020.
  248. Farrell, William E. "Carter Meets P.L.O. Officials in Egypt". New York Times. March 8, 1983. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 4, 2020.
  249. "PR-USA.net". PR-USA.net. November 1, 2007. May 16, 2011 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 8, 2010.
  250. Jimmy Carter speaks to Forward Magazine. Arxivləşdirilib iyul 25, 2015, at the Wayback Machine
  251. "Israel 'has 150 nuclear weapons'". BBC News. May 26, 2008. November 14, 2011 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 4, 2020.
  252. "Jimmy Carter: Israel's 'Apartheid' Policies Worse Than South Africa's". Haaretz.com. December 11, 2006. October 12, 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 4, 2020.
  253. Douglas G. Brinkley. The Unfinished Presidency: Jimmy Carter's Journey to the Nobel Peace Prize (1999), pp. 99–123.
  254. "PA to Carter: Don't meet with Mashaal Arxivləşdirilib aprel 29, 2011, at the Wayback Machine." Associated Press. April 15, 2008.
  255. "Carter: Rice did not advise against Hamas meeting". CNN (ingilis). April 23, 2008. March 21, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 4, 2020.
  256. "What is The Elders?". The Elders. March 28, 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 8, 2013.
  257. "Our Work". The Elders. March 27, 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 7, 2013.
  258. "Jimmy Carter blocked from meeting Darfur chief". Reuters. October 3, 2007. January 31, 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 12, 2012.
  259. Ian Timberlake. "Sudan ready to withdraw troops from Abyei: Jimmy Carter". AFP. May 27, 2012. July 3, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 7, 2013.
  260. "Jimmy Carter and Lakhdar Brahimi in Sudan to support peace efforts". The Elders. May 27, 2012. May 12, 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 7, 2013.
  261. "Jimmy Carter". The Elders. March 5, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 7, 2013.
  262. "Annan, Carter say barred from Zimbabwe". Reuters. November 22, 2008. May 4, 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 7, 2013.
  263. "African Leaders Gather to Address Great Lakes Crisis" (Press-reliz) (ingilis). May 2, 1996. July 19, 2008 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 4, 2008.
  264. "The Nairobi Agreement" (Press-reliz) (ingilis). December 8, 1999. May 18, 2008 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 4, 2008.
  265. Sperling Jr., Godfrey. "Mondale in '84: he may run if Jimmy Carter doesn't". csmonitor.com. 2021-08-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-06.
  266. Thomas, Helen. "Rosalynn Carter: Bitter at 1980 loss: Wishes her husband would run again". UPI. April 25, 1984. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  267. "Carter Backs Mondale For Presidency in 1984". Chicago Tribune. May 11, 1982. August 15, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  268. "Mondale wins Carter hometown". UPI. March 14, 1984. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  269. "Carter Predicts That Reagan Will Avoid Debating Mondale". New York Times. June 14, 1984. August 15, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  270. "Campaign Notes; Carter Vows to Shun Convention Spotlight". New York Times. June 28, 1984. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  271. Rosenberg, Carol. "Former President Jimmy Carter said Wednesday Walter Mondale's defeat..." UPI. November 7, 1984. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  272. "Former President Jimmy Carter said today Vice President George..." UPI. March 19, 1987. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  273. "The Carter Constituency". Washington Post. July 21, 1988. February 4, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  274. "Carter predicts tough times for Bush". UPI. November 10, 1988. October 11, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  275. De Witt, Karen. "THE 1992 CAMPAIGN: Georgia; Carter Welcomes Tsongas to Plains". New York Times. February 23, 1992. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  276. "Carter says Clinton election would be good for Japan-U.S. relations". UPI. April 13, 1992. August 16, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  277. Ifill, Gwen. "THE 1992 CAMPAIGN; Carter, With Clinton at His Side, Praises the Candidate's Qualities". New York Times. May 21, 1992. August 18, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  278. Glasser, Steve. "Clinton and Gore help Carter build house". UPI. August 19, 1992. August 17, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  279. Ifill, Gwen. "THE 1992 CAMPAIGN: The Democrats; Clinton Assails G.O.P. Attacks Aimed at Wife". New York Times. August 20, 1992. August 15, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  280. "Carter ready to consult with Clinton". UPI. November 6, 1992. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  281. "Former President Carter endorses Gore". UPI. November 1, 2000. August 18, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  282. Thoreau, Jackson. Born to Cheat: How Bush, Cheney, Rove & Co. Broke the Rules – From the Sandlot to the White House. Do Something Press. 2007. səh. 126. ISBN 978-1881365532.
  283. "Poll: Majority of Americans accept Bush as legitimate president". Turner Broadcasting System, Inc. December 13, 2000. İstifadə tarixi: April 27, 2011.
  284. "Carter: Kerry 'the president we need now'". CNN. July 26, 2004. August 15, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  285. "Jimmy Carter fears repeat of election fiasco in Florida". The Guardian. September 28, 2004. October 11, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  286. "Carter praises Obama". CNN. January 30, 2008. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  287. "Carter hints at supporting Obama". CNN. April 3, 2008. April 7, 2008 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  288. "Carter: After June 3, it will be time for Clinton to 'give it up'". CNN. May 26, 2008. June 14, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  289. "Carter: McCain 'milking' POW status". UPI. August 28, 2008. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  290. "Carter: McCain 'milking' POW time". ABC News. 2021-12-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-06.
  291. Spillius, Alex. "John McCain rejects Jimmy Carter jibe that he is 'milking' Vietnam service". Telegraph. August 31, 2008. March 21, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  292. Freedland, Jonathan. "US elections: Jimmy Carter tells Barack Obama not to pick Hillary Clinton as running mate". The Guardian. June 4, 2008. November 16, 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020 – www.theguardian.com vasitəsilə.
  293. "Could Jimmy Carter's Comments Doom Mitt Romney?". The International Business Times Inc. September 16, 2011. September 24, 2011 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: September 22, 2011.
  294. Yahoo News, Jimmy Carter wants Mitt Romney to be the Republican nominee Arxivləşdirilib 2021-12-12 at the Wayback Machine, September 16, 2011. Retrieved October 5, 2011.
  295. Camia, Catalina. "Jimmy Carter to speak by video at Dem convention". USA TODAY. August 7, 2012. August 8, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 7, 2012.
  296. "You Gave of Yourself': Reagan Praises Carter at Library Dedication". Los Angeles Times. October 2, 1986. 2015-09-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-03.
  297. Reinhold, Robert. "4 Presidents Join Reagan in Dedicating His Library". New York Times. 2021-08-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-03.
  298. "Dedication of Bush Library Is Set for Today". New York Times. November 6, 1997. December 12, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 3, 2020.
  299. Newman, Maria. "Thousands Attend Dedication of Clinton's Presidential Library". The New York Times. The New York Times Company. November 18, 2004. June 15, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: December 18, 2009.
  300. "Clinton library open for business". BBC News. BBC. November 18, 2004. January 22, 2010 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: December 18, 2009.
  301. "At George W. Bush library, five presidents meet in harmony". Los Angeles Times. April 25, 2013. October 2, 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 3, 2020.
  302. "At Mrs. King's Funeral, a Mix of Elegy and Politics". New York Times. February 8, 2006. August 10, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 3, 2020.
  303. "Gerald R. Ford Presidential Library and Museum". www.fordlibrarymuseum.gov. 2021-08-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2020-07-03.
  304. "Carter praises 'distinguished opponent' Ford at funeral". CBC News. CBC. January 3, 2007. August 19, 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: November 11, 2015.
  305. 305,0 305,1 Dits, Joseph. "Habitat ceremony at Notre Dame is only chance to see Jimmy and Rosalynn Carter". South Bend Tribune (ingilis). South Bend: GateHouse Media. August 20, 2018. November 16, 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: November 16, 2019.
  306. Preserving Our Institutions (PDF) (Hesabat) (ingilis). Continuity of Government Commission. June 2009. April 28, 2019 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: August 6, 2019 – brookings.edu vasitəsilə.
  307. "Honorary Chairs". World Justice Project (ingilis). April 17, 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 6, 2019.
  308. "Jimmy Carter's Sunday School Class". Maranatha Baptist Church. May 19, 2019 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 6, 2019.
  309. "Carter Nobel Peace Prize speech" Arxivləşdirilib noyabr 16, 2007, at the Wayback Machine, CNN, December 10, 2002
  310. Hill, Elias C. The Mirage of Human Rights. iUniverse. October 9, 2012. səh. 200. ISBN 978-1-4759-4888-2. December 13, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 6, 2020.
  311. 311,0 311,1 311,2 "NEW VOICES: Jimmy Carter Urges New Mexico Governor to Support Death Penalty Repeal | Death Penalty Information Center". Deathpenaltyinfo.org. June 19, 2010 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 8, 2010.
  312. Carter, Jimmy, "Jimmy Carter to California: Yes on Prop. 34" (op-ed) Arxivləşdirilib 2012-11-11 at the Wayback Machine, LA Times, October 28, 2012. Retrieved March 5, 2013.
  313. "Brian Baldwin, Center on Wrongful Convictions". Law.northwestern.edu. May 23, 2010 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 8, 2010.
  314. "Jimmy Carter, Desmond Tutu Urge Texas to Stay Execution of Kenneth Foster". Democracynow.org. June 17, 2010 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 8, 2010.
  315. "Clemency | Death Penalty Information Center". Deathpenaltyinfo.org. June 12, 2010 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 8, 2010.
  316. The Carter Center. "Carter Center Press Releases – President Carter Calls for Clemency for Troy Davis". The Carter Center. September 19, 2008. September 4, 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 8, 2010.
  317. "White House disputes Carter's analysis – Capitol Hill". NBC News. September 16, 2009. August 4, 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 8, 2010.
  318. O'Brien, Michael. "Obama plays down role of race in criticism – The Hill's Blog Briefing Room". Thehill.com. September 19, 2009. December 26, 2010 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 8, 2010.
  319. Carter, Jimmy. "What Happened to the Ban on Assault Weapons?". New York Times (Op-ed). April 26, 2009. May 16, 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 4, 2014.
  320. Eaton, William J. "Ford, Carter, Reagan Push for Gun Ban". Los Angeles Times. May 5, 1994. September 10, 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 4, 2014.
  321. Kurtz, Jason. "Clips From Last Night: Jimmy Carter on firearm legislation, the NRA, and the conflict in the Middle East". Cable News Network. February 22, 2013. October 15, 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 4, 2014.
  322. Torture can never be justifiedYouTube
  323. Freedland, Jonathan. "I have moral authority". The Guardian. June 6, 2008. May 17, 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: December 28, 2014.
  324. Delreal, Jose. "Carter: ACA rollout 'qVestionable'". Politico. October 31, 2013. April 10, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 3, 2020.
  325. Radnofsky, Louise. "Jimmy Carter Believes U.S. Will Eventually Go to Single-Payer Health System". Wall Street Journal. July 23, 2017. February 4, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 3, 2020.
  326. Eberhardt, Robin. "Jimmy Carter predicts US will eventually have single-payer healthcare system". The Hill. July 24, 2017. August 21, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 3, 2020.
  327. "Greif, Inc. helps support Habitat for Humanity's 29th Annual Jimmy and Rosalynn Carter Work Project". Habitat for Humanity. April 3, 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: December 28, 2014.
  328. "Jimmy Carter – Biographical". The Nobel Foundation. February 15, 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: December 28, 2014.
  329. 329,0 329,1 "Jimmy Carter to welcome visitors to Dylan Thomas house". BBC News. BBC. November 9, 2011. September 17, 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: November 11, 2015.
  330. "Dylan Thomas". Westminster Abbey. The Dean and Chapter of Westminster. 2015. December 22, 2015 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: November 11, 2015.
  331. Wilson, M.J. "Jimmy Carter's Crusade for Dylan Thomas Wins a Supporter—his Grateful Widow, Caitlin". People. June 27, 1977. December 22, 2015 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: November 11, 2015.
  332. "Elvis Presley and Politics". Neatorama. July 5, 2023 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: February 20, 2018.
  333. Elvis Presley, Reluctant Rebel: His Life and Our Times. David Luhrssen and Glen Jeansonne. 2011. səh. 195. ISBN 9780313359040. July 5, 2023 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: February 20, 2018.
  334. Nash, Alanna. Elvis and the Memphis Mafia. February 1, 2012. ISBN 9781845137595. July 5, 2023 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: February 20, 2018.
  335. "Takes: Elvis Presley on the Line". The New Yorker. Erin Overbey. February 20, 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: February 20, 2018.
  336. Peters, Gerhard; Woolley, John T. "Statement by the President on the Death of Elvis Presley". The American Presidency Project (ingilis). November 1, 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: February 20, 2018.
  337. 337,0 337,1 Somini Sengupta, "Carter Sadly Turns Back on National Baptist Body" Arxivləşdirilib 2014-12-17 at the Wayback Machine, The New York Times, October 21, 2000. Retrieved August 4, 2008.
  338. Maranatha Baptist Church. Retrieved August 4, 2008.
  339. Hobbs, Herschel H. and Mullins, Edgar Young. (1978). The Axioms of Religion. Nashville, Tennessee: Broadman Press. Revised edition. p. 22. ISBN 0-8054-1707-9.
  340. Carter, Jimmy; Richardson, Don. Conversations with Carter. Lynne Rienner Publishers. 1998. səh. 14. ISBN 978-1-55587-801-6.
  341. New Baptist Covenant. Retrieved August 4, 2008.
  342. Robert D. Hershey Jr. "Billy Carter Dies of Cancer at 51; Troubled Brother of a President". The New York Times. September 26, 1988. February 7, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 27, 2011.
  343. Cash, John R. with Patrick Carr (1997). Johnny Cash, the Autobiography. Harper Collins.
  344. Vejnoska, Jill. "Happy 71st wedding anniversary Jimmy and Rosalynn Carter!". ajc (English). July 7, 2017. April 1, 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 31, 2019.
  345. 345,0 345,1 345,2 Jimmy Carter. Our Endangered Values: America's Moral Crisis. Simon and Schuster. 2005. 84–. ISBN 978-0-7432-8457-8. My last book, Sharing Good Times, is dedicated "to Mary Prince, whom we love and cherish." Mary is a wonderful black woman who, as a teenager visiting a small town, was falsely accused of murder and defended by an assigned lawyer whom she first met on the day of the trial, when he advised her to plead guilty, promising a light sentence. She got life imprisonment instead ... A reexamination of the evidence and trial proceedings by the original judge revealed that she was completely innocent, and she was granted a pardon.
  346. 346,0 346,1 Chabbott, Sophia. "The Residence: Meet the Women Behind Presidential Families Kennedy, Johnson, Carter". Glamour.com. March 19, 2015. May 9, 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: May 2, 2015. Rosalynn Carter, who believed Prince was wrongly convicted, secured a reprieve so Prince could join them in Washington. Prince was later granted a full pardon; to this day she occasionally babysits the Carters' grandkids.
  347. Crawford, Clare. "A Story of Love and Rehabilitation: the Ex-Con in the White House". People.com. March 14, 1977. June 23, 2015 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: May 3, 2015.
  348. Hulse, Carl. "Veteran House Democrat Loses Seat in Primary". NYTimes.com. New York Times. May 11, 2010. June 24, 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 12, 2015.
  349. Fantz, Ashley; Hassan, Carma. "Hours after death of grandson, Jimmy Carter reveals the news to his church". CNN. December 20, 2015. December 20, 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: December 21, 2015.
  350. Stillwell, Cinnamon. "Jimmy Carter's Legacy of Failure". SFGate. December 12, 2006. July 17, 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2015.
  351. "Jimmy Carter: Why He Failed". brookings.edu. January 21, 2000. July 25, 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2015.
  352. Ponnuru, Ramesh. "In Carter's Shadow". Time. May 28, 2008. July 25, 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2015.
  353. "Jimmy Carter's Post-Presidency". American Experience. PBS, WGBH. May 6, 2015 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2015.
  354. Brinkley, Douglas. "The rising stock of Jimmy Carter: The 'hands on' legacy of our thirty-ninth President". Diplomatic History. 20 (4). Fall 1996: 505–530. doi:10.1111/j.1467-7709.1996.tb00285.x.
  355. Gibb, Lindsay. "Monte-Carlo TV fest opens with doc for first time". June 4, 2009. March 26, 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 12, 2012.
  356. "WorldScreen.com – Archives". www.worldscreen.com. İstifadə tarixi: June 22, 2015.
  357. Brummer, Justin. "Jimmy Carter Songs". RYM. March 10, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: August 9, 2019.
  358. Carter, Jimmy. Faith: A Journey For All. Simon & Schuster. 2019. 94. ISBN 9781501184437.
  359. "The Chairman Dances' Bandcamp page". Bandcamp. August 26, 2016. December 24, 2021 tarixində arxivləşdirilib.
  360. Gregory Krieg. "Former President Jimmy Carter wins Grammy Award". CNN. February 15, 2016. September 24, 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 4, 2020.
  361. Leeds, Jeff; Manly, Lorne. "Defiant Dixie Chicks Are Big Winners at the Grammys". The New York Times. February 12, 2007. ISSN 0362-4331. July 14, 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2015.
  362. Judy Kurtz, Jimmy Carter up for another Grammy Arxivləşdirilib 2021-05-14 at the Wayback Machine, The Hill (December 7, 2015).
  363. Karanth, Sanjana. "Jimmy Carter Wins 2019 Grammy Award For Spoken Word Album". Huffington Post. February 11, 2019. February 12, 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: February 11, 2019.
  364. "Jimmy Carter Regional Airport Becomes a Reality". Fox News. Associated Press. October 11, 2009. July 7, 2015 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: June 22, 2015.
  365. 365,0 365,1 "PBK - Phi Beta Kappa Presidents". www.pbk.org. November 18, 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: November 29, 2019.

Ədəbiyyat[redaktə | mənbəni redaktə et]

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]

П:  ABŞ portalı